Kalan zamanı, Bundan böyle geçecek her ânı

Dön demiyorum, emanetimi vermek için son bir kez gel. 
Sanmaki gözyaşlarım bir bir dökülmekte, 
Onlar içime akkıttığım birer inci, 
Uğruna değil, boşa geçen yılları düşünmekte, 
Bırakmadın aldın götürdün, kalmadı zerre kadar yaşama sevinci. 
Bir elimde hazan, diğerinde kurumuş bir gülün dikenleri, 
Ne duam, ne bedduamsın, 
Ellerimi yüzüme kavuşturduğumda, 
Yaşlar değil kanlar akıyor, ağlıyor kalbim düşündükçe vefasız gidenleri, 
Sebep senmiydin sanki şu fâni dünyada varoluşumda. 
İster hayır ol, istersen şer, 
Sadece bana gülümsememi geri ver. 
(aposözü)

Dünya görüşün ne olursa olsun, 
Elin vicdanında, 
Aklın helalde, 
Gözlerin kem olmayası, 
Yolun doğruda, 
Ruhun Yaradanla olsun. 
Unutmaki en büyük zenginlik, en güzel nimet, alacağın hayır dualarıdır. (aposözü)

Yalnızlıkları biriktirdim, 
Koskoca mutluluk yarattım ben, 
Sen köşe bucak onu ararken. 
Bir ömür verilen selamlar ılık rüzgâr misali değdi geçti, 
Gülümsemeler kalmadı bende, sahipleri alıp gitti, Yanağa konan özlem buseleri buharlaştı, bir bir bitti, 
Yılmadım, yıkılmadım, 
Yalnızlığın ortasında mutluluğu buldum ben. 
Kimse kalmıyorki kimsede, 
Herkes kendini alıp götürüyor, 
Bir ben kalıyorum naciz bedende, 
Kimi yaşarken terkediyor, kimi ölüyor. 
Ve anladım ki mecburum yapayalnız mutlu olmaya, 
Hayalleri değil, gerçeği kalbimin derinliklerinde aramaya. 
Boşa geçmemiş zaman, bulduğum SÜVEYDA'M, 
Koymuyor eskisi gibi, bir başıma da kalsam. 
Yalnızlık ne mahkumiyet, ne de kaderdir, 
Tek başına geldiğin alemden, yine tek gideceğindendir. (aposözü)

Bendeki özgür bir yürekti, 
Tek başına Cumhuriyet. 
Herkese açık, Sevda yüklü, 
Gelen boş dönmedi ilelebet. 
Sevdi, saydı, 
Kimileri sevgiyi, 
Hatta aşk kelimesini yanlış anladı. 
Bazıları triplere büründü kaçtı, 
Temiz canlar kollarını açtı, 
Binleri, onbinleri aldı sol yanım, 
Acıtan da oldu, 
Güzel izler bırakan da, 
Lakin cümlealemin mutlu olmadığı yerde, 
Benim tek başıma sevgilerim kime yarardı. 
Sonunda isyan etti deli gönül, 
İyisiyle, fesatıyla, kem gözlüsüyle, 
Geçip giderken bir ömür, 
Yazışmalı, görüşmeli ya da sözlüsüyle, 
Şöyle bir baktım, 
Geçmişe ve olabilecek geleceğe, 
Boşyere virane olmuşum be, 
Aşklara, ama Mevlâna aşıklarına her daim kapım açık, 
Hey sen yüreğimin köşesinde kendini gizlemiş, 
İşine gelmiyorsa dön arkanı ve çık. 
Bırakın da bundan böyle gerçekleri yaşayım artık. (aposözü)

Ellerin ya da bedenin kirlenmiştir, 
Yıkarsın yıkanırsın geçer gider, 
Boyalar sürersin yüzüne, gözlerine, 
Daha güzel görüneyim diye, 
Yalnızca dış görünüşün farkeder, 
O da akar, silinince biter, 
Kıyafetlerle, takılarla değişmeye çalışırsın, 
Kendinden vazgeçip başkaları gibi olmaya alışırsın, 
Bana tüm bunlar değil, ruhun gerek, 
Ruhunu göster, 
Ediyormu bir ömre bedel, 
Seninle yaşlanıp, seninle ölmeyemi değer, 
Yoksa yorma beni,sözünle özün bir değilse eğer. 
(aposözü)

Yeterki iste, 
Herşey olur bu hayatta. 
Mesela üzersin seni sevenleri, 
Ya da sıkılır terkedersin bitanem dediğini, 
İncitir, acıtırsın çevrendekileri, 
Aynaya bakıp sadece beğenirsin kendini, 
Yeterki iste, 
Düşmana döndürürsün dostlarını, 
Arayıp sormazsın sende emeği olanları, 
Unutur gidersin ardında gözüyaşlı bıraktıklarını, 
Üç beş kuruşa satarsın benliğini varlığını, 
Yeterki iste, 
Her şey olur bu dünyada, 
Ruhunu teslim etmişsen şeytana, 
İnancın yoksa Yaradana. (aposözü)

Ne bir bedene sahip olabilmektir aşk, 
Ne de canın istediğinde sevmek. 
Göğsünde uyumalı mesela, 
Kalp atışlarının onun uğruna olduğunu duyarak, anlayarak. 
Yeni güne gözlerini açtığında ilk seni görmeli, 
Varoluşunun kıymetini bilmeli, 
Aldığı her nefese şükrederek sarılabilmeli, 
Konuşarak değil, bakışlarla sevebilmelidir aşk. 
Aşk, tene değil ruha dokunmak, 
Sevdiğinin yüreğini okumak, 
Sevdanı el emeği göznuru gibi dokumak, 
Can diye canan diye solumaktır aşk. 
Kör ya da nankör etmemeli aşk, 
Bugüne dair değil sonsuza ait olmalı, 
Daldan dala değil, bir tek kalbe konmalı, 
Duracaksa sol yanın, kollarında durmalı, 
İşte aşk, o zaman aşk, 
İstiyorsan gerçek aşkı yaşamak. 
(aposözü)

Seni bana yazmışlar diyemedim, 
Bilmem sen mi geciktin, 
Yoksa ben mi erken geldim, 
Çaresizlik içindeyim, 
Ne yapsam ne etsem bilemedim. 
Aşk adres sormaz, 
Yaşı hiç yok bilirsin, 
Bakarsın herşeye rağmen gelirsin, 
Ya da aşkın kurumuş çöllerinde arkanı dönüp terkedersin. 
Gelirsen geleceğe dair hiçbir şey düşünmeden gel, 
Vakit yarının ne olacağını göstermiyor ki, 
Ånı yaşayıp aşkı kucaklamak cesaretindeysen eğer, 
Gel, kollarım yüreğim benliğim açık ardına kadar, Adına macera da deseler tadına varmaya değer. 
Yok hayır diyorsan, son umudu toprağa gömüp, çiçeksiz nefessiz diyarlardır yolum. 
Bu aşk ya yeniden doğuşum olacak ya da hazin sonum. 
(aposözü)

Ederi neyse, 
Bedeli neyse, 
Ne kadarını hakederse, 
Ver o kadarını ilgiyse ilgi, 
Sevgiyse sevgi, 
Fazlası seni yorar, 
O ise kıymet bilmeyenlerdense, 
Yüreğin yaralanır, seni tefe koyar. 
İşte böyle arkadaş, 
Biz kimlere değer kıymet verdik, 
Kendimizce muradımıza erdik, 
Lakin kalan olmadı bir bir kaçtılar, 
Kalplerini hayırsıza açtılar. 
Biz hep ağır sevdik, 
Kaldıramadılar sevdamızı, 
Beceremedik elalem gibi vefasızlığı, 
Sözün özü, 
Kalp gözü, 
Var ise karşına çıkanda, 
Anlar hisseder verir karşılığını, 
Batıyorsa aşkın, bırak gitsin bulsun layığını. 
(aposözü)

Gelen gideni aratır derler lakin, 
Gidenden hangi güzellikler var ki hafızalarda, aranacak istenecek, 
Çocuklar vuruldu, ocaklarda nice ocaklar söndü, 
Dünya can pazarına döndü, 
Eskiyen yıllar değil, 
Hergün yokolmaya yüz tutan insanlık, 
Yerine yenisi gelmiyor, 
Toprağa kavuşanlarımız oldu, 
Çoğalıyoruz da bir yandan, 
Çoğaldıkça uzaklaşıyoruz insanlıktan, 
Gönüller kırık, ezik ve yangın yeri, 
Yaradandan neyimiz kaldı ki istenecek, 
Tek arzu var elde kalan, sağlıklı ve az da olsa mutlu bir yıl dilemek. 
YENİ YILIN 2014'Ü ARATMAMASI UMUDUMDUR, 
SEVGİ VE SAYGILARIMLA. 
(APOSÖZÜ)

Ben özgürüm be çocuk, 
Hem de öylesine değil, ölesiye, 
Düşüncelerim özgürce dolanıyor içimde, 
Yüreğim her daim aşka özgür, 
Severim be çocuk özgürcesine, 
Sokaktaki üşümüş kediyi, 
Ayazda kar küreyen işçiyi, 
Annesinin elinde okula yeni başlamış öğrenciyi, 
Yıllardır tanışık olduğum köşedeki dilenciyi, 
Dürüst çalışan emekçiyi, 
Aşığımdır onlara doğaya aşık olduğum kadar, 
Yüreğimde her birinin ayrı bir yeri var. 
Ama gönül aşkına gelince orda dur birkez çocuk, 
Sevgilerin kürendiği, 
Emeksiz sevgilerin kol gezdiği, 
Kimilerinin yalandan sözlerle dilendiği, 
Ruha değil bedene meyil edildiği aşklar varken, 
Ben oralarda olamam çocuk. 
Bizim kitabımızda sevda asil bir duygudur, 
Her insanım diyende zor bulunur, 
Bir Aşk ile koskoca ömür doldurulur, 
Ben özgürüm çocuk, 
İnsan olanı sevmeye, 
Olur ya belki aşktan anlayan kalmışsa eğer, 
Razıyım bu canı vermeye, 
Hayatı tek bir yürek için sürdürmeye, 
Özgürüm be çocuk, 
Götürecek melek ister yavaş gelsin, ister çabuk. (aposözü)

O'nu arıyorum, 
Ama siz nerden bileceksiniz. 
Tarifi zor,çok zor. 
Yüzümü :sanki hiç hatları yok, 
Su gibi, nur gibi, 
Teni ipek dokunmaya kıyılmaz, 
Saçları rüzgarla dans eder her daim, 
Bir ben duyardım dudaklarından dökülen seni seviyorumları, 
Aşkın ayak izlerinden gittim, yok. 
Gereksiz, karşılıksız aşklara yelken açtım, 
Yanlış limanlara vardım, 
Ondan eser yok, 
Yüreği ellerimde kaldı, 
Emaneten bırakmıştı, 
Şimdi nasıl yaşar kalbi bende, 
Kendisi kimbilir nerde. 
O'nu arıyorum, 
Gücüm tükendi, onsuz kalbi avuçlarımda tutamıyorum, 
Bulamıyorum, 
Onun yokluğunda ben de can bedende kalamıyorum. (aposözü)

Gün olup da sevdadan yoksun kalplerin arasında yapayalnız hissedersen kendini, 
Sakın beni arama, 
Lakin çoktan gitmiş olacağım. 
Yüreğinde bir sıcaklık, 
Gözlerini alan bir ışık, 
Ya da bir kelebek olarak etrafında dolanacağım. 
Vakitleri yitirmiş olsak da, 
Sen pişman, 
Ben yine sende kalacağım. 
(aposözü)

Sevmek acı çekmektir çocuk, 
Tek kişilik sandalda ise yolculuk. 
Yüreğin kanar, 
Melekler senin için ağlar, 
Unutulursun, 
Ama unutamazsın çocuk. 
Birbaşına çekeceksin küreği aşka dair, 
Dalgalar engel, 
Engellerde yalnızlık seni bekler. 
Varamazsın bir türlü karşı kıyıya, 
Umudundur kıyıdaki mutluluk, 
Oysa ne liman vardır, ne de bekleyen, 
Küreği çekersin, dertleri zevk edersin çocuk. 
Yaşananlar, yaşanacaklar sevgiye aşka falan değil, umuda yolculuk, 
Tek kişilik sandalda, anlamalısın az buçuk. 
(aposözü)

Güzelliğin on para etmez, 
Şu bendeki aşk olmasa, diyen sözlerle başlıyor üstad. 
Ekmeğinden, aşından, 
Aldığı nefesten, gözyaşından, 
Sakınıp, vazgeçip, feda edersin ya kendini, 
O ise aynaya bakıp da abartır ya güzelliğini, 
Hayat bu yıllar geçer, 
Boyansa da kapanmaz yılların çizdiği izler, 
Ruhunda yoksa güzellik, kırar aynaları, 
Yerini yeni güzellikler gelmiştir, seçilir başkaları, 
Beden dediğin ne ki gülüm her an eskimekte, 
Amaç sevgi olmalı, niyet aşkı beklemekse. 
Ben ne güzellikler gördüm, yüzüne binbir boya seçer, 
Ve ne güzel yollar da gördüm, altından kanalizasyon geçer, 
Güzellikler on para etmez, 
Tertemiz yüreklerdeki aşklar olmasa, 
İki ruh bir bedende, 
Gönüller biryerde buluşmasa. 
(aposözü)

Yarına çıkacağımız meçhulken, 
Geleceğe dair sözler nasıl verir insan, 
Ânı yaşamayıp sevdaları paylaşmayan, 
O' dur ki aşktan meşkten anlamayan, 
Ne acıdır bir hatırası dahi kalmayan, 
Ne yaşarken ne son günde huzuru bulmayan. 
Bilmem görecekmiyiz yarın'ı, 
Tümüyle ver kendini sevgiye sevgiliye, 
Saklama bir başkası için yarı'nı. 
(aposözü)

Bir zamanlar vardı, adı arkadaş, 
Daş'ı gitti arkasına bakmadan, 
Sözüm ona kimisi de yoldaş, 
Daş'ı nerde bilinmez yolu bulunmadan, 
Her şeyimiz birdi, o da sırdaş, 
Daş kayıp, sırları saklarmı bilmem elalem duymadan, 
En güvendiğimdi, adını ben koydum kardaş, 
Daş sizlere ömür, karlar yağdı üstüme toprak olmadan, 
En garibi, Yoksulu, fakiriydi vatandaş, 
Daş istedi, Vatan gitti elden kimseler uyanmadan. (aposözü)

Avuçlarıma konan kuş misaliydin, 
Henüz seni daha ilk gördüğümde. 
Pek uzun sürmedi tanışmamız, 
Sen gözlerinle konuştun, 
Ben baktıkça aşık oldum. 
Hani ellerimdeydin ya, 
Ben senin yüreğini, 
Sen ise benim yıllardır tutulmamış, 
Bu yüzden donmaya yüztutmuş avuçlarımı ısıttın. 
Canım dedin bana, 
Canım oldun benim. 
Bana yıllar boyu gibi gelen, 
Kısacık bir zamanda. 
Sevgiye olan hasretimdenmidir bilinmez, 
Sımsıkı sarıldım, 
Ve gitmeyesin diye avuçladım. 
Çokmu geldi sevdam, meçhul. 
Ya da hiç alışık olmadığın gibi mi sevmiştim seni, 
Önce canımdan vazgeçtin, 
Usul usul uzaklaştın, daha yeni ısınmaya başlayan ellerimden, 
Uçmaya, kaçmaya çalışsan da sökemem asla yüreğimden. 
Sevgi nasırlı ellerim mi acıttı seni, 
Yoksa canın mı yandı sevdadan, sarıp sarmalayan bedenini. 
Gitme kal biraz daha ne olur, 
Sana anlatacak aşkım var, 
Gözlerin yine bende kalsın, 
Canım dediğin, olsun sana yâr. 
Son umutsun küçüğüm, 
İster bedbaht et, istersen bahtiyar. 
(aposözü)

Ne diye zamanları harcadım ki sana, 
Sen gönül kırmayı zevk sayanlardansın, 
Aşk dedim, Sevda dedim yürekten kana kana, 
Sevenini hiç uğruna harcayanlardansın. 
Canım dedin, aldın bendeki son nefesi, 
Sendeki vefa değil, işkence kafesi, 
Ne bir hoş sada, ne de sevgi sesi, 
Uğruna can verenin ardından tef çalanlardansın. 
Bundan böyle sanmaki huzur bulasın, 
Benden beter olup yalnız kalasın, 
Her nefesimde bin kez ah alasın, 
Sen sevgiyi helal iken haram kılanlardansın, 
Şeytanı kıble yapıp namaza duranlardansın. 
Kıyıp da veremediğin kalbini at artıp çöplere, 
Lakin tek bir işe yarar, o da kedilere köpeklere. 
(aposözü)

Anlamazlar be gülüm anlamazlar,