Kalite Fonksiyon Yayılımı için Yeni Bir Yaklaşım

2. Yapı Bilgi Modelleme Sistemleri

YBM, inşaat yaşam süresince farklı aşamalarda sürekli olarak verilerin toplanması ve bilgi geliştirilmesini içermektedir. Bu bilgi, tasarım kararı alma, yüksek kaliteli inşaat belgelerinin üretimi, performans tahmini, maliyet tahmini, inşaat planlaması ve son olarak yapının/binanın yönetilmesi ve işletilmesi için kullanılan maliyet, iş takvimi, yapım, bakım, enerji ve üç boyutlu modelleri içerebilmektedir [6].

Farklı YBM tanımları incelendiğinde [5]:

• 
  Daha iyi değerler gerçekleştirmek amacıyla iş kararı alma süreçlerini bilgilendirmek için açık endüstri standartlarını kullanarak bir yapı ve yapım ilgili proje/proje süresi bilgisinin fiziksel ve fonksiyonel özelliklerinin hesaplanabilir bir temsili [11]
  
• 
  Bilgi kullanımı, yeniden kullanım ve elektronik belgelerin tek bileşen olduğu entegre 3D-2D model-tabanlı teknoloji ile değişim. Hem grafik belgeleri-çizimleri hem de grafik olmayan belgeleri-teknik özellikler, programlar ve diğer verileri içeren tek bir bilgi kaynağı [7]
  
• 
  Tüm Yapı Yaşam döngüsünün hem grafikli hem de grafikli olmayan yönlerinin bir veritabanı yönetim sisteminde bir arada modellenmesi [3]
  
• 
  Tasarım ve inşaat halindeki bir bina projesi hakkında koordineli, kendi içerisinde tutarlı hesaplanabilir bilgi oluşturulması ve kullanılması şeklinde tanımlanmış bir bina tasarım ve dokümantasyon metodolojisi [2]
  

İnşaat dokümanlarını oluşturmada, bina montaj veya inşa edilebilirliği incelemede, maliyetleri tahmin etmede, bina performansının simülasyonunu yapmada ve hatta hızlı prototiplemede en son modeller kullanılarak fiziksel modeller inşa etmede tek bir akıllı model kullanılabildiği için, YBM projelerin her zamankinden daha detaylı bir şekilde araştırılmasını sağlamaktadır [4].

Mimari de YBM aracının kullanılması son kullanıcılara kesitsel ve izometrik detayları çabucak ifade etme imkânı sağlar, böylece sözleşme öncesinde düzeltilebilir ve tasarım-yapıcı ile uyumlu hale getirilebilir. Planlama aşamasında geliştirilen detayların seviyesi, ortak bir dayanak kurma çabaları ile sınırlı kalmaktansa ek detaylar üzerinde odaklanacak veritabanı uygulama aşaması sırasında zaman kazandırır. Daha sonraki sorun çalışmasına yönelik değişiklikler en azdır ve yapı tipi ile ilgili değişiklikler olacaktır [10].