Kamelya şiirsel Bir Sosyal Tarih KÂMİle biLGİÇ Derleme ve Yorum meriÇ BİLGİÇ Önsöz serpiL Çakir
Ben hep bir hoşum, gülsem de gülmesem de
Yüklə 353,71 Kb.
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- 47. (Tevazu ) 24.01.1994
- 51. SEVGİNİN BÖYLESİ 16.07.1995
- 52. SEVDİKLERİME 31.08.1993
- 55. HAKAN İÇİN 20.08.1992
Ben hep bir hoşum, gülsem de gülmesem deAşk kelimesi çıldırtıyor beni Vuslata ersem de ermesem de Çünkü bilirim ki aşk yalan Aşk var aşıklar var Ama hepsi yalan Mecnun bile kavuşsaydı aşkına Aşk olurdu yalan
Sarı kara boyası Ne yapmış sağ olası
Beni al der, bekleşir Salkım salkım turası (…) Kâmile hanımın günümüz dünyasında bize yabancı bir estetiği vardı. Onun güzellik veya zarafet ideasının iki temel niteliği “gizli ve hakiki bir alçakgönüllülük ve diğerkamlık”tır; başkalarının nasıl göründüğü ve yaşadığı veya kendinin başkalarına nasıl ve ne kadar göründüğü değil. 47. (Tevazu ) 24.01.1994 Hava atmaya değil Gönül yapmaya geldim Bu dünya bir pazardır İyilik satmaya geldim (…) Ben günahkar kem kulum Yok havam yok gururum Ziynetim tevazudur Onu tartmaya geldim
Çok göklere çıkarma Bir gün kafana dank eder Kendini belli etmez Her zaman egoistler
Böyle oluyor beşer Ölçülü olamazsan Pişmanlıklar kol gezer Mutlu olmak istersen Kadere de gül geç sen Herkese çok güvenme Mutlu olmak istersen 49. 9.11.1995 Benim şansım bana gülmez Ben şansıma gülmeliyim Herkese var bana vermez Subay kızı çocuklarını askerlik hizmetine uğurlarken duygulanır. Oysa onun bildiği askerlik ile çocuklarının gittiği askerlik arasında üç çeyrek asırlık bir fark vardır. 50. 29.08.1994 On dört Ağustos Meriç Yirmi sekizde Bahri Bin dokuz yüz doksan dört Asker oldu ikisi Kutsal vazife diye Memnundum durumdan ben Nedense iki damla yaş Akmıştı gözlerimden Oğlum da şaşırmıştı Neden ağladın diye Sevinçten oğlum dedim Geldin bu boya diye Elimi de öpmedi Sevmezmiş böyle şeyi Okula gider gibi Hoşça kal deyip gitti (…) “Dostluk” Kâmile hanımın hayatındaki en başat erdemlerden biridir. Hayatı boyunca dost peşinden koşsa da dostları tarafından aranmamak ve çevresindeki rastlantısal ilişkilerde de onun dostluğunu değerlendirebilmekten uzak düşen cahillik ve yüzeysellik onu her zaman hayal kırıklığına itmiştir. Fakat o her şeye rağmen sevgiye, dostluğa açık, umut ışığı gibi bir mum yakmayı başarabilmiştir yüreğinde. Onun sevgi ve dostluk özlemi, ışığı hiç sönmedi ve onu anımsayan herkeste onun ışığı yeniden ve yeniden yanmaya devam ediyor.
Bir yudum sevgi dostluk umarım Gücüm oldukça koşup gittiklerim Uzaktan uzağa suya hasret gibi sizi yudumlarım Yalnızlık kader ömür hep heder Bu benim en büyük kumarım Ömrüm oldukça iyileşirsem gene koşarım Karşılıksız sevgi benim asıl şiarım Enayilik hep güllük gülistanım Size kıyamam küsmem yalnız umarım Yonca bitince kuvvetlenirsem gene koşarım
Avare gibi gezerim Sizleri pek çok özlerim Yolarınızı beklerim Budur ki benim inancım Sırf sevgiye ihtiyacım Her gün hastayım ben fakat Sevgidir benim ilacım Hava su gibi o lazım Bir şeye yok itirazım Verdiğiniz zehir de olsa Kabuldür ederim hazım Çok ağladım çok incindim Daima yalnız gezindim Siz benim olmadınız ya Ben ilelebet sizindim Annem tam bir Atatürkçüydü ve bizi de birer Atatürk çocuğu olarak yetiştirdi. Ne var ki sonradan çevresinde türeyen “çok bilmiş” müslüman cemaatler annemin sahip olduğu gibi katıksız din duygularını bile ezmeye kalktı. O da çevresindeki cahil dindarların Atatürk’e ettiği hakaretlere kırıldı ve kızgınlıkla şu şiiri yazdı: 53. 06.04.1994 Haşa o piç dediğin Kurtardı piçlikten hepimizi Haşa o piç dediğin Kurtardı hiçlikten hepimizi Bilmemiz lazım Onun sayesinde kıymetimizi Eğer bir hatası olmuşsa, sevmediğin bir işe amil Onun kahramanlıkları, bütün faziletlere Şamil Bir kurtarıcı olarak medyunuz ona Düşünebiliyorsan bakma ona buna Kimin araştırsan yüz yıllık mazisini Bir yüz karası çıkar seçsen en âlisini Nankör olmayalım bize hayıflar Yetmez mi yaptığımız bunca ayıplar O öğretti bize vatanı sevmemizi O öğretti bize milleti sevmemizi Kimimiz sessizce ağlayıp inliyoruz Kimimiz ölülerimizin etini çiğniyoruz Şarl Rodrik – veya Şahin- (Sanskritçe adı ile Şankar) çok yakışıklı ve çok kültürlü, çok sevgili bir genç, bir baba, bir eşti. Şarl insanlardan ve insanlıktan ümidini kesip yemeyi terk etmesi ardından öldü. Onun ölümü bile büyük bir dersti. Kâmile hanım, Şarl’ın annesi Beki hanımı Feriköy’deki evinde ziyaret etmişti. İkisinin de çocukları İstanbul’da bir Yoga Derneği’nin üyeleriydi. Onun ölümü sonra Aktüel dergisinde de konu oldu. Bir ilginç nokta ise, Kâmile hanımın Yoga’yı bir yanlış öğreti olarak suçlamasıdır. Benzer bir suçlama Orhun Abideleri’nde vezir Tonyukuk’un Bilge Kaan’a yaptığı uyarıda da bulunur: Örneğin, Taoculuğun Wu-Wien (eylemsizlik) ilkesi ustaca uygulanamazsa yaşam savaşını kaybettirebilir insanlara.
Ne ana ne evlat ne hayat gördü Bile bile seçti sanki ölümü Bu genç mühendise çok yazık oldu Onu yetiştirmek kolay mı? Zordu Babası bebekken onu terk etti Anne, sessiz sakin, o güzel Beki Babasız büyüttü bir ömür verdi Oğluydu dünyada onun tek derdi O da yavaş yavaş terk etti onu Bu muydu olacak bu aşkın sonu Beki perişandı bu ayrılıktan Kendi eseriydi Beki’yi yıkan
Şahin Yoga’da harcandı Çok sevdiği ve hemcinsi olarak özel bir ilgi duyduğu ilk torunu Mine Feyza’dan sonra ikinci torunudur Hakan. O, her geleni şiirlerle karşıladı, her gideni şiirlerle uğurladı, her kutlaması şiirleydi, her yasını da şiirle tuttu. İşte torunu Hakan’ı da şiirlerle karşıladı. 55. HAKAN İÇİN 20.08.1992 O bir ışık, o bir duygu, o bir nur Yetiştikçe insana verir onur O hayata bağlar anne babayı O sevdirir onlara yaşamayı Evlattır hep insanların bekası Her canlıdan üstün onun zekası Anne baba evladın kurbanıdır O var iken an en güzel anıdır Evladını cihanlara değişmez Hiçbir zaman ondan şikayet etmez Her annenin yavrusu üstün zeka Kabul etmez olsa da onda hata Hakan’dan sonra üçüncü torunu Bertan doğar.
Uzaklardan geliyor Bize cennet kokusu Muhabbet getiriyor Hakan’a kardeştir o Güzellere eştir o Vatanında doğacak Belki bir güneştir o Artık gün geceye dönmekte, kardeşler yavaş yavaş ufka doğru göç etmektedirler. Fethiye ablasının ölümünün ardından bu dizeler dökülür:
Yüklə 353,71 Kb. Dostları ilə paylaş:
|