33
de yapıldığı yaklaşık 600 m’lere kadar olan alt basamakta toprak lateritik
karakterdedir. Bu alanlarda toprak silis bakımından fakir olmakla birlikte topraktaki
demir ve alüminyum oksitlerin oranı fazladır. Bu yükseltilerdeki topraklar humus
bakımından da zayıftır. Bu durumun sebebi ise topraktaki bakterilerin yoğun
faaliyetleri olarak izah edilebilir. 600 m’den yukarılara doğru humus miktarı artmaya
başlar ve podzolleşme görülür. Podzolik topraklar iğne yapraklı ormanlarla kaplı
soğuk-yağışlı alanlarda kendini gösterir. Bu alanlarda organizma faaliyetleri de
yavaşladığından humus oranının arttığı görülmektedir (Tandoğan, 1971).
Özetle sahil şeridinde genel olarak humus ve silis bakımından fakir, bol
miktarda demir ve alüminyum içeren laterit topraklar; yüksek sahalarda ise humus ve
silis bakımından zengin podzolik topraklar yayılış göstermektedirler. Yöre toprakları
genel ifade ile kireç içermemekte ve kuvvetli asit reaksiyon göstermektedir. Azot
yok denecek kadar azdır ve toprak fosfor bakımından da fakirdir. pH derecesi 5,5-6,5
arasındadır. Araştırma sahasında yer alan toprakların tüm bu özellikleri yörede
oldukça yaygın olan çay tarımı için de elverişli şartları meydana getirmiştir
(Tandoğan, 1971).
Artvin: İl sınırları içinde taşınmış topraklar ile anakaya ve iklime bağlı olarak
oluşan yerli toprak türleri görülmektedir. Görülen toprak çeşitleri Kahverengi Orman
Toprakları, Kireçsiz Kahverengi Orman Toprakları, Alüviyal Topraklar, Koluviyal
Topraklar, Kırmızı Sarı Podzolik Topraklar, Yüksek Dağ–Çayır Topraklarıdır.
(URL-43, 2022).
Dostları ilə paylaş: