Ey gönül gel, gayriden geç, aşka eyle iktidâ
Zümrei ehli hakikat aşka olmuş müktedâ
Cümle mevcudat ve malûmata aşk akdemdir
Zira aşkın evveline bulmadılar ibtidâ
Hem dahi cümle fena buldukta aşk bâki kalır
Bu sebepten dediler ki aşka yoktur intihâ
Dilerim senden hüdâya eyle tevfikin rakik
Bir nefes gönlümden asla aşkını etme cüdâ
Mâsivâyı aşkının sevdasını gönlümden al
Aşkını eyle iki âlemde bana âşinâ
Aşk ile tâmûda olmak cennetidir âşıkın
Leyk cennette olursa tâmûdur aşkın anâ
Ey Niyazi mürşid istersen bu yolda aşka uy
Enbiyâ ve evliyâya aşk olubdur rehnümâ
Gönül kâbesine giden yol başımızda bulunan akıl medinesinden geçmezse Hakka varılmaz. Fahr-i Âlem Efendimiz, (Ben ilim şehriyim, Ali de o şehrin kapısıdır) buyuruyorlar. Buradaki işâret, bulmak ve öğrenmekten sonra görmek lâzım geldiğini ve Hazreti Ali'nin göze teşbih edilmesi ve Ebu Bekir Hazretleri’nin de kulağa teşbihi onların vücûdumuzdaki mertebeleri anlatılmak isteniyor. Cümlesinden ALLAH râzı olsun.
Bütün mevcûdâtın gayesi, hedefi insana vasıl olmak ve insanın gönlünden hakikate ulaşmaktır.
İnsan da:
Dostları ilə paylaş: |
