Karagün dostuyum (II) tasavvufda aşk ve göNÜl yazan: Nusret Tura Uşşâkî İstanbul 1965

Ben Cemâli yâre nezr ettimdi cân kurban edem

Hangi müftü söylemiş âmâya; kurban olmasın

Her ne yüzle baksanız göz aynada kendin görür Vechini pâk eyle kim mir'âta bühtan olmasın

Bakma eşyaya gözün eşk ile tathir etmeden

Yok dürür bir şey ki, anda sırrı Kur'ân olmasın Herkesin şeytanı vehminden doğar anda ölür

Vehmini idrâk kıl gönlünde şeytan olmasın

Herkesin zannı kılar kendisini hâr ve aziz

Zannı ıslah eyle kim tââtin isyân olmasın

Ârifin gönlünde esrarı avâlim gizlidir

Pek sakın kim bir gönülde iki sultân olmasın

Sırrı aşkı şüpheli dillerde bulmak pek muhal

Sakla her nâ mahreme bu sır ilân olmasın

Bir nefestendir hayatın, bir nefestir sözlerin

Pek sakın nâ ehilden kim o sır tâlân olmasın

Ekmeli mahlûk iken düşme makamı esfele