Kayip mevsimde bir bahar çİÇEĞİ
Yüklə 7,46 Kb.
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Muhammed Acar / 15 Ağustos 2014
|
KAYIP MEVSİMDE BİR BAHAR ÇİÇEĞİ Bir yanımız doğumların sevinciyle coşarken, diğer yanımız gidenlerin yerinin dolmayacağı endişesiyle hüzünleniyor. İyi insanlar ayrılıyor aramızdan. Bize kalan ise sadece hüzün oluyor. Sevdiklerimizin ellerimizden birer birer kayışı yüreklerimizde doldurulamayacak boşluklar açılmasına neden oluyor. Dünyanın faniliğini bilmemize rağmen, sonsuz bir alemin var olduğuna inanmamıza rağmen üzülüyoruz işte. İnsanız ya ondan işte… An geliyor duyguları paylaşmak kaf dağının ardına uzanmak kadar zor oluyor. Yüreğinden yüreğinize ilhamlar akıttığınız insanlar güzel atlara binip giderken yarınların daha aydınlık olacağını düşünemiyorsunuz. Silikleşiyor renkler, soluyor parlaklığı beyazların. “Artık daha çok siyah giymeliyim” diyorsunuz. Tüm renkler siyah bir yolculuğa çıkıyor... Tüm bu yaşananlar hüzünle doldururken içinizi müjdeli bir haber alırsınız parlar gözleriniz. Gidişlerin hüznüyle gözünüzden akan yaş, daha yanağınızı ıslatmadan gelişlerin coşkusuyla sevinç gözyaşına döner aniden. “Belki de kaybettiklerinin yerini bu gelenlerle dolduracaksın” dersin kendi kendine. Umutla hüzün iç içe geçmiş adeta bir duygu sarmalı oluşturmuştur. “Gülerken ağlamak bu olsa gerek” diye düşünürsün… Evet! Kalbim yaralı. Gönlümde öyle… En güzel günlerle açılsa da aram, unutmayacağım samimiyeti düstur edinenleri. Siyah beyaz bir sevdaya adanmış ruhları şad edeceğim sonra. Yenilgilerden galibiyetler çıkaracak, sadece sevmek için seveceğim. Ve nihayet hüznüme ortak edeceğim güzel bir misafiri buyur edeceğim, gözlerinde pınarlar çağlayacak olan. Ölümlerin ardından gelecek bir doğumla yeniden filizlenecek umudum, yeniden… Murat Göğebakan ve Süleyman Seba’nın anısına... Ve baharda gelecek yeni bir misafirin… Muhammed Acar / 15 Ağustos 2014 Yüklə 7,46 Kb. Dostları ilə paylaş:
|