Keçəl İsmayıl və şeytan

Almanın nağılı
Bir gün Qasım adlı bir kişi başqa şəhərə işləməyə getmək istəyir. Səfərə çıxmağa az qalmış bazardan iki alma alıb gətirir. Birini arvadına verib deyir:

-Hər gün bu almalara baxarıq. Sənin başına bir iş gəlsə, mənim cibimdəki alma saralacaq, ya da tərsinə, mənə nəsə olsa, sənin alman solacaq.

Kişi gedir işləməyə. Orda da hər gün cibindən almanı çıxarıb baxır, qaytarıb yerinə qoyur. Onunla işləyən yoldaşlarından biri padşaha xəbər verir ki, Qasım hər gün cibindən bir alma çıxarıb baxır, yerinə qoyur. Burda nəsə bir sirr var. Padşah Qasımı hüzuruna çağırır. Soruşur:

-Düzünü de görüm, o nə almadır cibində saxla­yırsan?

Qasım almanın sirrini padşaha açır. Padşah deyir:

- Qasım, yoxlayarıq.

Xəlvətcə vəkilini arvadın yanına göndərir. Vəkil gəlib qapını döyür. Arvad içəridən soruşur:

- Kimsən?

Vəkil deyir ki, Allah qonağıyam, bacı, bir gecəliyinə yer ver. Arvad razılaşır, qapını açır, ancaq qonağın yatağını zirzəminin qapısının üstündə salır. Qapının rəzəsinə də bir ip başlayıb əlində hazır saxlayır. Qonağa deyir:

-Get yat.

Vəkili də padşah öyrədib axı. Deyir:

-Xanım, niyə tələsirsən? Sən də tək, mən də. Əvvəl rahat-rahat söhbət edək, könlümüzü xoş edək.

Arvad bu sözləri eşitcək ipi çəkir. Vəkil tappıltıynan quyuya düşür. Tez gəlib qapını örtür. Padşah gözləyir, vəkildən səs çıxmır, vəzirini gön­dərir. Arvad vəziri də quyuya salır. Axırda padşahın ürəyi dözmür, Qasıma deyir:

- Almana baxım. Görür, alma yerindəcə durur. Padşah Qasıma üzünü tutur:

-Bu dəfə özüm gedəcəyəm, amma mən də qayıtmasam, özün gələrsən.

Padşah da yol alır Qasımın evinə tərəf. Ancaq, padşah olduğunu danmır. Arvada deyir:

- Nə tapmısan o kasıbda, gəl mənim könlümü xoş elə, səni qızıla tutaram. Arvadı o qədər qılıqlayır ki, görür arvad altdan-altdan qımışır. Ürəyində deyir:

- Hə, Qasım, almanı saraldım, sən də bax.

Arvad padşahın da yerini quyunun üstündə salıb deyir:

-Padşah sağ olsun, padşah adamsan, sən bir yuxu al, mən də sənə şahlara layiq yemək hazırlayım. Sonra oturub süfrə başında söhbətləşərik.

Padşah elə bilir arvad ta razılaşdı. Gedib uzanan kimi arvad bunu da quyuya salır. Yuxarıdan da çağırır:

-Ay padşah, səni vəzir-vəkilinin yanına gön­dərdim ki, ordan necə çıxmağı məsləhətləşəsiniz.

Qasım üç gün gözləyir, görür, xəbər yoxdu, evə gəlir. Arvadı əhvalatı ona danışır, o da başına gələni nəql edir. Bilirlər ki, padşah almanı sınayır. Üçünü də ip sallayıb quyudan çıxarırlar. Padşah quyudan çıxan kimi soruşur:

-Qasım, alman nə təhərdir?

Qasım tez almanı çıxarır. Baxırlar ki, alma yerindəcə durur. Rəngi əvvəlkindən də parlaqdır. Padşah o qədər təsirləndi ki, Qasıma ev, pul verdi. Üstəlik, onu öz sarayında eşikağası vəzifəsinə təyin elədi.