ŞİƏLƏRLƏ BİR BAŞA RABİTƏNİN AZALMASI
İmam Hadi (ə) və imam Həsən Əsgərinin (ə) qeyb dövrünə hazırlıq məqsədi ilə gördüyü işlərdən biri də şiələrdən addım-addım pərdələnmə olmuşdur. Bu məsələ Məs’udinin «İsbatul-vəsiyyət» kitabında yetərincə aydınlaşdırılmışdır. O deyir: «İmam Hadi (ə) bə’ziləri istisna olmaqla, yaxın adamlarından kənarlaşdı. O, imamlıq məqamına çatdığı zaman öz səhabələri ilə pərdə arxasından danışırdı . . .» Məs’udinin dedikləri bir qədər mübaliğəli olsa da, həqiqətə uyğundur. Hər iki imamın qeyb dövrünə yaxın vaxtda yaşaması uyğun müddəanı təsdiqləyir. Çünki son imamın qəfil qeybə çəkilməsi vəziyyəti xeyli ağırlaşdıra bilərdi.
İmam Hadi (ə) və imam Həsən Əsgəri (ə) həm Samirrada Abbasilərin ciddi nəzarəti altında olduğundan, həm də qeyb dövrü yaxınlaşdığından, adətən, şiələrdən pünhan qalar, onlarla vəkillər vasitəsi ilə əlaqə saxlayardılar. İmamlar şiələrlə məktub vasitəsi ilə də əlaqə saxlayırdılar. Əhməd ibn İshaq Qumminin imam Həsən Əsgəridən (ə) onun məktublarını tanımaq üçün xətt nümunəsi istəməsi deyilənlərə sübutdur. İmamın yolu üstə oturmuş bir şəxs haray çəkib xalqı onun imamlığına çağırmaq istədiyi vaxt həzrət barmağını ağzına aparmaqla onu bu işdən çəkindirir.
Dostları ilə paylaş: |
