Китабын ады

Əllahummə inni əsəlukə və ətəvəccəhu ileykə ibnəbiyyuikə nəbiyyir-rəhməti 
Məhəmmədin  səlləllahu  əleyhi  və  alihi,  ya  Əbəl-Qasim,  ya  Rəsulallah,  ya 
İmamər-rəhmət,  ya  seyyidəna  və  movlana,  inna  təvəccəhna  vətişəfəna  və 
təvəssəlna  bikə  iləllah,  və  qaddəmnakə  beynə  yədəyh  hacatina,  ya  vəcihən 
indəllah işfə ləna indəllah. 
Ya  Əbəl-Həsən,  ya  Əmirəl-möminin,  ya  Əliyyəbnə  Əbi  Taliibn,  ya 
huccətəllahi əla xəlqih, ya səyyidəna və movlana, inna təvəccəhna vəstəşfəna və 
təvəssəlna  bikə  iləllah  və  qəddəmnakə  beynə  yədəyh  hacatina,  ya  vəcihən 
inədəllah işfələna indəllah…». 
Bu  mənada  ki,  həzrət  Əliyə  (ə)  daha  sonra  Onun  (ə)  on  bir  məsum  (ə) 
övladına xitab edir. Ancaq onlara xitab edilərkən, «Ey Allahın yaradılmışlar üçün 
olan höccəti» - deyə bir-bir onların adlarını deyərək, təvəssül edirlər. Sonda onların 
hamısına təvəssül edilərək, «Sizin vəsilənizlə Allahdan şəfaət istəyirik və deyirik 
ki,  sizlər  Allahın  yanında  etibarı  olan  insanlarsınız,  Allahın  yanandı  mənim  heç 
etibarım olmadığına görə şəfaət edin…» - deyilir. Duanın axırında Peyğəmbər (s) 
ailəsini müxtəb tutaraq belə oxuyuruq: 
«Ya Sadati və məvaliyyə inni təvəccəhtu bikum əimməti və uddəti li yovmi 
fəqri və hacəti iləllah və təvəssəltu bikum iləllah vəstəşfətu bikum iləllah fəşfəu li 
indəllah  vəstənquzuni  min  zunubi  indəllah.  Fəinnəkum  vəsiyləti  iləllah  və