Китабын ады

Nəvvab: «Qibləsahib! Görəsən, bu mövzuyla əlaqədar hədis varmı?». 
Dəvətçi:  «Əlbəttə,  şiədən  əlavə,  mötəbər  kitablarınızda  da  bu  mövzuda 
əlaqədar hədislər vardır». 
Nəvvab:  «Əgər  mümkünsə,  o  hədislərdən  bəzilərini  söyləyin,  çox  razı 
qalarıq». 
Dəvətçi: «Ağaların (Üləmayə işarə edərək) buna istəyi olarsa, mən hazıram». 
Hafiz:  «Heç  bir  maneə  yoxdur.  Çünki  hədis  nəql  etmək  və  onu  dinləmək 
ibadətdir». 
 
PEYĞƏMBƏRİN (S) ALLAH-TƏALADAN HƏZRƏT ƏLİNİ (Ə) 
ÖZÜ ÜÇÜN VƏZİR İSTƏMƏSİ 
 
Dəvətçi:  «Şafei  fəqihi  olan  İbn  Məğəzəli  «Mənaqib»də,  Cəlaluddin  Süyyuti 
«Dürrül-Mənsur»  təfsirində  və  hədis  əshabının  imamı  Əhməd  Sələbi  «Kəşful-
bəyan»  təfsirində,  Səbt  ibn  Covzi  «Təzkireyi  –  xəvassul  –  ümə»  də  «Vilayət 
ayəsi»nin bəhsində və yenə eyni kitabın 14-cü səhifəsində Əbuzər Ğəffari və Əsma 
binti  Umeysin  (Əbu  Bəkrin  xanımı)  belə  söylədiklərini  nəql  edir:  «Bir  gün  əsr 
namazını məsciddə qıldıq və Rəsulallah (s) da orada idi. Bir dilənçi gəlib yardım 

---

 
202 
istədi və heç kim ona bir şey vermədi. Bu aradan namazda rüku halında olan həzrət 
Əli (ə) barmağındakı üzüyə işarə etdi və dilənçi də üzüyü Əlinin (ə) barmağından 
çıxartdı. Peyğəmbər (s) bu mənzərəni gördükdə, mübarək başını göy üzünə doğru 
qaldırıb  belə  ərz  etdi:  «Allahım!  Qardaşım  Musa  Səndən  istədikdə  belə  dedi: 
«Rəbbim  mənim  köksümü  genişlət,  (risalətin  təbliğində)  işimi  asan  et…  və