Китабын ады

SÜKUNƏTİN ENMƏSİ RƏSULALLAH (S) ÜÇÜNDÜR 
 
Dəvətçi: «Əgər ikisi də İlahi rəhmətə nail olsaydılar, o zaman ayənin bütün 
cümlələrindəki  zəmirlərin  (işarələr)  təsniyə  (ikilik,  çüt)  kəlməsi  lazım  gəlirdi. 
Halbuki, əvvəlki və sonrakı bütün zəmirlər (işarələr) müfrəd (tək) gətirilmişdir; ta 

---

 
267 
ki, Rəsulallahın (s) yüksək məqamı və Allahdan gələn rəhmət və inayətlərin Onun 
şəxsiyyətinə aid olduğu isbat və bəlli olsun. Əgər Rəsulallahın (s) bələdçisi olaraq 
bir başqalarına da rəhmət və sükunət enmiş olsaydı, onun adı zikr edilərdi. Bu və 
buna bənzər ayələr sükunət və rəhmətin yalnız Rəsulallaha (s) aid olduğunu ortaya 
çıxarır». 
Şeyx:  «Rəsulallahın  (s)  sükunət  və  rəhmətə  ehtiyacı  yoxdur.  Çünki  sükunət 
Onda hər zaman mövcuddur. Buna görə sükunət yalnız Əbu Bəkrə enmişdir». 
Dəvətçi: «Nə üçün eyni şeyləri təkrar edərək, məclisin vaxtını alırsınız. Hansı 
dəlilə  görə  Xatəmül-ənbiyanın  sükunətə  ehtiyacı  olmadığını  söyləyirsiniz?  İstər 
Peyğəmbər  (s)  olsun  istər  olmasın,  hər  kəsin  Allahın  rəhmətinə  ehtiyacı  vardır. 
Hüneyn  döyüşündə  «Tövbə»  surəsinin  26-cı  ayəsində  Allah-təalanın  belə 
buyurduğunu unutdunuzmu?!: 
«Sonra  Allah  öz  peyğəmbərinə  və  möminlərə  öz  arxayınçılıq  amilini