Kiz çocuklarinin eğİTİMİ

Okullarda öğretmenler toplumsal koşullanmanın etkisiyle istemeden de olsa kız öğrencilere erkek öğrencilerden farklı davranabilmektedir. Sınıf içi etkinliklerde, görev ve sorumluluk paylaşımında öğretmenler kız ve erkek öğrencilerin geleneksel cinsiyet rollerini dikkate almaktadırlar. Mesela, kollara öğrenci seçilirken temizlik koluna özellikle kız öğrenciler seçiliyorlar.

Türkiye’de okul kitaplarında ve öğretmenlerin davranışlarında da kalıplaşmış cinsiyet rollerini gözlemleyebiliyoruz. Eğitim-Sen 1. Kadın Kurultayında ‘Eğitimde Cinsiyet Ayrımcılığına Hayır’ Kampanyası kapsamında okul kitaplarında geçen ayrımcılıkla ilgili örneklerden bazıları şunlardır; “...kız çocuklar annelerine yardım ederler, kız çocuklarının yeri annelerinin yanıdır, okulumuzu erkekler yönetir.”

Öğretmenlerin cinsiyet ayrımcılığını fark etmemeleri, sorgulamamaları ve özen göstermemeleri onların da geleneksel cinsiyet rollerini içselleştirmiş olmalarının bir göstergesi olarak tanımlanabilir.

Okul Öncesinde Kadın-Erkek Eşitsizliği

Özellikle son yıllarda okul öncesine verilen önem artmaktadır, ve bununla birlikte kız ve erkek çocukların okul öncesindeki oranları birbirine yaklaşmaktadır.

Tablo : 1980 Sonrası Okul Öncesi Eğitimde Sayısal Gelişmeler

Öğretim Yılı	Öğrenci				Toplam
	Erkek	%	Kız	%
1980-1981	2.590	55.1	2.125	45	4.712
1985-1986	52.483	52.7	47.048	47.3	99.486
1990-1991	63.225	52.7	56.641	47.08	113.486
1999-2000	131.811	52.1	119.785	47.61	251.596
2001-2002	151.524	52.409	137.594	47.590	289.118

Kaynak: DİE, MEB İstatistikleri (Karaman, 1994) MEB Milli Eğitim Sayısal Veriler 2000
Yukarıdaki tabloyu incelediğimizde öğrenci sayıları giderek artmıştır, ve kız ve erkek öğrencilerin oranı birbirine yaklaşmaktadır. Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı’nda %25 olarak hedeflenen okul öncesi okullaşma oranı, 2001-2002 Eğitim Öğretim yılında %11 olarak gerçekleşmiştir.
Tablo: Okul Öncesi Eğitimde Okullaşma Oranları (1992-2002)

Öğretim Yılı	Okullaşma Oranı
1991-1992	5,1
1992-1993	5.2
1993-1994	6.1
1994-1995	7.3
1995-1996	7.5
1996-1997	8.0
1997-1998	8.3
1998-1999	10.0
1999-2000	10.2
2000-2001	10.3
2001-2002	11.0

Tablo: Bölgelere göre 2001-2002 Eğitim-Öğretim Yılı Okullaşma Oranları

	Okul Öncesi			İlköğretim			Ortaöğretim			Mesleki& Teknik Lise
Bölgeler	Kız	Erkek	Top.	Kız	Erkek	Top.	Kız	Erkek	Top.	Kız	Erkek	Top.
Akdeniz	6.7	6.9	6.8	94.4	100.8	97.7	40.2	44.1	42.2	11.8	21.0	16.5
D.Anadolu	2.9	3.2	3.1	76.1	95.8	86.4	19.4	33.2	26.3	5.5	13.1	9.3
Ege	9.0	9.6	9.3	96.9	103.1	101.1	41.3	38.1	39.7	19.5	30.8	25.3
G.D.Anadolu	2.9	3.1	3.0	84.3	103.2	94.1	17.5	36.6	27.3	4.8	8.4	6.6
İç Anadolu	6.4	7.0	6.7	90.4	95.5	93.0	39.8	43.3	41.6	15.6	27.6	21.7
Karadeniz	5.8	6.2	6.0	84.7	90.0	87.4	29.0	34.4	31.7	14.9	31.2	23.0
Marmara	7.4	8.0	7.7	111.6	119.6	115.7	41.3	40.8	41.0	25.0	33.4	29.4
Köy Toplamı	4.0	4.2	4.1	81.0	94.0	87.7	23.2	34.7	29.0	9.0	19.0	14.0
Türkiye	6.0	6.4	6.2	93.2	102.6	98.0	34.4	39.3	36.9	15.4	25.4	20.5

Kaynak: DPT, 2002
Yukarıdaki tabloya baktığımızda eğitimin her seviyesinde kız çocuklarının okullaşma oranlarının en düşük olduğu iki bölge Doğu ve Güney Doğu Anadolu Bölgelerimizdir. Bu bölgelerimizde okullaşma oranlarının düşük olmasının en büyük nedeni ailelerin kültürel ve sosyal yapılarıdır. Bunun dışında bu bölgelerde kız çocuklarının okula devamlarının engellenmesinin temelinde ekonomik, demografik,ve çoğrafik nedenler yatmaktadır.

İlköğretimde Kadın-Erkek Eşitsizliği