Kompyuter injiniring

Mobil tarmoqlarining standartlari, zamonaviy tarmoqni loyihalash dasturlari
IEEE 802.11 Simsiz aloqa protokollari
IEEE 802.11 - IEEE 802 mahalliy tarmoq (LAN) protokollarining bir qismidir va simsiz mahalliy tarmoq (WLAN) Wi-Fi kompyuter aloqasini amalga oshirish uchun ommaviy axborot vositalariga kirishni boshqarish (MAC) va fizikaviy pog’ona protokollari to'plamini belgilaydi. 2.4 GHz, 5 GHz, 6 GHz va 60 GHz diapazonlarni o'z ichiga olgan, ammo shu bilan cheklanmagan holda turli xil chastotalarda ishlay oladi.

Bugun simsiz texnologiyalar kosmik tezlikda rivojlanmoqda, chunki simdan qutilish imkoni paydo bo‘ldi – yangi, tezkor simsiz texnologiyalar.

Mavjud simsiz tarmoqlar quyidagilarni o‘z ichiga oladi:

1. 
   Radioto‘lqinli texnologiyalar, shuningdek uyali aloqa texnologiyalari;
   
2. 
   Infraqizil texnologiyalar;
   
3. 
   Yerusti va kosmik mikroto‘lqin texnologiyalari.
   

Radioto‘lqinlar, infraqizil va mikroto‘lqinlar ko‘rinadigan yorug‘lik, ultrabinafsha yorug‘lik, radioto‘lqin, infraqizil, rentgen nurlari, mikroto‘lqin va gamma-nurlarni o‘z ichiga oladigan elektromagnitli spektrning bir qismidir. Elektromagnitli radiatsiya yer atmosferasi va kosmos orqali is propagated.
Radioto‘lqinli texnologiyalar juda keng tarqalgan va tez ishlovchi simsiz tarmoq sohasida taqdim etilgan. Radioto‘lqin texnologiyalari 802.11 simsiz tarmoq standartlari va Bluetooth, HiperLAN kabi muqobil industry-endorsed approaches
WiMAX va HiperLAN simsiz mintaqaviy tarmoq texnologiyalarga misol bo‘la oladi. Uyali aloqa texnologiyalari, jumladan 3G va 4G, ham radioto‘lqin texnologiyalaridan foydalanadi.


Xulosa

Xulosa o'rnida shuni aytish mumkinki, tarmoq tushunchasi juda chuqur hisoblanadi, uni to'liq o'rganib chiqish uchun esa undagi har bir elementni o'rganish lozim. Bugungi mavzuda men iloji boricha qisqa lekin tushunarli bo'lishiga harakat qildim. Bu tushunchalar asosiylaridan bir nechtasi hisoblanadi holos.

Tarmoqda nisbatan "arxitektura" atamasi tizim tomonidan amalga oshiriladigan funktsiyalarni uning darajalari o'rtasida taqsimlash, aniqrog'i, ushbu darajalar orasidagi chegaralarni belgilash sifatida belgilanishi mumkin. Shunday qilib, hisoblash tizimining arxitekturasi ko'p darajali tashkilotni o'z ichiga oladi.
Birinchi darajadagi arxitektura tizim tomonidan qaysi ma'lumotlarni qayta ishlash funktsiyalari butun tizim tomonidan bajarilishini va tashqi dunyoga (foydalanuvchilar, operatorlar, ma'lumotlar bazasi ma'murlari va boshqalar) tayinlanganligini aniqlaydi. Tizim tashqi dunyo bilan bir qator interfeyslar orqali o'zaro ishlaydi: tillar (operator tili, dasturlash tillari, ma'lumotlar bazasi tavsifi va manipulyatsiya tillari, vazifalarni boshqarish tili) va tizim dasturlari (yordamchi dasturlar, ma'lumotlarni tahrirlash, saralash, saqlash va tiklash dasturlari).
Keyingi daraja tizimni demarkatsiya qilishning asosiy yo'nalishini, ya'ni tizimning dasturiy ta'minoti va dasturiy ta'minot o'rtasidagi chegarani aks ettiradi. Ushbu g'oyani yanada rivojlantirish mumkin va jismoniy tizimning alohida qismlari o'rtasida funktsiyalarni taqsimlash haqida gapirish mumkin. Masalan, ba'zi interfeys qaysi funktsiyalarni markaziy protsessorlar tomonidan amalga oshirilishini va qaysi protsessorlar I/O protsessorlari tomonidan bajarilishini aniqlaydi.