Könüldən keçənlər

19.09.2014, saat 22:50

Böhtan atıblar
Salam, səmimi dostlara,

Ar olsun dost nadanlara.

Adını da bir yazarı qoyan bəzi beysavadlar,

Lalə Xanım Mikayılzadəyə böhtan atıblar.

Lalə Mikayılzadəyə
Güllər bənzədi gülə,

Dəqiq bənzəyirsiniz.

Yavaş, ay LALƏ xanım,

Gülləri əzərsiniz.

Göy cəməndə gül olub,

Lalətək gəzərsiniz.

30.09.2014, saat 19:15

Gözəlliyinə
Salamlar, ay AYSEL hanım,

Gözəlliyinə heyranım.

Ben şairim, sən sanatçı,

Belke bir aşk ünvanlayım.

12.10.2014, saat 17:00

Gözəlsiniz
Gözəl, ay LALƏ xanım,

Güllərdən gözəlsiniz.

Siz ehtiyatlı olun,

Gülləri əzərsiniz.

16.10.2014, saat 20:30

SƏADƏT xanıma
Gözəl-göyçək Səadət,

Sənlə olmasın bir dərd.

Taleyinə, gününə

Yönəlməsin hər namərd.

19.11.2014, saat 20:30

HEKAYƏLƏR VƏ PUBLİSİSTİKA

PAMBIQ TOPU

(Hekayə)
Bir yataq otağında idim. Nə o qədər qa­ran­lıq, nə də ki, işıqlı deyildi. Hərdən oldu­ğu kimi, ağ­zıüstə uzanıb yatmışdım. Beli­min ortasından, iki kürəyin aşağışı hissədən üç bir davana yumruq dəy­di. Yatmış vəziy­yə­timdən sol arxaya dönüb baxdım. Gözü­mə dəyən heç nə görünmədi. Uza­nıqlı hal­da üç dəfə “bissimillah” deyib, yeni­dən sol və ağzı üstə çöndüm. Dərhal məni yeni­dən, başqa vaxtı görə bilmədiyim dəli yuxu bas­dı. Üç-beş dəqiqə keçər-keç­məz həminki hal, olduğu kimi necə olmuşdusa, eləcə də təkrar etdi.

Ancaq, onu da deyim ki, yumruq o qədər də nə sərt, nə də ağır deyildi. Elə bil bədəni­mə pambıq topu dəyirdi. İncə və zərif əl yum­ruğu olduğunu sanki görürdüm.

Çox gənc və parlaq günlərimiz idi. Məni dəli­cəsinə sevən və mənim yavaş-yavaş hiss etdiyim, mənim də özümün onu sevməyə baş­ladığım bir vaxtdan söhbət açıram. Bu ən xırda bir epizoddur. Həmişə olduğu ki­mi, adı da, özü də ömürlük ürə­yi­mə həkk olub silinməyən, məxfi saxladığım o qızla yenə də görüşdük .

-Salam...!

-Salam...!

O mənə, mən ona baxıb nədən söhbət aç­ma­ğı­mızı bilmirdik. Axşam qaranlığı və pa­yızın soyuq günlərindən biri idi. Utandı­ğım­dan sir-sifət və bə­dənim tər suya qarış­mışdı. Əlimdə köhnənin qızıl tərkibli, qayışı qırılmış bir saatım var idi. Onu əlim­də qur­dalayırdım. Birdən o qız :

- O nədi, ver ona baxım-, dedi.

Mən isə, saatımdır, qayışı qırılıb, sənə aid de­yil, kişi üçündür-, dedim.

Qız :

- Eybi yoxdur, ver baxım-, dedi.

Mən:

- Sənə qadın üçün alaram, həm də ..., (ni­şan saatı olar sözlərini deyə bilmirdim) onda çoxlu ba­xarsan.- danışdıqca dilim to­puq vururdu.

O qız:

- Demirəm ver, baxım-, deyərək əlimdən al­maq istədi.

Onun əllərindən əllərimlə möhkəm tutuş­dum. Bir anlıq mənə elə bil əlavə bir güc gəl­­di. O qızın tit­rəyən əllərindən özümə tə­rəf çəkdim. Tutar-tutmaz dərhal əllərimi bu­raxıb o qızın belindən qu­caqladım. Onu özü­­mə çəkib utancaq və sevinc dolu gözlə­rindən oxuduğum kimi, sayrışan dodaq­la­rından öpməyə başladım. Necə qucaqlaş­mış­dıq­sa, özümüzdən asılı olmayaraq, o vaxt ayrıldıq ki, dan yeri sökülüb, sərçələr oxuyur.

O qız:

- Məni öldürəcəklər deyib, - mənə üç bir da­van­la yumruq atıb qaçdı. Mən isə saatımı da iti­rib, yarım ölmüş kimi mənzi­limə tərəf yollan­dım. An­caq gözüm arxada idi.

Yenə arxası və sağ tərəfə dönərək gözlə­rimdə canlananı həsrətlə könlüm axtarırdı. Qəfildən dik atıldım. Yenə olduğu kimi üç dəfə “bisimillah” de­dim və gördüm ki, sağ çiynim üstə, sağ qolum baş altıma uzanıqlı vəziyyətdə öz yatağımda yatıb oyanmışam.
Hardasan?
Bir zamanlar, bir çəməndə gəzişərdik, hardasan?

Hasar dibi, gecə zinrik, öpüşərdik, hardasan?

Gül dərərdik, məhəbbətin dəryasından, çayından,

Həzin-həzin, xəlvət-xəlvət görüşərdik, hardasan?

Xatirimdən çıxmayırsan, hər zaman, qəlbimdəsən,

Halım bərbad, sən oldun yad, könlüm fəryad, hardasan?

Xəyalımda, qənşərimdə canlanırsan həmişə,

Elə bil ki, körpə kimi nazlanırsan, hardasan?

Qismət ola, məhəbbətlə sənlə gülək hər zaman.

Canlanasan ürək dolu eşqımızlə, hardasan?

Xatırlayıb əski günü, dön geriyə, hardasan?

Xəyal oldun, ömür gödək, söylə görək, hardasan?

Gül ətrini sən bəxş edib, qeybə çıxdın gözümdən,

Mən də güldüm, yadındamı güləndə sən, hardasan?

İndi kimin sinəsinə yar oldun sən, ay gözəl?

Məndən uçub, hara gedib, hara qondun, hardasan?

Fikrim çaşır, hər yadıma düşəndə sən, hər zaman,

Sən Sabirin qucağında sönməliydin, hardasan?