Konuşan taş
Yüklə 127,42 Kb.
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Final şarkısı
| Gülen İpek ABALI Kendini Mıknatıs Zanneden Çocuk Kendini Mıknatıs Zanneden Çocuk Çocuk Oyunu 2 Perde (4yaş ve üstü) Yazan: Gülen İpek ABALI Kişiler: Mıknatıs Çocuk (4kişilik oyun) 1.arkadaş(çokbilemeyen) 2.arkadaş(çokbilen) Emre
Öğretmen 1.Perde 1.Sahne
Yolda yürürken, dans eder ama üzgündür, sürekli her yana çarpar ve yapışır. Yapışır, ağlar, sonra durumunu unutunca, ayrılır. Yanında onunla sohbet eden bir kuklası da olacaktır.) M.Çocuk Of,ay aman! Neden ben böyleyim? Neden diğer çocuklar gibi oyun oynayamıyorum? Neden ben de herkes gibi rahatça yürüyerek okuluma gidemiyorum? Kukla Ne kadar dertlisin her zaman? Ne dedin? M.Çocuk Birşey demedim. Kukla Dedin. Bırak konuşacağım. M.Çocuk Cebime girip, orada kalır mısın lütfen? Kukla Hayır, ama artık senin bu derdine bir çare bulmalıyız. Bak yine eldivenlerini giymemişsin. O yüzden de her yere yapışıyorsun.(Çocuklara doğru) Mıknatıslı bir çocuk o! M.Çocuk Herkese söyleme! Kukla Nedenmiş o? M.Çocuk Bilmesinler! Sonra benimle oynamıyorlar! Kukla Belki de yardım ederler. M.Çocuk Of! İyi ama nasıl? Kukla Kafam çalışsa, kukla olmazdım.Ya da meşhur bir kukla olurdum. En azından Pinokyo kadar meşhur olurdum. Herkes beni tanırdı. Kafam çalışsa! -seyirciye- Arkadaşlar siz Pinokyoyu tanıyor musunuz? M.Çocuk Ben de mıknatıslı olmazdım. 1.arkadaş Hey duydun mu? Kendi kendine konuşuyor. 2.arkadaş Hayır! 1.arkadaş Hayır! 2.arkadaş Evet! 1.arkadaş Hayır! ( şakalaşırken, yuvarlanırlar) 2.arkadaş Evet! 1.arkadaş Of, baksana, kuklasıyla konuşuyor. 2.arkadaş Kuklayı kendi konuşturuyor. Kukla canlı değildir ki! 1.arkadaş Öyle mi? Nereden biliyorsun? 2.arkadaş Ben bilirim! Benim de evde kuklalarım var. 1. arkadaş Benim de! 2.arkadaş Ama ben çok sık oynuyorum onlarla! 1. arkadaş Ben de ama ben daha çok! 2.arkadaş Daha çok! 1. arkadaş En çok! 2.arkadaş En en en çok! 1. arkadaş Ben çok daha çok! ( abartılı hareketlerde bulunurken düşer!) 2.arkadaş İyi, peki! Ben de oynuyorum kuklalarla. 1. arkadaş İyi de insan oyun oynarken mutlu olur! 2.arkadaş Evet, ben çok gülerim. 1. arkadaş Ben de! 2.arkadaş Ben de! (kucaklaşırlar) 1. arkadaş Eh, ondan iyi anlaşıyoruz! 2.arkadaş Tabii canım. Aynı şeylere gülmek güzeldir! 1. arkadaş Bence de! Hahaah! 2.arkadaş Hahah! Müziksiz bir şarkı söylerler: Hahahah Mutlu ol, iyi düşün! İyi arkadaşlar iyi anlaşırlar! Hahahah Sen beni anlarsın Ben seni… İyi arkadaşlar iyi anlaşırlar! M.Çocuk Of, Keşke ben de onlar gibi rahatça oyun oynayabilsem! Mıknatıslı olmasam! 1. arkadaş O neden mutlu değil? 2.arkadaş Dediğini duymadın mı? 1. arkadaş Ne dedi? 2.arkadaş Mıknatıs dedi. 1. arkadaş O nedir ? 2.arkadaş Bilmiyor musun? 1. arkadaş Hayır! 2.arkadaş Ben biliyorum. 1. arkadaş İyi, iyi! Söylemeyecek misin? 2.arkadaş Çok mu merak ettin? 1. arkadaş Eveeet! 2.arkadaş Mıknatıslı olunca, demire yapışırsın. Demir ve mıknatıs birbirini çeker. 1. arkadaş Nasıl yani, yapışkan gibi mi? 2.arkadaş Hayır, belki, yani, ama, bir dakika! Sanki arada bir rüzgar varmış gibi olur. ( Cebinden iki tane gofret çıkarır. ) Mesela bunlardan bir tanesi mıknatıs olsun, tamam mı? 1. arkadaş Tamam! 2.arkadaş Yanına gelince, o da bunu çeker! 1. arkadaş Vay canına? Ne güzel! 2.arkadaş (tam gofretleri cebine koyarken, arkadaşının iştahla baktığnı görür!Onunla dalga geçer, gofreti koklatıp, onu takip etmesini sağlar, zor durumda bırakır. Güler. 1.arkadaş (Bozulur, oturur! Küser!) 2.arkadaş Vereyim mi bir tanesini? 1.arkadaş Evet, lütfen! 2. arkadaş Bir şey değil! 1.arkadaş Bir tane de küçük kardeşim için alabilir miyim? 1.arkadaş Al, ama bir dakika senin kardeşin yok ki! 2. arkadaş Var! 1.arkadaş Yok ki! 2. arkadaş Olmaz mı canım, aşkolsun arkadaşım nasıl olur da hatırlayamazsın? 1.arkadaş Var mıydı acaba! 2. arkadaş Var! 1.arkadaş Yok! Adı ne? 2. arkadaş Var! 1.arkadaş Adı??!! 2.arkadaş Engin 1.arkadaş Aaa? Hani şu esmer çocuk? 2.arkadaş Tabii, aynı ben! 1.arkadaş Hani, 11 yaşında, gözlüklü! 2.arkadaş Aynen, öyle! 1.arkadaş İyi de dostum, o sizin iki kat altınızda oturuyor. Kardeşin değil komşun! 2.arkadaş Ay tamam, ama ben napim, hep karıştırıyorum, komşu ve kardeşi! Ama inan kardeşim gibi severim Engin’i! 1.arkadaş Ben de! ( gülerler, 2. arkadaş biraz rahatlar, konuyu değiştirir.) 2.arkadaş Eh,ama bu kendini mıknatıs zanneden çocuk da amma garip, insan mıknatıslı olmaz ki! 1. arkadaş Olmaz tabii canım! 2.arkadaş Olmaz tabii! 1. arkadaş Olmaz tabii! 2.arkadaş Olmaz tabii! ( gülerler!) 1. arkadaş İyi de yapışıyor baksana! ( Arkadaşlar dikkatle çocuğu takip ederek, onun peşinden yürürler ve ellerinde bulunan bazı şeyler atarlar arkasından hiç birisi yapışmaz!) 2.arkadaş Bence bunda garip bir iş var! 1.arkadaş Evet ben hiç bir şey anlamadım bu işten! 2.arkadaş Neden yapışmıyor ki? Bunlar demir! O da mıknatıssa? 1. arkadaş Demek ki değil! 2. arkadaş Ne dedin sen? 1.arkadaş Demek ki değil! 2.arkadaş Elbette! ( düşünceli pozu alır) 1. arkadaş Dedektifçilik mi oynayacağız? 2.arkadaş Evet! 1. arkadaş Tamam, hemen hazırlanalım! 2.arkadaş Hazırlanalım! ( Backround’da hazırlanırlar! Çocuklar onları görebilmektedir. Pardesü ve şapka, ellerinde büyüteçle komik dedektifler olacaklardır.) M.Çocuk Şarkı-
Mıknatıslı kaldım Televizyonda o filmi gördükten sonra Ben de mıknatıslı kaldım Yürüyemem, koşamam Arkadaş bile olamam Korkarlar benden… Ben de korkarım sizlerden! Paralar, kola kutuları yapışır her tarafıma! Ama neden ama? Ben mıknatısım Ne yazık ki çok yalnızım Kimsem yok Uf of uf Hadi kötü büyü Yok ol Puf! Emre Hey, napıyorsun orada? M.Çocuk Ben mi? Emre Başka kimse var mı burada? M. Çocuk( etrafına bakınır) Yok! Yani yok gibi! Emre Emin misin? M.Çocuk (Bir daha bakar!) Şu anda kimseyi göremiyorum. Emre (seyirciye) Vay canına, çok saf bir çocuk bu. Sahi mi? Kimse yok yani? M.Çocuk Belki görünmez adam buradadır. Ama burada olsa da göremem onu. Adı üstünde görünmez adam görünmez ki! Hahah! Emre Sen benimle dalga mı geçiyorsun? M.Çocuk Hayır! Emre İyi o zaman! Peki gerçekte görünmez adam olmadığını bilmiyor musun sen? M.Çocuk Yok mu? Olur mu canım, televizyonda seyrettim var! Emre Sen herşeye inanır mısın böyle? M.Çocuk Neye? Emre Of, of yandık. Sen hiç birşey bimiyorsun, herşeye inanıyorsun. M.Çocuk Hayır! Ben salak değilim! Emre Ben öyle demedim. Sadece öyle her görüdüğüne herşeye inanıyorsun! M.Çocuk Hayır! Emre Evet!( İter, M.Çocuk düşer )Emre güler!! Kurbağanın üstüne düştün! M.Çocuk (Korkar bakar!) Nerede? Ezildi mi? Emre (Güler) Burada göl yok ki! Kandırdım seni! Burada kurbağa olmaz! Hahah, ben demedim mi, herşeye inanıyorsun sen! M.Çocuk Bana çok kızma! Zaten kimse benimle arkadaşlık yapmıyor. Of! (Ağlar) Emre Dursana sulugöz! Derdin ne? M.Çocuk Ne mi? Derdim mi? Hiç birşeyim yok benim! Emre Anladık sulugöz! Kim seninle arkadaşlık etmek ister ki! M.Çocuk Neden? Emre Komik değilsin, çok sulugözlüsün, ilginç değilsin! M.Çocuk Aslında çok ilgincim! Özel güçlerim var! Emre Sen çok televizyon seyrediyorsun galiba! Uzay savaşçısı filan mısın? Hahahaha! Aynaya bak sen önce! M.Çocuk ( Çok kızar)Benim bir sırrım var! Emre Yaaa, neymiş o? M.Çocuk Söylemem! Emre Hadi ama! M.Çocuk Ben mıknatıslıyım! Emre Nerelisin? Ben de Ankaralıyım ne var yani? M.Çocuk Of, sen de bilmiyorsun. Mıknatıs gibiyim, demire yapışıyorum. Emre Haaa! (Anlamaya çalışır!) M.Çocuk Yaaaaa! Emre Anladım! Arada görünmez de olabiliyor musun? Ya da superman gibi, uç uç yukarı deyince uçabiliyor musun? M.Çocuk Hayır, ben sadece direklere yapışıyorum. Eldivenlerim olunca daha rahatım ama,( derken cebinde eldivenlerini bulur! )Yaşasın buldum! Emre Vah, vah! Beni kandırmaya çalışıyor. Ben şimdi gösteririm ona! Bak dostum, senin bu zor durumun için elimde harika bir ilaç var! M.Çocuk Nedir o? Ver hadi? Ne istersen veririm?
1. arkadaş Sen misin? 2.arkadaş Sen misin? 1. arkadaş Parolayı söyle ben emin değilim, sen kimsin? 2.arkadaş Saçmalama! Benim işte, birlikte giyindik ya!
1.arkadaş Tamam, doğru! Vay canına, gerçekten tanınmaz olduk, ben bile seni tanıyamadım. Hahah 2. arkadaş Şşşşşt! Sessiz ol! Bütün salona şşşşşt, sessiz olun! (Aralara inerler)Sessiz olun! (Paranoyakça etrafa ve birbirlerine bakarlar, 1.arkadaş, sürekli bir yerlere takılıp düşecektir. Görürler.) Onlar! Aaa, mıknatıs çocuk ne yapıyor orada? Emre Bak, mıknatıslı olmaman için sana bir ilaç vereceğim. M.Çocuk Yaa? Nasıl bir şey! Emre Böyle koruma gibi. (Cebinden bir gözlük çıkarır. Komik kocaman plastik bir gözlüktür bu) Bunu taktığın zaman dostum! Hiç bir yere yapışmazsın! M.Çocuk Kurtuldum! Kurtuldum! Emre Ama karşılığında ne veriyorsun? M.Çocuk Bilmem, ama herşeyi veririm. Emre Saf bir çocuk bu, herşeye inanıyor! Emre-Şarkı
İnsan onu görünce şaşıp kalıyor! Yazık mı ettim bilmem İnanmasaydı bana, kötülük edemem Yaramaz biriyim ben.. Ay ondan ne istesem? Kış da geliyor Versin bir çift eldiven! Emre Eldivenlerini ver! M.Çocuk Ama onlar olmazsa, ben herşeye yapışırım. Kalemler elime yapışır. Emre Bak dostum, bana güvenmiyorsun demek ki, sana kocaman bir gözlük verdim, üzerindeki sihirli güç kalkacak ortadan, o zaman eldiveni ne yapacaksın? Zaten hiç bir yere yapışmayacaksın ki?(seyirciye) Ben olsam hayatta inanmazdım! M.Çocuk Peki, bana dostum dedin, sana güveniyorum! ( Gözlüğü takar, o da eldivenleri giyer!) Peki işe yarayıp yaramadığını nereden bilicem! Emre Bak o gözlük demirden mesela, yapışıyor mu? M.Çocuk Hayır, yaşasın! 2. arkadaş Aaa, kandırdı çocuğu, kandırdı! O gözlük plastik! 1. arkadaş İyi de gerçekten yapışmıyor! 2. arkadaş Of benim zeki dostum, mıknatıs plastiğe yapışmaz ki! 1.arkadaş Tabii ya, çocuk kandırıldı! İyi de dostum, biz herşeyi nasıl düzelticez? 2.arkadaş Neden biz düzelticekmişiz? 1.arkadaş Ama dedektifiz. Sonunda olayları çözebilmemiz gerekir. Katili bulacağız. 2.arkadaş Ne katili dostum, sen kafayı mı yedin? 1.arkadaş Yani tamam, katil değil de, olayı çözmek gerek. Biz iyilerin yanında olan dedektifleriz, değil mi? 2. arkadaş Elbette! Merak etme bir planım var! 1. arkadaş Harikasın, patron! 2. arkadaş Ne? 1.arkadaş Bilmem, filmlerde öyle olur ya? Plan nedir? 2.arkadaş Plan!?! Şey, eee şey yani…Tabii mesela,evet eee! Daha bilmiyorum, ama aklımda! (Ikisi de anlamaz, salona inip, seyirci arasından çıkarlar!) (M.Çocuk garip gözlükle sahneye girer. Çok utanır ama, kimseye birşey diyemez!) Kuklası cebinden fırlar, düşer, onu eliyle okşarken: Kukla Ay??!!?? (Korkar) M.Çocuk Ay??!!?? (Korkar) Kukla Ne garip görünüyorsun? M.Çocuk Biliyorum, lütfen benimle dalga geçme! Kukla Komik çocuk, komik çocuk! M.çocuk Lütfen dalga geçme! Kukla Peki tamam sustum! Gene de komiksin, şu gözlüğü çıkarsana! Bu aralar bunlar moda değil! M.Çocuk Ama artık oyun oynayabilirim çocuklarla, bu gözlük sayesinde herşey düzelicek! Kukla Bence bu sefer de, garip göründüğün için seninle oynamak istemeyecekler. M.Çocuk Bakalım!
Öğretmen Hoşgeldin! (Saatine bakar) Ama daha teneffüs! Bir çay içmeye bile zaman bırakmıyorsunuz ama! Haydi yavrum, arkadaşlarınla birlikte gelin derse! M.çocuk Öğretmenim, utanıyorum. Öğretmen (Çayı masaya bırakır.) Neden? M.Çocuk Herkes benimle bu gözlük yüzünden alay ediyor. Sizce de çok mu komik? Öğretmen (gözlüğünün üstünden dikkatlice bakar, gülümser) Herkes kendi modasını yaratabilir evlat! Sevdiğin birşeyi giydiğin ya da taktığın için kimse seninle dalga geçemez! M.Çocuk Ama, ama.. Öğretmen Pekala, bak şöyle söyleyeyim, mesela kimsenin cesaret edip, de takamadığı bir gözlük bulmuşssun. Bence göğsünü gere gere dolaşmalısın. Herkes senin kadar cesur olamaz! M.çocuk Nasıl yani? Öğretmen Herkes dalga geçecek diye sevdiği elbiseyi giyemeyen ne çok insan var. Düşünsene, sen o kadar cesursun ki, herkesin gülmesine aldırmıyorsun ve bu gözlüğü kullanıyorsun! M.Çocuk Teşekkür ederim. Ama ben bunu, şeyden aldım…. Öğretmen Sahiden, nereden buldun bu gözlüğü? M.Çocuk Bir arkadaşım verdi. Öğretmen Hediye olduğu için mi takıyorsun? Sevdiğin için mi? M.Çocuk Yani sevdim aslında ama bence de komik. Hem hediye değil ki? Öğretmen Hani arkadaşın vermişti? M.Çocuk Verdi ama o da benim eldivenlerimi aldı? Öğretmen Aa? Sen eldivenlerini derste bile çıkarmazdın, hem komik bulduğun ve takmak istemediğin bu gözlüğe karşılık onları neden verdin ki? (Dedektif kılığındaki arkadaşlar, sahneden görünür) 1.arkadaş Patron, bak burada! 2.arkadaş Dostum, tam 5 dakikadır onları dinliyoruz! 1.arkadaş Tabii doğru! Ama sahneye girdiğimizi görmeyen arkadaşların dikkatini çekmek istedim de! 2.arkadaş Şşşt! Biraz yavaş olsana, duyamıyorum. Ne söyleniyorsun kendi kendine? 1.arkadaş Neden bahsediyorlar? 2.arkadaş Öğretmen, eldivenleri neden verip de karşılığında bu komik gözlüğü aldığını sordu? 1.arkadaş İyi de, Emre onları gözlüğü verince, eldivenleri istedi. 2.arkadaş Tamam, biliyorum ama sevmediği bir gözlüğü neden aldığını soruyor öğretmen ona? 1.arkadaş Sahiden neden almış? Saf bu çocuk! 2.arkadaş Dostum biz neyi araştırıyoruz? 1.arkadaş Neyi? 2.arkadaş Şu çocuğun mıknatıslıyım deyip durduğunu biliyoruz, gerçekten öyle mi ona bakıyoruz? 1.arkadaş Doğru! Unutmamışssın patron! 2.arkadaş Of, sus! Bana da patron deme! 1.arkadaş Tamam ‘patron’ demicem, patron! 2.arkadaş Yeter! 1.arkadaş Ağzımdan kaçtı! Böyle zevkli oluyordu! 2.arkadaş Neyse, haydi gidip, normal elbiselerimizi giyelim! 1.arkadaş Neden? 2.arkadaş Artık, bu çocukla konuşup, gerçekte neler olduğunu öğrenelim. 1.arkadaş Öğrenelim! ( Çarpışır, düşerler, üstlerini toparlayıp, sahneden çıkarlar, 1.arkadaş gözlüğünü sahnede unutmuştur, döner ve onu alır,tekrar sahne arkasına gider) M.Çocuk Söyleyemem! Öğretmen Utanma! Zorla mı bu gözlüğü sana verdi? M.Çocuk Hayır! Öğretmen Neden aldın? Haydi yavrum çayım buz gibi oldu! M.Çocuk Ben şey!.. (ders zili çalar! M.çocuk koşarak sahneden çıkar!) Öğretmen Şimdiki çocuklar bir harika! (sahneden çıkar) Eh artık dinleneyim, kendime sıcak bir çay alayım arkadaşlar, haydi siz de dinlenin, 10 dakika sonra görüşürüz.
1. arkadaş Of olmuyor! 2.arkadaş Aman bir daha dene! 1. arkadaş Neden sen de oynamıyorsun? 2.arkadaş Sıkıldım ben hep bu oyunu oynuyoruz! 1. arkadaş İyi de başka ne oyunları var ki? 2.arkadaş Bilmiyorum. Belki de televizyon seyredebiliriz. 1. arkadaş Annem, televiyondaki süper kahramanları seyretmemi istemiyor. 2.arkadaş Neden? 1. arkadaş Onlara özenirim diye korkuyormuş. Hem sonra vaktimi alırmış, hem ders yapamazmışım. 2.arkadaş Bu annelerin de aklında hep ders var! Ders, ders, ders! Ben ilginç birşeyler yapmak istiyorum. 1. arkadaş Supermancilik oynayalım ya da ben x-men olayım. 2.arkadaş Olmaz! Sonunda sen de bizim mıknatıslı çocuk gibi olacaksın! 1. arkadaş Neden ben bir yere yapışmıyorum ki? 2.arkadaş Sen de Superman’i izledikten sonra uçmaya başlarsın filan! Sonra seni nasıl yere indiririz? 1. arkadaş Aaa, sahi, ya inemezsem! Korkarım ben havada kalmaktan! 2.arkadaş Tabii, sonra ne yaparım sensiz? 1. arkadaş Ah, benim gerçek dostum, bensiz kalmayacaksın, ben uçmayacağım, hep yerde senin dostun olarak kalacağım. 2.arkadaş Duygulu, sevgi dolu dostum. Ben de seni bırakmayacağım.
2.arkadaş Buldum! Evet, buldum dostum! 1. arkadaş Ay sağol, bir haftadır onu arıyorum ben de, teşekkürler, nerede kalemim, burada mı düşürmüşüm? 2.arkadaş Ne kalemi, ne kalemi?!? 1. arkadaş Hani resim dersinden sonra buradan eve dönerken, düşürmüştüm de bulamamıştık, aramıştık hani, o kalem mi? 2.arkadaş Ne kalemi, sen nasıl bir dedektif yardımcısısın? 1.arkadaş Tabii doğru! Ne yapayım, üstümüzde, pardesüler olmayınca havaya giremedim. 2.arkadaş Tabii, superman de, kostümünü giymeyince uçamaz! Sıradan bir gazeteci olur. 1.arkadaş İşte tıpkı onun gibi. Ben de öyle..!
2.arkadaş Şşşt, planı buldum. 1.arkadaş Vay canına, gerçekten mi? 2.arkadaş Evet! Mıknatıslı çocuk tıpkı televizyondaki süper kahramanlar gibi. 1.arkadaş Öyle mi? Özel güçleri mi var? 2.arkadaş Hayır, ama o öyle sanıyor? 1.arkadaş Nasıl yani? Yok ama var? 2.arkadaş Yani o sadece kendisini mıknatıslı zannediyor? 1.arkadaş Nereden anladın? 2.arkadaş Çünkü, hep aklına mıknatıslı olduğu gelince bir yerlere yapışıyor, onun dışında unutuyor ve yapışmıyor. 1.arkadaş Ama kalemler yapışıyor her tarafına ben gördüm. 2.arkadaş Bence saçma! Sadece inandığı şey o, belki de bizim de inandığımız gibi. 1.arkadaş Yani ben ona inanmazsam, artık yapışmaz mı? 2.arkadaş Evet, ve o da buna inanmazsa artık yapışmaz. 1.arkadaş Eyvah geldi! Ya bizi de kandırırsa? 2.arkadaş Aman dostum, sen neye inanacağını bilirsen, seni kimse kandıramaz. (Emre ayağıyla kola kutularını devirir, çok güler) 2.arkadaş İşte, dünyanın en afacan insanı Emre! Emre Naber? 1. arkadaş Sen çok kötü bir çocuksun! Hiç utanmıyor musun? 2.arkadaş Zavallı çocuğu kandırdın. Onun eldivenlerini aldın! Emre Ben sadece şaka yaptım. Hem o da o kadar saf olmasın! Büyüsün biraz! 1. arkadaş Hiç komik bir şaka değildi! 2.arkadaş Evet komik olsa gülerdik. Ama sen onun iyi niyetini kötüye kullandın. Emre Ne yapmışım ki? O da televizyondaki kahramanlardan biri sanıyor kendisini. Yok mıknatıslıymış. Sanki dünyayı kurtaracak. 1. arkadaş Olsun, bizler onun arkadaşı olarak, ona yardım edeceğiz. Bence sen de biraz daha iyi olsan ve ona yardım etsen çok iyi olurdu. 2.arkadaş Arkadaşım, ne güzel konuştun! Tıpkı filmlerdeki gibi! 1. arkadaş Teşekkürler arkadaşım. Sen de hep böyle konuşuyorsun! Çak o zaman! Emre Sizce bu çocuk gerçekten mıknatıslı ve özel güçleri olan biri mi? 2.arkadaş Hayır dostum. O öyle olmak istiyor. Ama dikkat ettik. Kahraman olduğunu unutunca, üzerine yapışanlar düşüyor. 1. arkadaŞ Kendi kendine oyun oynuyor. Evde insanın bebeklerini konuşturması gibi. 2.arkadaş Bebekler konuşmaz ama insan evcilik oynarken onlara gerçekten yemek yedirdiğini, uyuttuğunu ya da onların konuştuğunu zanneder. Emre Yani o da kendisini mıknatıs zannediyor. 1.arkadaş Evet! 2. arkadaş Evet! Emre Elbette! 1. arkadaş ve 2.arkadaş ve Emre Şarkı
Üzgünüm sanınca Üzgün kalırsın Mutluyum deyince Koşar çoşarsın! Düşüün,düşüün 1,2
Kötülük ne ki? 3,4
İyilikle ört Kendini mıknatıs zannedersin Aslında sen de bizdensin Sadece düşünüyorsun İnan yanılıyorsun! 2. arkadaş Pekala bir planım var, dostlarım. 1.arkadaş Yaşasın! Emre Güzel o zaman! 2.arkadaş İyi de hemen sevinmeyin, hem ya işe yaramazsa? 1.arkadaş Olsun, dostum düşünmen yeter, hem ben sana güveniyorum. Emre Ben de! 2.arkadaş Teşekkür ederim, beni çok duygulandırdın! 1.arkadaş ( mutlu olur, şişinir) 2.arkadaş Tamam abartma! 1.arkadaş Tamam abartma, o kadar sevinebilirim. 2.arkadaş Haydi görev bizi bekler! 1.arkadaş Haydi yürüyelim o halde! Emre Beni de bekleyin! 2.arkadaş İleri! Emre Ne yapacağız? 2. arkadaş Yolda anlatırım. 1.arkadaş Nereye gidiyoruz? 2.arkadaş Çabuk saklan, şimdi anlatırım, mıknatıslı çocuk geliyor. Emre Ben kaçarım arkadaşlar, beni görürse size de kızar, benimle arkadaşlık ettiğiniz için! Ben daha sonra gelirim.
2.arkadaş Ama, durumu anlatırdık! 1.arkadaş Eyvah, haydi!
1.arkadaş Oraya, buraya! O dedi ki, şey! Eyvah, beni gördün! M.Çocuk Neler oluyor? Hiç birşey anlamıyorum. 1.arkadaş Off! Arkadaş, çık istersen, ortaya! Hem herkes saklandığını gördü. (çocukları gösterir) Bir anlamı kalmadı. 2.arkadaş Şşşt! Ben saklandım. M.Çocuk Orada işte, yerini anladık! 1.arkadaş Amaan, anladım sen saklambaç oynamak istiyorsun. M.Çocuk Ne yapıyor bunlar? 1.arkadaş Hadi şimdi! Sen ebe ol! Sobe de, ben yakalandım. Ona da sobe de! M.Çocuk So-beee! 2.arkadaş Of bu ne saçmalık! Dostum ne yapıyorduk, unuttun mu? 1.arkadaş Hayır ama konuşmak istiyorduk, bak kendiliğinden oldu. M.Çocuk Merhaba! BİRLİKTE Merhaba! M.Çocuk Ne konuşmak istiyordunuz benimle? ( Kola kutularını görür) Aaa, oyun mu oynuyordunuz? 2.arkadaş Evet! 1.arkadaş Tabii, tabii. Ne oynuyordunuz? ( 2.arkadaşa) M.Çocuk Hey, ben de oynayabilir miyim? 1.arkadaş Tabii, biz de bunun için… 2.arkadaş (öksürür) Oyna tabii! (M.Çocuk oynamaya başlar, ama kola kutuları her tarafına yapışır, gözlüğünü takar, ona gülümserler. Utanır, çıkarır, ağlar.) 2.arkadaş Biz neden ağladığını biliyoruz. M.Çocuk Öyle mi? 1.arkadaş Evet, insan üzgün olunca ağlar.( böbürlenmeye başlar.) 2.arkadaş Of, hayır! Sırrını biliyoruz. 1.arkadaş Evet biliyoruz! M.Çocuk Nasıl öğrendiniz? 1.arkadaş Biz seni takip… 2.arkadaş (dirsekler) meslek sırrı! M.Çocuk Meslek mi? Ne mesleği? Şarkı 1.arkadaş ve 2.arkadaş Biz iki arkadaşız Oyunlar oynarız Dedektifçilik yaparız Herşeyi böyle anlarız
Aslan arkadaşlar Çok yaşa!
2.arkadaş Evet bu temel sorunun! 1.arkadaş Anlasan yapışmazdın zaten! İnanmasan yapışmıyormuşssun ki! M.Çocuk Nee?!? 1.arkadaş Şimdi bak!.. 2.arkadaş Bir dakika ben anlatayım, dostum, izin verir misin? 1.arkadaş Elbette, buyrun! M.Çocuk Hadi!! 2.arkadaş Bak dostum, sen gerçek ne demek biliyor musun? M.Çocuk Gerçek, neysek odur. 1.arkadaş Yani gerçek, gerçekten olandır. 2.arkadaş Bir dakika, herşey karıştı. Bak, gerçek hayatta, şu televizyonda olan süper kahramanlar yoktur. 1.arkadaş Yoktur tabii, görünmez adam, örümcek adam yoktur. M.Çocuk Peki action man, ya da superman de mi yok? 1.arkadaş Yok! M.Çocuk Redkit? 1.arkadaş Yok! 2.arkadaş Onların sadece çizgi filmlerini yapıyorlar. Onları birileri biz çocuklar eğlenelim diye uydurmuş. Hayal kahramanları onlar. M.Çocuk Ama, gerçek değiller mi? 2.arkadaş Tabii ki hayır. Bizler o çizgi filmleri seyrederken, sadece buna inanıyoruz o kadar! 1.arkadaş O kadar! ( güler) M.Çocuk O zaman ben çok yalnız bir süper kahramanım. 2.arkadaş Pek sayılmaz. Bizler senin dostunuz. 1.arkadaş Tabii ki arkadaşlarınız. M.Çocuk Ne güzel, ama ben bunu bilmiyordum. Sizlerin süper güçleri de var mı? Sen neler yapabiliyorsun? 1.arkadaş Ben su adamım. Bak şimdi her yanımdan sular fışkıracak! ( Cebinden su şişesi çıkarır, ağzına su doldurur, püskürtür) M. Çocuk Sen benimle dalga mı geçiyorsun? 1.arkadaş Yooo! Beğenmediysen sana balon adam numaramı göstereyim! 2.arkadaş Neyi? 1.arkadaş ( eliyle susmasını işaret ederek, bir çubuktan maskaralıklar yaparak balonlar üfler! M.Çocuk Ne kadar kötüsünüz! Benimle alay ediyorsunuz! 1.arkadaş (Gülerken) 2.arkadaş Hayır! Ama bak, böyle özel güçler ya da süper kahramanlar gerçek hayatta yoktur, dostum. Sadece oyunlar vardır, gerçek değildir ama eğlendirir. M. Çocuk Ama ben mıknatıslı olduğum için hiç eğlenmiyorum ki? 2. arkadaş Hiç bizimle oyun oynamadın ki! 1.arkadaş Haydi o zaman! 2. arkadaş Sen şimdi balon adamsın! M.Çocuk Ben de mıknatıslıyım. 1.arkadaş Sen de kötü adamsın! 2. arkadaş Neden ben kötü adamım? M.Çocuk Ne var ki bu bir oyun dostum, biz senin gerçekte kötü olmadığını biliyoruz. 1.arkadaş Elbette! 2. arkadaş Peki o zaman! Şimdi ben kaçacağım, siz de özel güçlerinizle beni yakalayacaksınız! ( Çok kısa oynarlar, yakalanır.) 1.arkadaş Yakaladık! Biz kazandık! 2. arkadaş Neden hep kötüler kaybeder? M.Çocuk Çünkü!?? 1.arkadaş Çünkü?!! 2. arkadaş Niye ama niye? M.Çocuk Çünkü, çünkü büyükler hep çocukların iyi olmasını ister. Bu yüzden de iyiler kazanır. Biz de iyi olunca kazanacağımızı düşünelim diye! 1.arkadaş Vay canına, sen çok akıllıymışssın! 2. arkadaş Evet! Peki yine de ben kaybettim. Sen neden kötü adam olmadın? M.Çocuk Olurum, şimdi de ben olurum. Ben kötü biri değilim ki! Oyunda ebe de olurum, gerçekte iyi biriyim. Oyun, gerçek değil ki! 1.arkadaş Peki televizyondakiler gerçek mi? M.Çocuk Hayır! 2. arkadaş Peki çizgi filmler diziler, Herkül, Zeyna? M.Çocuk Gerçek değil, tabii! 1. arkadaş O zaman superman de yok! M. Çocuk Yok o zaman! 2.arkadaş Tabii, dostum. Onlar gerçek değil! M.Çocuk O zaman ben de mi, bir süper kahraman değilim. 1.arkadaş Hayır! 2.arkadaş Ama süper bir insansın. 1.arkadaş Tabii! M.Çocuk Peki ben mıknatıslı sihirli güçlerimi kullanarak, insanları felaketlerden kurtaramaz mıyım? 2.arkadaş Şey pek sayılmaz. 1.arkadaş Ama üzülme, başka şeyler yaparsın. Yeter ki normal bir çocuk ol önce! M.Çocuk Ama nasıl? 2.arkadaş Sadece düşünerek! Önce yapışmadığını düşün, bak o zaman yapışmayacaksın! 1.arkadaş Yapışmayacaksın! M.Çocuk Ama siz bunu nereden biliyorsunuz? 2.arkadaş Biz sadece dikkat ettik, dostum. Sen mesela yürürken direğe yapıştın ama sonra bizi gördün, kendini unuttun, birden düşmedin mi? 1.arkadaş Evet! Düüüştüüüm! M.Çocuk Evet?! 2.arkadaş Demek ki, bundan kurtulmak için sadece düşünmelisin! 1.arkadaş Yapıştığını düşünme yeter!
M.Çocuk ve 2.arkadaş ve 1.arkadaş Düşünme yeter! İnandığın gerçekse Gerçekler nerede? Süper kahramanlar yoktur Bizler normal çocuklarız İstediğimizi yaparız Tek gücümüz İyi düşüncemiz! M.Çocuk Sağolun dostlarım Benim ilk defa gerçek dostlarım olacak, hem de hayal kahramanı olmayan gerçek dostlarım. 2.arkadaş Evet ama kuklana haksızlık etme. 1.arkadaş Kuklan var! Kuklan var! M.Çocuk Nereden biliyorsunuz? 1 ve 2. arkadaşlar Meslek sırrı! ( Birbirlerine çakarlar ve gülerler, sonra, M. Çocuk’a da çakarlar, gülerler oynarlar!)
Emre Sizi gördüm. Annem eldivenleri görünce bana çok kızdı! Önce seninle kavga ederek onları aldığımı sandı! Bana kızdı, sonra seni kandırdığımı öğrenince daha çok bağırdı. Ben, hepinizden özür diliyorum. 1.arkadaş Sonunda bu da akıllandı! Emre Hey, bana bak! 2.arkadaş Hey hey hey, sakin olun! Dostum özür dileyen biri için fazla saldırgansın. M.Çocuk Evet ama baksanıza, hatasını anlamış. Hem arkadaşssız olmak kötü birşey bence daha fazla üzülmesin! 2.arkadaş Peki, hoşgeldin aramıza! 1.arkadaş Hoşgeldin! M.Çocuk Hoşgeldin! Emre Hoşbulduk! Final şarkısı Hep birlikte Hahahah
Mutlu ol, iyi düşün! İyi arkadaşlar iyi anlaşırlar! Hahahah Sen beni anlarsın Ben seni… İyi arkadaşlar iyi anlaşırlar! Üzgünüm sanınca Üzgün kalırsın Mutluyum deyiince Koşar çoşarsın! Düşüün,düşüün 1,2
Kötülük ne ki? 3,4
İyilikle ört Yüklə 127,42 Kb. Dostları ilə paylaş:
|