Doğal bitkisel şeritler (NVS)
Su infiltrasyonunu geliştirmek, akışı yavaşlatmak, rüzgarın kurutucu etkisini ve rüzgar erozyonunu, toprak besin kaybını önlemek ve arazilerde mikroklima koşullarını oluşturmak amacyla kalıcı, genellikle eğime zıt yönde dikilmiş ağaçlar, çalılar ve otlar ile sürülmemiş arazi şeritlerinden bariyerler bırakılması işlemidir. Doğal bitki örtüsü toprakta tarla bitkileri ile küçük bir rekabet içindedir ve kesim malzemesi arazi hazırlığı çalışmalarında , malç olarak veya toprağa organik madde olarak ekim alanına uygulanabilir (9, 30). Doğal bitkisel şeritler oluşturmak genellikle düşük maliyetli teknik ve az miktarda iş gücü gerektirir. Ekonomik bakımdan ek gelir kaynağı (Örnek Çalışma 25’e bakınız) sağlayan ağaç veya çalılar , doğal bitkisel şeritlerin içine ya da üst kısmına dikilebilir.
-
Kurak arazilerde erozyon kontrolü yöntemleri
Toprak erozyonu dünya çapında kurak arazileri etkileyen başlıca tehditlerden biridir. Su erozyonu, FAO / LaReMoT tarafından yapılan örnek çalışmaların % 82’sinde en sık görülen ikinci tehdit olarak değerlendirilmiştir, onu rüzgar erozyonu (% 64) takip etmektedir. Kurak arazilerde yer alan yaklaşık 467 milyon hektar alan su erozyonuna ve 432 milyon hektar alan ise rüzgar erozyonuna (Şekil 8) duyarlıdır. Bu nedenle, kurak arazilerde erozyon kontrolü yöntemleri birçok peyzaj restorasyon programına dahil edilmelidir. Aşağıdaki örnek çalışmalar aşınma (yarık; oyuntu) ıslahı ve rüzgar erozyonu kontrolü ile ilgili bazı başarılı deneyimleri göstermektedir.
Şekil 8. Kıtalara gore su ve rüzgar erozyonuna duyarlı kurak arazilerinin dağılımı.
Dostları ilə paylaş: |
