Kur'an-ı Kerim Türkçe Meali

Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla ...

1. Müminler, kurtuluşa ermiştir.

2. Onlar namazlarında huşu içinde olanlardır.

3. Onlar, boş sözlerden ve işlerden yüz çevirenlerdir.

4. Onlar, arınmak için hareket edenlerdir.

5. Onlar, mahrem yerlerini koruyanlardır.

6. Ancak eşleri ve cariyeleri hariç, çünkü bunlar, kınanmazlar.

7. Kim bundan başkasını ararsa, işte onlar da haddi aşanlardır.

8. Müminler, emanetlerine ve sözleşmelerine uyanlardır.

9. Onlar, namazlarını koruyanlardır.

10. İşte onlar, varis olanlardır.

11. Onlar, Firdevs’e varis olacaklardır ve onlar, orada ebedi kalacaklardır.

12. İnsanı çamurun özünden yaratmıştık.

13. Sonra onu sağlam bir kalış yerinde, bir sperm yaptık.

14. Sonra spermi empriyo haline getirdik. empriyoyu et parçası yaptık. Et parçasından kemik yarattık. Kemiğe et giydirdik. Sonra onu bambaşka bir varlık olarak yarattık. Yaratıcıların en güzeli olan Allah ne yücedir.

15. Sonra siz, bunun arkasından elbette öleceksiniz.

16. Sonra kıyamet günü yeniden dirileceksiniz.

17. Sizin üzerinizde yedi kat yaratmışızdır. Yarattıklarımızdan gafil de değiliz.

18. Gökten belli bir ölçüye göre su indirdik. Onu yeryüzünde tuttuk. Onu gidermeye de elbette gücümüz yeter.

19. O suyla, sizin için hurma ve üzüm bağları yetiştirdik ki oralarda sizin için birçok meyveler vardır. Siz de onlardan yersiniz.

20. Sina Dağı’nda da yetişen, yiyenlere yağ ve katık veren bir ağaç da (o su ile yetişir).

21. Davarlarda da sizin için bir ibret vardır. Karınlarında olandan size içiriyoruz, onlarda daha birçok faydalar vardır. Onların etlerini de yiyorsunuz.

22. Onların üzerinde ve gemilerde taşınıyorsunuz.

23. Nuh’u kavmine (elçi olarak) göndermiştik. Dedi ki:

-Ey kavmim, Allah’a kulluk ediniz. O’ndan başka bir ilahınız yoktur. O halde korunmaz mısınız?

24. Kavminden ileri gelen kafirler:

-Bu, sizin gibi bir insandan başka bir şey değil. Sizden üstün olmak istiyor. Eğer Allah dileseydi melekleri gönderirdi. Biz, daha önceki atalarımızdan da bunu duymadık.

25. O ancak, cinlenmiş bir adam, bir müddet onu gözetleyin.

26. Nuh:

-Rabbim, beni yalanlamalarına karşılık bana yardım et, dedi.

27. Biz de ona şöyle vahyettik: “Gözetimimiz altında bildirdiğimiz gibi bir gemi yap. Buyruğumuz gelip de tandır kaynayınca, her cinsten ikişer çift ve aleyhinde hüküm verilmiş olanlar dışında kalan aileni gemiye bindir. Zalimler için bana baş vurma, çünkü onlar boğulacaklardır.”

28. Sen ve beraberindekiler, gemiye yerleşince:

-Bizi zalim kavimden kurtaran Allah’a hamdolsun, de!

29. Ve yine şöyle de:

-Rabbim, beni mübarek bir yere indir. Konuklayanların en hayırlısı sensin!

30. Şüphesiz bunda ayetler/belgeler vardır ve elbette biz imtihan ediyoruz.

31. Bunların ardından başka bir nesil meydana getirdik.

32. İçlerinden onlara:

-Allah’a kulluk edin, sizin ondan başka bir ilahınız yoktur, sakınmaz mısınız? diyen bir peygamber gönderdik.

33. Dünya hayatında kendilerine refah verdiğimiz, inkarcı ve ahirete kavuşmayı yalanlayan kavminin ileri gelenleri şöyle dediler:

-Bu sizin gibi bir insandan başka bir şey değil. Yediğinizden yiyor, içtiğinizden içiyor.

34. Eğer, sizin gibi bir insana itaat ederseniz, işte o zaman hüsrana uğrarsınız.

35. Size, ölüp, toprak ve kemik olduktan sonra yeniden dirileceğinizi mi vaat ediyor?

36. Size vaat edilen uzak, hem de çok uzak.

37. Hayat, ancak dünya hayatıdır. Ölürüz ve yaşarız. Ama tekrar diriltilecek değiliz.

38. O, Allah’a karşı ancak yalan uyduran bir adamdır. Biz, ona inanacak değiliz.

39. -Rabbim, dedi. Beni yalanlamalarına karşılık bana yardım et!

40. Allah: “Az sonra pişman olacaklardır” dedi.

41. Derken onları müthiş bir çığlık yakaladı. Onları bir süprüntü haline getirdik. Helak olup gitti zalim kavim!

42. Sonra onların ardından başka nesiller yarattık.

43. Hiç bir toplum süresini ne öne alabilir ne de geri bırakabilir.

44. Daha sonra da birbiri arkasına elçiler gönderdik. Elçileri yalanladılar da biz de onları birbirine tabi kılarak yok edip, efsane haline getirdik. Yok olsun inanmayan toplum!

45. Sana, Musa ve kardeşi Harun’u ayetlerimiz ve apaçık belge ile göndermiştik.

46. Firavun’a ve çevresine. Ama onlar, büyüklendiler, zaten mağrur bir kavim idiler.

47. -Biz dediler; bizim gibi iki insana mı iman edeceğiz, üstelik onların kavmi de bize kulluk ederken?!

48. Bu sebeple onları yalanladılar da helak edilenlerden oldular.

49. Doğru yolu görsünler diye Musa’ya da kitabı vermiştik.

50. Meryem’in oğlunu da, annesini de bir belge kıldık. O; İkisini akar sulu, yüksek ve meskun bir yere yerleştirdik.

51. -Ey peygamberler, temiz şeylerden yiyin ve doğruları yapın. Çünkü ben ne yaptığınızı bilirim.

52. İşte bu, önderliğiniz, tek bir önderliktir ve ben de sizin Rabbinizim, o halde benden korkun.

53. İşlerini aralarında bölük bölük ayırdılar. Her grup kendi yanında olanla ferahlıyor.

54. Bir süreye kadar onları kendi sapıklıklarıyla baş başa bırak.

55. Zannediyorlar mı ki kendilerine mal ve oğullar sunduk diye.

56. İyiliklerde onlara acele davranıyoruz. Hayır, onlar, ne yaptıklarının farkında değiller.

57. Şüphesiz ki Rab’lerinin korkusundan titreyenler,

58. Rab’lerinin ayetlerine iman edenler

59. Ve Rab’lerine şirk koşmayanlar.

60. Rab’lerine dönecek oldukları için kalpleri çarparak vereceklerini verenler..

61. İşte onlar, hayırlarda yarışırlar ve en önde giderler.

62. Hiç kimseye gücünün üstünde görev yüklemeyiz. Yanımızda hakkı söyleyen bir kitap vardır. Onlara asla zulmedilmez.

63. Oysa (müşriklerin) kalpleri bundan gaflet içindedir ve onların yapmakta oldukları daha başka işler de vardır.

64. En sonunda onların zenginlerini ve liderlerini azapla yakaladığımız zaman, hemen feryadı basarlar.

65. -Feryat etmeyin, bugün; çünkü siz bizden kurtulamazsınız.

66. Ayetlerim size okunuyordu; ama siz ona arkanızı dönüyordunuz.

67. Ona kafa tutarak, eğlence edinip, hezeyanlar savurarak.

68. Söyleneni hiç düşünmediler mi? Yoksa onlara, önceki atalarına gelmemiş bir şey mi geldi?

69. Yoksa peygamberlerini tanıyamadılar da bunun için mi inkar ediyorlar?

70. Yoksa: “Onda bir delilik var” mı diyorlar?

-Hayır! O, onlara hakkı getirdi. Ama onların çoğu haktan hoşlanmıyorlar.

71. Eğer hak onların keyfine uysaydı; gökler, yer ve her ikisinin de içindekiler bozulup giderdi. Oysa, biz onlara uyarılarını verdik. Fakat, onlar uyarılarından yüz çeviriyorlar.

72. Yoksa sen onlardan bir ücret mi istiyorsun? Rabbinin ücreti daha iyidir. Rızık verenlerin en iyisi O’dur.

73. Aslında sen onları dosdoğru yola çağrıyorsun.

74. Fakat, ahirete inanmayanlar, yoldan sapan kimselerdir.

75. Eğer onlara acıyıp, başlarındaki sıkıntıyı gidermiş olsaydık bile yine onlar azgınlıklarında inat ederdi.

76. Gerçekten biz onları azaba tuttuk da yine Rab’lerine karşı uslanmadılar. Yalvarıp yakarmazlar da.

77. Onların üzerine şiddetli bir azap kapısı açana kadar... İşte o zaman ümitsizliğe düşüverirler.

78. Sizin için kulaklar, gözler ve gönüller vareden O’dur. Ne kadar az şükrediyorsunuz!

79. Sizi yeryüzünde yaratıp, yayan O’dur. O’nun huzurunda toplanacaksınız.

80. Dirilten de öldüren de O’dur. Gece ve gündüzün ardarda gelmesi de O’na bağlıdır. Hala, aklınızı kullanmıyor musunuz?

81. Aksine, evvelkilerin dedikleri gibi dediler:

82. -Ölüp, toprak ve kemik haline geldiğimiz zaman mı, biz yeniden diriltileceğiz? dediler.

83. Bu, bize ve babalarımıza daha önce de vaat edilen eskilerin masallarından başka bir şey değildir.

84. De ki:

-Yeryüzü ve içindekiler kime aittir, eğer biliyorsanız?

85. -Allah’a aittir, diyecekler.

-Ee, peki düşünmez misiniz? de!

86. Yedi göğün Rabbi kimdir? Ya büyük hükümranlığın Rabbi? de!

87. “Allah’tır!” diyecekler.

-Ee, O’ndan korkmuyor musunuz? de!

88. Her şeyin mülkiyetini elinde bulunduran, koruyan fakat korunma ihtiyacı olmayan kimdir? Eğer biliyorsanız söyleyin de!

89. “Allah’tır” diyecekler. “Öyleyse nasıl aldatılıyorsunuz?” de!

90. Doğrusu onlara gerçeği getirdik, fakat onlar yalancıdırlar.

91. Allah, çocuk edinmedi. O’nun yanında başka bir ilah yoktur. Eğer olsaydı, her ilah yarattığı ile gider ve elbette biri, diğerine üstün gelirdi. İsnat ettikleri vasıflardan münezzehtir Allah!

92. O, gizliyi de açığı da bilendir, onların koştukları şirklerden çok yücedir.

93. De ki:

-Rabbim, onlara vaat edileni eğer bana göstereceksen

94. Rabbim, o zaman beni zalim toplum içinde bulundurma!

95. Şüphesiz biz, onlara vaat ettiğimiz (azabı) sana göstermeye kadiriz.

96. Sen, kötülüğü en güzel ile sav. Onların nitelemekte olduklarını biz, çok daha iyi biliriz.

97. Ve de ki:

-Rabbim, şeytanların kışkırtmalarından sana sığınırım!

98. Onların yanımda bulunmalarından da sana sığınırım Rabbim!

99. Onlardan birine ölüm gelince;

-Rabbim, beni geri döndür der.

100. Belki ben, terkettiğim doğru işleri yaparım. Asla, o sadece söyleyenin bir sözüdür. Onların arkalarında yeniden diriltilecekeri güne kadar bir engel vardır.

101. Sûr’a üflendiği zaman, işte o gün, aralarında soy bağı kalmaz, birbirlerinden birşey de isteyemezler.

102. Kimlerin tartıları ağır gelirse, işte onlar kurtuluşa ermişlerdir.

103. Kimlerin de tartıları hafif gelirse, işte onlar da kendilerini hüsrana uğratanlardır, cehennemde ebedi kalacaklardır.

104. Ateş onların yüzlerini yalayacak ve dişleri sırıtıp kalacaktır.

105. -Ayetlerim size okunmamış mıydı? Siz de onları yalanlamamış mıydınız?

106. Onlar da:

-Rabbimiz. İsyankarlığımız bizi yendi ve sapık bir kavim olduk.

107. Rabbimiz, bizi ateşten çıkar. Eğer yine dönersek, biz gerçekten zalimleriz, derler.

108. -Kesin sesinizi, orada, benimle konuşmayın.

109. Çünkü kullarımdan bir grup:

-Rabbimiz, iman ettik, bizi bağışla, bize merhamet et, merhamet edenlerin en hayırlısı sensin! derlerdi.

110. Siz ise size benim zikrimi unutturana kadar onlarla alay ederdiniz. Siz onlara gülerdiniz.

111. Bugün sabrettikleri için onları ödüllendirdim. Kurtuluşa ermiş olanlar, işte onlardır.

112. -Yeryüzünde kaç yıl kaldınız? dedi.

113. -Bir gün veya günün bir kısmı kadar kaldık, sayanlara sor dediler.

114. -Çok az bir süre kaldınız, keşke bilseydiniz dedi.

115. Sizi, boş yere yarattığımızı ve bize döndürülmeyeceğinizi mi sandınız?

116. Kendisinden başka ilah olmayan, gerçek hükümdar, şerefli tahtın Rabbi olan Allah, çok yücedir.

117. Kim Allah ile beraber, varlığına hiçbir belge bulunmayan başka bir ilaha dua ve kulluk ederse, onun hesabı ancak Rabbinin yanındadır. Çünkü kafirler kurtuluşa eremez.

118. De ki:

-Rabbim, bağışla ve merhamet et! Merhametlilerin en hayırlısı sensin!

24. NÛR SÛRESİ



(Hicretin 5-6. yıllarında indirilmiş olan Nur Sûresi yoğun olarak kadın-erkek ilişkileriyle ilgili ahlaki kurallardan bahsetmektedir. Gayri meşru ilişkilerle ilgili ilahi cezalardan söz eden sûre, ismini 35. âyettinde geçen mesledeki “Allah’ın ışığı” tabirinden almaktadır. 64 ayettir.)