Kur'an-ı Kerim Türkçe Meali

(Mekke'de Nahl sûresinden sonra indirilen sûre, ismini ilk ayetinde geçen Nuh peygamberden alır. 28 ayettir.)

Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla...

1. Kendilerine acı bir azap gelmeden önce kavmini uyar diye Nuh’u kavmine göndermiştik.

2. -Ey kavmim, dedi. Ben, sizin için açık bir uyarıcıyım.

3. Allah’a kulluk edin, ondan korkun ve bana itaat edin, diye..

4. O, sizin günahlarınızı bağışlasın ve belli bir süreye kadar sizi ertelesin. Allah’ın belirlediği süre gelince artık o geri bırakılmaz, eğer bilmiş olursanız...

5. -Rabbim, dedi. Ben kavmimi gece gündüz davet ettim.

6. Çağrım onların kaçmasından başka bir şeye yaramadı.

7. Ben, onları senin bağışlaman için her ne zaman çağırdıysam, parmaklarını kulaklarına tıkayıp, elbiselerini başlarına bürüdüler, direndiler ve büyüklendikçe büyüklendiler. 8. Sonra ben onları açıktan açığa çağırdım. 9. Sonra onlara açıktan açığa da; gizli gizli de söyledim. 10. Onlara dedim ki:

-Rabbinizden bağışlanma dileyin, çünkü o çok bağışlayıcıdır.

11. Gökten size bol yağmurlar yağdırır.

12. Mallarınızı ve çocuklarınızı çoğaltır, sizin için bahçeler yaratır, nehirler yaratır.

13. Size ne oluyor da Allah’ın azametinden korkmuyorsunuz?!

14. (Oysa) O sizi halden hale geçirerek yaratmıştır.

15. Allah’ın yedi göğü nasıl tabaka tabaka yarattığını görmüyor musun?

16. Onların arasında Ay’a bir nur vermiş, Güneş’i de kandil yapmıştır.

17. Allah sizi bir bitki gibi yerden çıkarmıştır.

18. Sonra sizi oraya döndürecek ve tekrar oradan çıkaracaktır.

19. Allah sizin için yeryüzünü yayıp/döşedi.

20. Geniş yollarında gezip dolaşın diye..

Nuh:

21. -Rabbim, dedi. Onlar bana isyan ettiler. Malı ve evladı kendisine hüsrandan başka bir şey artırmayan kimseye uydular.

22. Büyük büyük tuzak kurdular.

23. Sakın ilahlarınızı bırakmayın, Vedd’i, Suvâ’ı, Yeğûs’u, Yeûk’u ve Nesr’i bırakmayın, dediler.

24. Ve birçoklarını yoldan saptırdılar. Zalimlere kayıptan başka bir şey artırma.

25. Günahlarından dolayı suda boğuldular, ateşe atıldılar. Kendilerine Allah’tan başka bir yardımcı da bulamadılar.

26. Nuh:

-Rabbim, dedi. Yeryüzünde tek bir kafir bırakma!

27. Çünkü eğer onları bırakırsan, senin kullarını saptırırlar ve sadece yoldan çıkmış, kafir evlat yetiştirirler.

28. Rabbim, beni bağışla, anamı, babamı ve iman ederek evime giren erkek ve kadın müminleri de.. Yalnız zalimleri yok et!

72. CİN SÛRESİ

(Mekke döneminin son yıllarında indirilen sûre, ismini ilk ayette geçen CİNN teriminden almıştır. 28 ayettir.)

Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla..

1. De ki: Bir grup cinin, dinleyip şöyle dediği bana vahyedildi:

-Biz, hayret verici bir okuma duyduk.

2. Doğru yolu gösteriyor. Biz ona iman ettik. Rabbimiz'e hiç kimseyi ortak tutmayacağız.

3. Rabbimiz'in şanı çok yücedir. O, eş ve çocuk edinmemiştir.

4. Meğer bizim beyinsizimiz, Allah hakkında yalan söylüyormuş.

5. Biz de, insanların ve cinlerin Allah hakkında yalan söylemeyeceklerini zannederdik.

6. Oysa, insanlarda öyle adamlar varmış ki, cinlerin bazılarına sığınıyor. Cinler de onların azgınlıklarını artıyormuş.

7. Sizin zannettiğiniz gibi, onlar da Allah’ın hiç kimseyi yeniden diriltemeyeceğini sanmışlardı.

8. -Biz, göğü yokladık ve onun şiddetli bir koruma ve alevle dolu bulduk.

9. Oysa, orada bizim dinlemek için oturma yerlerimiz vardı. Şimdi kim dinlemek istese onu gözeten bir alev yakalıyor.

10. Gerçekten de bilmiyoruz, yeryüzündekilere bir kötülük mü isteniyor; yoksa, Rab’leri onlara doğru yolu göstermek mi istedi?

11. İçimizden iyi olanlar da var, olmayanlar da var. Biz, türlü türlü yollara ayrılmışız.

12. İyice anladık ki yeryüzünde Allah’tan kaçamayız. Kaçarak ondan kurtulamayız.

13. Biz, yol göstericiyi işittiğimiz zaman ona inandık. Kim Rabbine iman ederse, (ecrinin) eksilmesinden ve haksızlık edilmesinden korkmaz.

14. Bizden müslüman olanlar da var, sapmış olanlarımız da var. Müslüman olanlar, işte onlar doğru yola yönelenlerdir.

15. Sapanlara gelince, onlar cehenneme odun olacaklardır.

16. Eğer doğru yolda yürüselerdi, onlara bol bol yağmur verirdik.

17. Bununla onları denerdik. Kim Rabbinin zikrinden/ uyarısından yüz çevirirse, onu çok ağır bir azaba sokar.

18. Mescitler Allah’ındır. O halde Allah ile birlikte başkasına dua etmeyin.

19. Nitekim Allah’ın kulu, ona dua/ibadet için ayağa kalktığında az kalsın üzerine çullanacaklardı.

20. De ki:

-Ben ancak Rabbime dua ederim. O’na hiç bir şeyi ortak koşmam.

21. De ki:

-Benim size bir zarar vermeye de iyilik etmeye de gücüm yetmez.

22. De ki:

-Doğrusu beni Allah’a karşı kimse savunamaz, ben ondan başka bir sığınak da bulamam.

23. Ancak Allah’tan bir duyuru ve elçilik görevi(ni yerine getiriyorum.) Kim Allah’a ve elçisine karşı gelirse, onun için, içinde ebedi kalacağı cehennem ateşi vardır.

24. Kendilerine vaat edileni gördükleri zaman, kimin yardımcı olarak daha zayıf ve sayısının az olduğunu anlayacaklar.

25. De ki:

-Size vaat edilen yakın mı yoksa Rabbim onu uzak mı kıldı bilmiyorum.

26-27. Gaybı bilen, gaybını elçisinden razı olduğu dışında hiç kimseye açıklamaz. Çünkü o, onun önünden ve arkasından gözcüler koyar.

28. “Rabbinin gönderdiklerini gerçekten tebliğ ettiklerini göstermek için... Onların yanlarında olanı kuşatmış ve her şeyi bir bir kaydetmiştir.

73. MÜZZEMMİL SÛRESİ