Kur'an-ı Kerim Türkçe Meali

Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla ..

1. İnsanların hesabı yaklaşmış olmasına rağmen onlar, gaflet içinde yüz çeviriyorlar.

2. Rab’lerinden gelen her yeni uyarıyı ancak alay ederek dinlerler.

3. Zalimler kalpleri gaflet içerisinde gizlice fısıldaşıyorlar:

-Bu, (Muhammed) sizin gibi bir insandan başka bir şey mi? Göz göre göre büyülenecek misiniz?

4. Peygamber:

- Rabbim gökte ve yerde ne söyleniyorsa bilir. O işitendir, bilendir! dedi.

5. -Hayır, dediler. Bunlar rüya saçmalıkları .. Hayır, onu o uydurmuştur. Hayır, O şairdir! Haydi, önceki peygamberler gibi bize bir mucize getirsin!

6. Onlardan önce, helâk ettiğimiz şehir halkı da iman etmemişti. Bunlar mı edecek?!

7. Senden önce de kendilerine vahyettiğimiz adamlardan başkasını göndermedik. Kitap ehline sorun, eğer bilmiyorsanız ..

8. Biz onlara yemek yemez bir vücut vermedik, onlar ölümsüz de değillerdi.

9. Onlara verdiğimiz sözü tuttuk, onları ve dilediklerimizi kurtardık, gaflet ve cehalette diretenleri de helak ettik.

10. Size de, içinde sizin için uyarıların yer aldığı bir kitap indirdik. Hâlâ, aklınızı kullanmıyor musunuz?

11. Biz zalim olan nice ülkeleri kırıp geçirdik. Onlardan sonra, başka bir toplum var ettik.

12. Azabımızı hissettikleri zaman, ondan süratle kaçıyorlardı.

13. -Kaçmayın, içinde bulunduğunuz refaha ve evlerinize dönün. Belki size bir şey sorulur.

14. -Eyvah bize, dediler. Biz haksızlık etmiştik.

15. Bu haykırışları devam edip dururken, biz onları biçilmiş ekine, sönmüş ocağa çevirdik.

16. Göğü, yeri ve ikisi arasındakileri oyun olsun diye yaratmadık.

17. Eğer bir eğlence edinmek isteseydik, onu kendi katımızdan edinirdik. Ama bunu yapmadık.

18. Bilakis, hakkı, batılın üzerine fırlatırız, o da onun beynini parçalar, böylece batıl sönüp gider. (Allah’a) isnat ettiğiniz vasıflardan dolayı yazıklar olsun size!

19. Göklerde ve yerde kim varsa Allah’a aittir. O’nun katında bulunanlar, O’na kulluk etmekten büyüklenmezler ve usanmazlar.

20. Gece ve gündüz hiç durmadan O’nu tesbih ederler.

21. Yoksa onlar, yeryüzünde ilahlar edindiler de onlar mı ölüyü diriltecekler?

22. Oysa yerde ve gökte Allah’tan başka ilahlar olsaydı, yer de gök de bozulup giderdi. Hükümranlığın sahibi olan Allah, onların nitelemelerinden çok yücedir.

23. O, yaptığından hesaba çekilmez, fakat onlar hesaba çekilirler.

24. Yoksa, O’ndan başka ilahlar mı edindiler? De ki:

-Kesin belgenizi getirin! İşte bu, benimle beraber olanların ve benden öncekilerin uyarısıdır. Fakat, onların çoğu gerçeği bilmiyorlar, ama buna rağmen yüz çeviriyorlar.

25. Senden önce hiç bir peygamber göndermedik ki ona:

-Benden başka ilah yoktur, öyleyse bana kulluk edin! diye vahyetmiş olmayalım.

26. -Rahman, çocuk edindi, dediler. Haşa o bundan uzaktır. Aksine onlar değerli kullardır.

27. Sözleriyle onun önüne geçmezler ve yalnız O’nun emriyle iş yaparlar.

28. Allah, onların önlerindekini de arkalarındakini de bilir. Allah’ın razı olduğu kimseden başkasına şefaat edemezler. O’nun korkusundan tir tir titrerler.

29. Onlardan kim:

-Allah’tan başka ben de ilahım! derse, Onu cehennemle cezalandırırız. İşte zalimleri böyle cezalandırırız.

30. İnkar edenler, görmez mi ki gökler ve yer birleşik iken onları (biz) ayırdık ve her şeye sudan hayat sağladık. Hala inanmayacaklar mı?

31. Sarsılmasınlar diye yeryüzünde sabit dağlar, yollarını bulabilsinler diye orada geniş yollar yaptık.

32. Gökyüzünü de korunmuş bir tavan yaptık. Buna rağmen onlar, bundaki ayetlerden yüz çeviriyorlar.

33. Geceyi, gündüzü, güneşi ve ayı yaratan O’dur. Hepsi bir yörüngede yüzer.

34. Senden önce hiç bir insanı ölümsüz kılmadık. Sen öleceksin de onlar kalacaklar mı?

35. Her can ölümü tadacaktır. Bir imtihan olarak sizi kötü ve iyi şeylerle deneriz. Sonunda bize döndürüleceksiniz.

36. Kafirler seni gördüklerinde, ancak seninle alay ederler:

-İlahlarınızı diline dolayan bu mu? derler, işte Rahman’ın zikrini/kitabını inkar edenler onlardır.

37. İnsan aceleci yaratılmıştır. Size ayetlerimi göstereceğim, onun için acele etmeyin.

38. -Doğru söylüyorsanız bu vaat ne zamandır? derler.

39. O kafirler, yüzlerinden ve sırtlarından ateşi engelleyemeyecekleri ve yardım da göremeyecekleri zamanı keşke bilselerdi.

40. (Azap) onlara aniden gelecek ve onları dehşete düşürecektir. Onu geri çevirmeye asla güçleri yetmeyecek ve onlara mühlet de verilmeyecektir.

41. Senden önceki peygamberlerle de alay edilmiş ama, alay edenleri, eğlendikleri şey mahvetmişti.

42. De ki:

-Gece ve gündüz sizi Rahman’dan kim koruyabilir? Buna rağmen onlar, Rablerinin zikrinden yüz çeviriyorlar.

43. Yoksa onları bizim alçaltmamızdan koruyacak ilahları mı var? Oysa o ilahları, kendilerine bile yardım edemezler. Bizden de bir yakınlık göremezler.

44. Evet, biz onlara da atalarına da geçimlikler verdik. Öyle ki, uzun süre yaşadılar. Şimdi onlar, yeri etrafından eksiltip durduğumuzu görmüyorlar mı? Onlar mı galip gelecekler?

45. De ki:

-Sizi ancak vahiy ile uyarıyorum. Uyarıldıkları zaman ancak sağırlar çağrıyı işitmez.

46. Onlara Rabb’inin azabından bir esinti dokunsa:

-Eyvah, biz gerçekten haksızlık edenler idik, derler.

47. Kıyamet günü adalet terazileri kurarız. Hiç kimse bir haksızlığa uğramaz. Bir hardal tanesi ağırlığınca bile olsa onu getiririz. Hesap gören olarak biz yeteriz.

48. Musa ve Harun’a Sakınanlar için aydınlık zikir (öğüt) ve furkanı verdik.

49. Onlar, görmedikleri halde Rablerinden korkan ve kıyamet saatinden de sakınan kimselerdir.

50. İşte, bu da indirdiğimiz mübarek bir zikirdir. Şimdi bunu inkar mı ediyorsunuz?

51. Daha önce de İbrahim’e doğru yolu göstermiştik. Biz onu biliyorduk.

52. Babasına ve kavmine:

-Kendilerine bağlandığınız bu heykeller nedir? demişti.

53.Onlar ise:

-Atalarımızı onlara kulluk ederken bulduk, dediler.

54. -Hiç kuşkusuz siz ve atalarınız apaçık bir sapıklık içinde bulunuyorsunuz dedi.

55. -Bize gerçeği mi getirdin, yoksa bizimle eğleniyor musun? dediler.

56. -Hayır, sizin Rabb’iniz göklerin ve yerin Rabbidir ki, onları O yaratmıştır. Ben de bunu kesin olarak bilenlerdenim.

57. Allah’a yemin ederim ki, siz arkanızı dönüp gittikten sonra putlarınıza bir tuzak kuracağım.

58. Sonunda İbrahim hepsini paramparça edip, içlerinden büyüğünü ona başvursunlar diye sağlam bıraktı.

59. -İlahlarımıza bunu kim yaptı? Elbette o zalim biridir, dediler.

60. -İbrahim denilen bir gencin onları diline doladığını duymuştuk, dediler.

61. -Şahitlik etmeleri için onu halkın gözü önüne getirin, dediler.

62. Dediler ki:

-Bunu ilahlarımıza sen mi yaptın ey İbrahim?

63. -Hayır, onu, şu büyükleri yapmıştır. Eğer, konuşabiliyorlarsa onlara sorun, dedi.

64. Bunun üzerine kendilerine gelip:

-Siz, gerçekten haksızsınız dediler.

65. Sonra yine eski kafalarına döndüler ve:

-Onların konuşamayacağını sen çok iyi bilirsin, dediler.

66. İbrahim:

-O halde Allah’ı bırakıp da size hiç bir şekilde fayda ya da zarar vermeyen şeylere mi kulluk ediyorsunuz? dedi.

67. Yazıklar olsun size ve Allah’tan başka kulluk ettiklerinize, hiç aklınızı kullanmayacak mısınız?

68. -Eğer bir şey yapacaksanız, şunu yakın da, ilahlarınıza yardım edin, dediler.

69. -Ey ateş! İbrahim’e karşı serin ve selamet ol! dedik.

70. -Ona bir tuzak kurmak istediler. Ama onları hüsrana uğrattık.

71. Onu da Lût’u da alemler için mübarek kıldığımız yere ulaştırıp, kurtardık.

72. Ve ona, İshak’ı, üstelik bir de Yakub’u bağışladık. Her ikisini de dürüst kimseler kıldık.

73. Onları emrimiz uyarınca doğru yolu gösteren önderler kılıp, onlara hayır işlemeyi, namazı kılmayı, zekatı vermeyi vahyettik. Onlar, bize kulluk eden kimselerdi.

74. Lut’a da hikmet ve ilim verdik. Onu çirkin iş yapan memleketten kurtardık. Gerçekten onlar, yoldan çıkmış kötü bir toplum idi.

75. O’nu da rahmetimize dahil ettik. Çünkü o, iyi ve dürüst kimselerdendi.

76. Nuh’u da.. Hani o, daha önce dua etmişti de, biz de ona karşılık vermiştik. Onu ve ailesini büyük sıkıntıdan kurtarmıştık.

77. Ayetlerimizi yalanlayan kavme karşı ona yardım etmiştik. Çünkü onlar kötü bir toplum idi, bu sebeple onların hepsini suda boğmuştuk.

78. Davud ve Süleyman’ı da hatırla.. Hani onlar, bir grup insanın koyun sürüsünün içine girip yayıldığı ekin hakkında hüküm veriyorlardı. Biz, onların verdiği hükme de şahittik.

79. Onu Süleyman’a belletmiştik. Her birine hikmet ve ilim verdik. Davud ile birlikte tesbih etsinler diye dağları ve kuşları hizmetine verdik. Bunları yapan biz idik.

80. O’na sizi savaşta koruması için zırh yapma sanatını öğrettik. Peki siz, şükrediyor musunuz?

81. Şiddetle esen rüzgarları da Süleyman’ın hizmetine sunmuştuk. Rüzgar onun emriyle, bereketlendirdiğimiz yere doğru eserdi. Biz her şeyi biliyorduk.

82. Denize dalan ve bundan başka işleri de gören şeytanları da ona boyun eğdirdik. Onları gözetenler de biz idik.

83. Eyyûb da:

- Başıma bir bela geldi, sen merhametlilerin en merhametlisisin, diye yalvardığı zaman...

84. Onun duasını kabul etmiş ve sıkıntısını gidermiştik. Ona, ailesini ve onlarla beraber, katımızdan bir rahmet ve kulluk edenlere bir ibret olarak bir katını daha vermiştik.

85. İsmail, İdris ve Zülkifl de. Hepsi sabredenlerdendi.

86. Onları rahmetimize dahil etmiştik. Çünkü onlar doğrulardandı.

87. Zunnûna da.. Hani o, öfkeli olarak giderken, aleyhinde hüküm vermeyeceğimizi zannetmişti. Karanlıklar içinde seslendi:

- Senden başka ilah yoktur, Sen tüm noksanlıklardan yücesin. Gerçekten ben, zalimlerden oldum.

88. Onun duasını kabul ettik. Onu üzüntüden kurtardık. İşte müminleri böyle kurtarırız.

89. Zekeriya da Rabbine:

- Rabbim, beni tek başıma bırakma, sen mirasçıların en iyisisin, diye yalvarmıştı.

90. Onun duasını kabul etmiş ve ona Yahya’yı bağışlamış, eşini de doğum yapabilecek bir hale getirmiştik.

Onlar, hayırlarda yarışıyorlar, korku ve ümit ile bize dua ediyorlardı. Bize karşı son derece saygılı idiler.

91. Irzını koruyan (Meryeme) de rahmetimizden üflemiş, onu da oğlunu da insanlığa bir belge kılmıştık.

92. İşte bu, sizin ümmetiniz tek bir ümmettir. Ben de sizin Rabbinizim, o halde bana kulluk edin.

93. Aralarındaki işlerini paramparça ettiler. Hepsi bize dönecektir.

94. Kim de mümin olarak doğruları yaparsa, onun çabası gözardı edilmeyecektir. Çünkü biz onu yazmaktayız.

95. Helâk ettiğimiz bir belde halkının da (bize) dönmemesi imkansızdır

96. Ne zaman ki Yecüc ve Mecüc serbest bırakılır, her tepeden ve dereden sel gibi akarlar.

97. İşte gerçek vaat yaklaşmıştır. İşte o zaman kafirlerin gözleri dehşetten bakakalır:

- Eyvah bize, bundan önce biz gaflet içindeydik. Biz gerçekten zalim kimselerdik.

98. - Siz ve Allah’ı bırakıp da kulluk ettiğiniz şeyler, cehennemin odunusunuz. Oraya gireceksiniz.

99. Eğer onlar, ilah olsaydı oraya girmezlerdi. Ama hepsi orada ebedi kalacaklardır.

100. Orada inim inim inleyecekler ve hiçbir şey işitmeyeceklerdir.

101. (Yaptıklarına karşılık) Bizden iyilik ödülü kazananlar ise, onlar cehennemden uzak tutulur.

102. Onun uğultusunu duymazlar. Canlarının arzu ettiği şeyler içinde ebedi kalırlar.

103. O en büyük korku bile onları üzmez. Melekler onları:

-Size söz verilen gün, işte bu gündür, diyerek karşılarlar.

104. Göğü kitap dürer gibi düreceğimiz gün, ilk defa yaratmaya başladığımız gibi yine onu tekrar ederiz. Söz veriyoruz, elbette bunu yapacağız.

105. Zikir (Tevrat)’den sonra Zebur’da da yeryüzüne salih kullarımın mirasçı olacağını yazmıştık.

106. Elbette bu (Kur’an’da) kulluk eden bir toplum için açık bir mesaj vardır.

107. Seni ancak insanlığa rahmet olarak gönderdik.

108. De ki:

-Ancak bana, ilahınızın tek bir ilah olduğu vahyolunuyor. Siz de ona teslim oldunuz mu?

109. Eğer yüz çevirirlerse de ki:

-Size (gerçeği) doğru bir şekilde açıkladım. Size vaat edilenin yakın mı yoksa uzak mı olduğunu bilmem.

110. Şüphesiz Allah, açığa vurulan sözü de gizlediğiniz sözü de bilir.

111. Bilemem, belki bu sizi denemek ve bir süreye kadar faydalandırmak içindir.

112. -Rabbim, dedi. Hak ile hükmet. Sizin nitelemenizden yardımına sığınılacak Rahman olan Rabbimizdir.

22. HACC SÛRESİ



(Ayetlerinin bir kısmı Mekke'de, bir kısmı ise Medine'de inen Hacc Sûresi, ismini 25. ayetten sonra işlenen konudan almıştır. 27. Ayette Haccın insanlara ilan edilmesi, müminlerin her yıl dünyanın dört bir yerinden gelerek büyük bir kongre tertiplemeleri emredilmekte, Allah’ın Hacdaki simgeleri, nişâneleri üzerinde durmaktadır. 78 ayettir.)