Yeni qurulmuş ailənin valideynlərdən çox tez ayrılaraq müstəqil həyat sürmələri. İlk baxışda belə görünə bilər ki, bu amili sosial mənfilik kimi göstərmək düzgün deyildir. Gənclər müstəqil həyata nə qədər tez başlasalar, erkən alışsalar, yaxşıdır. Həyatın bütün digər sahələri üçün erkən müstəqillik tezisi doğru ola bilər, ailə həyatı üçün isə, yox. Fikrimizi əsaslandıra biləcək çoxsaylı dəlillərdən yalnız biri üzərində dayanmaq istəyirik. Ailə - cəmiyyətin, aid olduğu xalqın, millətin bütün etnik xüsusıyyətlərini özündə daşımalı olan (və genetik xüsusiyyətləri baxımından onsuz da daşıyan) kiçik bir hissəsi, özəyidir. Azərbaycanlı ailəsinin xarakterik xüsusiyyətlərindən biri, həm də uşaqların baba-nənə təcrübəsi ilə əhatə olunmasıdır. Yeni qurulmuş cavan ailədə böyüyən uşaqlar (əgər ailə erkən müstəqilliyə atılırsa) əsrlər boyu qazanılmış xəlqi bilikləri, adət-ənənələri, dini görüşləri, mənsub olduğu soyun xüsusiyyətlərini, keyfiyyətlərini özündə yaşadan təbii tərbiyəçilərdən - nəvələrinə sonsuz məhəbbət, sevgi göstərə biləcək baba-nənələrdən məhrum edilir. Onların yerini, ən yaxşı halda, başqa xüsusiyyətli soydan olan tərbiyəçilər, sevgiylə deyil, maddi təminatla uşaqlara bağlanan dayələr, xalqımızın milli siması ilə qətiyyən uyğun gəlməyən verilişlərin dolu olduğu tele şoular və s. tutur.
