həya – ona deyilir ki, məzəmmət edilib danlanmaq, nalayıq hərəkətlər müqabilində utanmamaq üçün nəfs biabır işlərin qarşısını alsın;
həlimlik - ona deyilir ki, nəfs könüllü olaraq qaydadan xaric işlərə razılıq versin. Bunu “mülayimlik” də adlandırırlar.
səmimiyyət - ona deyilir ki, nəfs özünü təkmilləşdirərkən xoşagələn, bəyənilən, rəğbət oyandıran sədaqətli xüsusiyyətlər kəsb etsin;
səbir - ona deyilir ki, nəfs öz arzu və istəklərinə müqavimət göstərə bilə və ondan xoşa gəlməyən işlər baş verməyə;
qənaət - ona deyilir ki, nəfs yemək, içmək, geyim və başqa şeyləri asan ələ gətirdikdə də onların sərf edilməsində müəyyən hədd qoya;
vüqar - ona deyilir ki, nəfs müəyyən məqsədə çatmaq istədikdə təmkinli ola, boyun əyməyə, əl-ayağa düşməyə, lakin bu şərtlə ki, fürsəti də əldən verməyə;
səxavət – ona deyilir ki, mal-dövlətin sərf edilməsi necə lazım, necə layiqsə, elə də yerinə yetirilsin və sona qədər bu cürə də davam etdirilsin.
xeyirxahlıq - ona deyilir ki, xoşagələn işlərin yerinə yetirilməsindən, tərifəlayiq hərəkətlərin davam etdirilməsindən zövq alınsın, sevinc əmələ gəlsin.