Кяримбяйли ширин ханым

ÇIRPINAN DUYĞULARIM

Yenə də duyğularım verir qəlblə baş-başa,

Dəli təki özünü vurur qayaya, daşa,

Dönübdü zamanımla bir sevgili sirdaşa,

Göylərdən al Günəşi aşağıya düşürür,

Yerin, göyün atəşin ürəyində bişirir.

Çırpınır xəyalların içində mələk təki,

Qəfil əsir başımda dəlisov külək təki,

Alıbdı varlığımı əlinə dilək təki,

Gah ələmə baş vurur, gah nəş’əni ovlayır,

Gah könlü asimana, gah da ərzə qovlayır.
Yenə də duyğularım çaylar təki daşmada,

Ağırımla, acımla cantək pıçıldaşmada,

Göyün fövqünə qalxıb kainatı aşmada,

Ulduzları göylərdə şəfəqlərlə bağlayır,

Qoşulub ürəyimə dərdli-dərdli ağlayır.
Alıb yuxularımı qaçırır uzaqlara,

Salır dəli könlümü ayaza, sazaqlara,

Baxmayır fərmanlara, baxmayır yasaqlara,

Uçurur sərhədləri göz önündən qoparır,

Aşır ölkəbəölkə, hər niskili aparır.

Baş qoyub sinəm üstə bir az köksün ötürür,

Vərəqimi masamın üzərinə gətirir,

Qələmi təbə bükür əllərimə yetirir,

Püskürür içimdəki atəşi vulkansayaq,

Sarılır vücuduma məhəbbətli cansayaq.

Yenə də duyğularım itirir irizini,

Qatlayır ələmimin o şahanə dizini,

Ocaq çatır sinəmdə salır ərzə közünü,

Alır ixtiyarımı əlinə sultan kimi,

Könlümün bağçasında açır gülüstan kimi.
Nədən böylə , İlahi, duyğulara əsirəm?

Dəryaların içində tufan döyən qəsirəm,

O mənə şah olandan ayağına həsirəm,

Bu narahat ürəyim öcəşir ahlar ilə,

İlhamım gecələri udur sabahlar ilə.
Şadimanı buludtək coşdurur səhər, axşam,

Könlümün mənzilində zülmətləri boğan şam,

Coşur ilham mələyim hər anımdan alır kam,

Duyğularım boylanır od tökən Günəş təki,

Ürəyimə qor olub ocağa atəş təki.

14. 03. 2003

ÜRƏYİMLƏ YUXLADI
Dərd məni çəkdi şişə,

Neçə yol vurdu dişə,

Aldı qəmimdən nəş’ə,

Ağlatdı zarı-zarı,

Tökdü qəlbə azarı.
Hər ağrımı baş etdi,

Gözlərimi yaş etdi,

Ələmlə sirdaş etdi,

Hicranı çıxdı üzə,

Doldu gecə-gündüzə,
Ürəyimi ovladı,

Haqqımı cilovladı,

Ağrımı alovladı,

Üzümə gülə-gülə,

Odumu atdı külə.
Dərd könlə sultan oldu,

Aləmi qatan oldu,

Qəmə gülüstan oldu,

Taleyimi oxladı,

Ürəyimlə yuxladı…

14. 03. 2003

MÜQƏDDƏS ÜNVANIM ANA

Tanrıya ucalan müqəddəs duvam,

Döyünən qəlbimdə vəfalı yuvam,

Yanan ciyərimə bülurtək havam,

Bütün dərdlərimə dərmanım ana,

Dünyada müqəddəs ünvanım ana.

Ürəyim odunla alışıb yanar,

Sənin həsrətinə ömrüm dayanar,

Bağrımın içindən hicran boylanar,

Paklığım, saflığım, imanım ana,

Dünyada müqəddəs ünvanım ana.
Yanan ciyərimin şəfası səndə,

Bütün sevgilərin vəfası səndə,

Cahanın varlığı, cəfası səndə,

Həyatda ən şirin zamanım ana,

Dünyada müqəddəs ünvanım ana.
Sənin ayağına can pəyandazdı,

Sən olan ömürdə hər fəsil yazdı,

Yolunda qurbanlıq – varlığım azdı,

Ağrıma, acıma loğmanım ana,

Dünyada müqəddəs ünvanım ana.
Ey nurlar beşiyi – könül ocağı,

Qəlbə yuva etdin isti qucağı,

Bütün duyğuların dayanacağı,

Azan ürəyimə səhmanım ana,

Dünyada müqəddəs ünvanım ana.
Səni Kə’bə bildim bu ürəyimə,

Qoymadın toxuna şər kürəyimə,

Çevrildin həyatda can dirəyimə,

İncə mətləblərim , fərmanım ana,

Dünyada müqəddəs ünvanım ana.
Sən möhnət içində böyütdün bizi,

Sən ey İlahinin sevda dənizi,

Tökdün ürəyimə laylanla közü,

Qəlbdən ərşə qalxan amanım ana,

Dünyada müqəddəs ünvanım ana.
Övlad ağrıları sinədən keçir,

Bala eşqi ürək binədən keçir,

Qocalıq ömrünün günlərin biçir,

Eşqinə qurbandı bu canım, ana,

Dünyada müqəddəs ünvanım ana.
Atama həm qadın, həm yoldaş oldun,

Min bir qayğılarla sən sirdaş oldun,

Bütün sevgilərdən mənə baş oldun,

Qəlbimdən niskili yuvanım ana,

Dünyada müqəddəs ünvanım ana.

18.04.2003

BÜRÜNÜB QAÇMAĞA DUMAN GƏZİRƏM
Elə dolmuşam ki, buludtək nalan,

Şıdırğı yağmağa zaman gəzirəm.

Qalıbdı sinəmin fəraqıyla an,

Fələkdən bu qəmə aman gəzirəm.

Qəlbin alışmağın köz deyə bilmir,

Ürəyin harayın göz deyə bilmir,

Daha dərdlərimi söz deyə bilmir,

Könlü ağlamağa kaman gəzirəm.

Dərdim dərya tutub qəminə, eyvah,

Batmışam gözümün nəminə, eyvah,

Düşmədim heç işin çəminə, eyvah,

Qəlbi ovutmağa umman gəzirəm.

Ovuc içi boyda ürəyim naçar,

Düşmür bəxt qapıma heç cürə açar,

Yalnız zalım fələk bağlayıb-açar,

Çəkdiyim ağrıya yaman gəzirəm.

Aradım, axtardım, tapmadım haqqı,

Boynuma yük olub bəxtin nahaqqı,

Yoruldum dünyadan mən allahhaqqı,
Bürünüb qaçmağa duman gəzirəm.

31. 03. 2001

SƏN Kİ, GƏLİB ÇIXMAYIRSAN, EY FƏLƏK
Nə yatmısan şöhrət ilə, şan ilə?

Mənə tərəf baxmayırsan, ey fələk.

Doldurmusan ürəyimi qan ilə,

Sinəmə kam taxmayırsan, ey fələk.

Bağırımda hicranlarım qan ağlar,

Könül uçar, tən ovular, can ağlar,

Fəryadımı eşidən hər yan ağlar,

Göylərimdə çaxmayırsan, ey fələk.

Dərdlər döyür qap-bacamı yel təki,

Gözlərimdən gurşad axır sel təki,

Könül simim haray çəkir tel təki,

Qəmi vurub yıxmayırsan, ey fələk.

Şadimanı zaman saldı hey vaya,

Son qoymadı sinə üzən xətaya,

Ürəyimin meydi düşüb ortaya…

Sən ki, gəlib çıxmayırsan, ey fələk.

4. 04. 2003

GÖZDƏ YAŞIM GİRYAN OLAR

Gözdə yaşım giryan olar,

Harayıma kimsə gəlməz,

Ürək yanar büryan olar,

Bu kar dünya səsə gəlməz.
Bezar olar tən canımdan,

Həzar edər dövranımdan,

Nalə qalxar hər anımdan,

Duman canda sisə gəlməz.

Ağlayaram için-için,

Kədər didər könlün için,

Ah, İlahi, bilməm neçin?

Can bədəndən küsə, gəlməz.

Haray salar dil ağızda,

Fəryad edər söz kağızda,

Dinməz dünya birağız da,

Başda tufan əsə gəlməz.

Öz fəqanım məni boğar,

Gözlərimdən leysan yağar,

Qəmim dərddən hicran doğar,

Nəfəsimi kəsə gəlməz.

Ürəyimə qəm ələnər,

Donmuş dərdim istilənər,

Könlüm yanar, tüstülənər,

Boğar canı hisə gəlməz.

Uzandıqca ömür yolu,

Qandallayar əli, qolu,

Namərdlərlə dünya dolu,

Ölüm də heç pisə gəlməz.

Ey Şadiman, söylə bilim?

Niyə fəryad edir dilim?

Ürək itər ilim-ilim,

Haraylarım nəsə gəlməz?

6. X. 2002