Əlabbas yeddioymağın yanındakı Şıxlar kəndındə ovçu idi. Payizda demək, çoxlu quş gətirir. Bi gün quşu bütöv-bütöv bişirtdirirlər. Parasını Novruzəlinin qabağına, parasını mənim qabağıma qoyullar. Bi dənə butövünü də Əlabbasın qabağına qoyullar. Deer, fikirrəşdim, ə, Əlabbas məndən çox yeyəcək bəyəm? Tez deyir, dəyişdim qabları Əlabbasın bütöv quşuynan özümün para quşumu. Novruzəli dedi:
– Mən də sənnən yeyəcəm.
İndi Novruzəli isdiyir mənim quşumnan gotürsün, mən tez tüpürdüm quşun üstünə. Novruzəli küsdü. Əlabbas da tez onun payını götürüb qoydu qabağına, dedi:
