Bozu kişi bi dəfə həftə bazarına gedirmiş. Sübh tezdən atı arabaya qoşub yola düşəndə qonşunun oğlu Kamal Sahob oğlu da ona qoşulur. İki nəfər at arabası ilə bazara gedirlər. Bazar işlərini görüb geri qayıdarkən hava çox isti olur. Bozu atı suvarmaq, həm də atlara bir az istirahət vermək üçün yolüstü kəndlərdən olan Səmidxanlıda bir həyətə dönüb atı arabadan açır. Həyət sahibindən icazə alıb atı sulayır, özləri də sarinlənirlər. Bir də baxırlar ki, həyətdə çoxlu meyvə agacları var. Fikirləşirlər ki, bunnardan bir neçəsini çıxarıb aparsınlar öz həyətlərində əkməyə. Bu fikirlə işə başlayırlar. Bir neçəsini çıxaranda ev yiyəsinin arvadı görür, hay-həşir salır, qonşular tökülüb gəlirlər. İşin bəd olduğunu görən Bozu tez Kamalı səsləyib deyir:
– Bala, bala, atı qoş arabaya, yolda xamıtlayarıq.
Kişi tələsdiyindən belə deyir, çünki atı xamıtsız arabaya qoşmaq olmaz.
