Həə bi ləzgi gəlir, mollanın yanına ki, can qardaş, ala bı beş şirvanı, mənim atama bi yasin oxu. Kişi iki, üc dəyğə oxuyur, ayaqqabısını geyir, çıxır çölə paprız çəkməyə. Görür ki, bi dənə cip gəlir. Varrı adamın biri dayandı orda. Gördü yüz dollar verdi ona bi yasin oxutdurmağa. Bının özünə də marağlı olur ki, yəni yasinçün yüz dollar?! Gözzüyür, gözzüyür, ayə, bir saat, saat yarım, bu yasini qutarmır bu molla. Nəisə o molla qutarır yasini, maşın gedən kimi tez girir mollanın yanına. Deer:
– Ə kişi, mən səə beş sirvan verdim, iki kəlmə oxudun qurtardın, mən çıxdım çölə. Bi saat yarımdı onun atasına yasin oxuyursan.
Bı elə başa düşür ki, yasinnər fərqlidi. Da bilmir ki, yasin elə yasindi də.
Molla da baməzə olur, deer, adə, onun atası qanmır də. Ona görə saat yarımdı oxuyuram, gücnən başa salıram. Səən atan qanan kişidi də. İki kəlməynən başa saldım, çıxdı getdi.