Bizdə baməzə kişilər də çox olub. Səməd bəy var idi bizdə. Gəlib biri deyərmiş ki, ay Səməd bəy, nə deyirsən sən, bu Qumru bəy yaman bərk gedir aaa. Deyərmiş, bala, fikir vermə. Gələr ahu bu kəməndə, hələ bədhəvadu qoy getsin.
Qızı qaçırmağ istədik
Günlərin bir günüdü çobanığ, Çökəl Şükür vardı onnan ikimiz qoyun otarırığ. Bi gün qərara gəldik ki, gedib filankəsin qızın qaçırdağ – Surunu.
Baxdıq ki, Suru gəlir. Novruzgilin evlərindən bəri keçəndə süpürlədik bunu döyə-döyə saldıx çaya. Çay içi bunu sürüyə-sürüyə aparmağa. Qızzar hay-həşir saldı. İrəşid gəldi çıxdı. Bı gələnnən sora, bınnan tutaşdığ, qız əlimizdən qutardı. İrəşidə beş-altı çəkdik. Qız qurtardı, çıxdı getdi. Səhərəcən bunnarın həyətində yatdıx. Yatdıx ki, çıxsın çölə bu oğraşın balası, bunu tutağ. Bu da səhərəcən çıxmadı çölə.
Dan yeri sökülürdü, işıxlaşırdı hava. Bizi axı Təyyar məllim, Usubəli məllim görsə, mələdəcəklər bizi. Qaşdıx çıxdıx getdik. Səhər yenə gəldik, oturdux. Hay gözzə ha. O gecə də apara bilmədik. Getdik yenə birsüyün axşam gəldik. Yenə eyni vaxtda gəldik girdik o nalın altına. O soxa hünü də bizi dağıdır eee. Səhərrəri gözzədik, gözzədik, gözzədik, da heç nəfəsimizi də çəkmirik ki, içəridəkilər oyanmasın. Nahayət, baxdığ ki, qız yuxulu-yuxulu bayıra çıxır. Aşağı düşməyinnən də ordaca da onu süpürrədik. Basdım ağzını, basanda çapaladı, çapaladı. Mən də canavar kimi idim onda. Ya Allah, bını götdüm. Keçirtdik Təyyarın əvinin dalına. Elə orda bına iki dənə ağac çəkdim.
Hə ba elənçik eliyib ba qız qaçırtmışığ.
Höcət əmi
Mənim bir Höcət əmim vardı, o ajdıx vaxtı, girərmiş qamışın içinə, lüt, özü də tüklü kişi olub. Saqqallı zaddı olub. Ajdıxdı də, salyannılar arabeynan üzüm-zad-gətirərmişdər. Bı lapdan çıxarmış qamışın dalınnan. Vəhşi insan deyib olar arabanı qoyub qaçarmışdar salyannılar. Bı arabanı kəndə gətirib camaata paylıyarmış üzümü. O vaxtı da kalxoz sədri dövrü olub da, pis dövr idi. Güllələnmə-zad verirdilər adama.
Bi dəfə oturmuşuğ Höcət əmimnən, Təvəkkül deyir:
– Ay Höcət dayı.
Dedi:
– Nədi?
Dedi:
– O səlyannıların lüt çıxıb qabağına arabasın əlinnən alıırdın haaa, yadındadı?
Deer:
– Həə, bacoğlu, yadımdadı. Mən o səlyannıların qovub qabağın almaseydım, gəlib anavı evdə gecə zad eliyəcəkdilər. Bunun anası da o vaxt pozğun qadın olub.
Babam o vaxt idarədə kuryer işdiyirdi. Abı da ki o vaxtı KQB kimi bi şey imiş də kətdə. Deyər, get qukqu Heydəri çağır. Bu gələr görər qukqu Heydar xəssədi möhkəm. Qayıdar gələr deyər:
– Bə mən səə dedim axı ki, ölüb. Dedin ölisin gəti, bude camaat gətirir.
Sənə görə üc dəfə vurmuşam
Biri xəstələnir, gedir həkimin yanına. Qarnı gedir də, saxlıya bilmir. Nə qədər həkim buna malıcə eliyir, xeyri olmur. Axırda həkim əlacsız qalır, deyir, get stansiyada dyadya Mişa var. Get onun yanına. Səni ancağ o sağaldacağ. Gedir onun yanına, görür ki, bu dyadya Mişa əlində qırmızı fənər, baxır ki, bu poyuzsaxlıyan kişidir. Həkim döör. Dyadya Mişa bını görcək deer:
– Nə işdi?
Deer:
– Bəs mən qarnağrısına düşmüşəm, həkim kəsə bilmədi, göndərdi sənin yanıva.
Bu da tanıyırmış da onu. Deer:
– Hə neynək.
Şalvarı çək aşağı dombal. Üc dəfə qırmızı işığı yandırır, söndürür.
Deer:
– Hə, get.
Deer:
– Əşi, sən mənə heç nə eləmədün axı.
Deer:
– Hələ danışırsan da, bi dəfə fənəri yandırıb söndürməklə mən o boyda poyuzu saxlıyıram. Sənə görə üc dəfə vurmuşam. Dayanacağ qorxma.
Arif, mən, Yadigar
Bi gün Arif, mən, Yediyar getmişik İstilə çimməyə. Arif də Bakıda oxuyur. Dedim, Yediyara gəl örgədəg Arifi də tursiyimizi cıxardağ atağ o yana, lüt tullanağın suya. Görək kim suyun altında çox qalacağ. Arifi pişirdiy, birinci Arif girdi atdanmağa, qaldı lümbələm lüt. Daldan qaşdığ gəldiy, Arif atdandı biz də bının paltarrarın götdük, özümüz də geyindik qaşdığ evə. O da qaldı orda lüt. İndi üzə-üzə gəlib çıxıb bizim suaddan. Mən də baxıram evin böyrünnən. İndi bı belə baxır, yatır. Mən də baxıram. Nənəm də deyir:
– A bala, o lüt kimdi orda helə?
Dedim:
– Ay nənə, mən nə bilim axı.
Məən də nənəm onun xalasıdı.
Nənəm yabeynən yavaş-yavaş gedər, görər, Arif.
– Xala, gəlmə, xala, gəlmə lütəm.
– Ay bala, niyə lütsən?
Deyər:
– Qənbər paltarrarımı oğurruyub aparıb, özümü də lüt qoyub burda.
Gördüm nənəm gəlir, tez ədyalı çəkdim başıma. Zıppıltıynan qoydu yabanı mənə. Ver onun paltarrarın. Nəsə verdim. Apardı, verdi, o da geyib getdi evinə.