Tadbirkor madaniyati Tadbirkor madaniyati deganda tadbirkor odobi va iqtidori o’rtasidagi
dialektik bog’lanish tushuniladi. Bu bog’lanish quyidagi fazilatlar majmua- sida o‘z aksini topadi:
Odob - aqlning suyanchig’i, barcha fazilatlarning mezoni. Bejiz xalqimizda: “Aql bilan odob - egizak”, deyishmaydi. Odob - yaxshilik bilan yomonlikning farqini bilish, foyda bilan zarar orasidagi tafovutni anglashdir. Odob vositasida kishi o‘z jonini yomon xislatlardan davolaydi, yoqimsiz ay- blardan poklaydi, chiroyli fazilatlardan bezaydi.
Odob tadbirkorni eng chiroyli xulq bilan qurollantiradi. Natijada aql egalari bunday tadbirkordan har ishda rozi bo‘lishadi. Odobli tadbirkor esa kundan kunga obro’ topadi, nufuzi oshadi, ishlari ravnaq topadi.
Umuman odob ikki xil bo‘ladi:
hikmat odobi;
xizmat odobi.
Hikmat odobipoklik va to‘g‘ri yo‘lga etaklaydi. Xizmat odobi esa badavlatlik va obro’ga yetkazadi. Har ikkisi ham ulug’ fazilat bo‘lib, biri azizqilsa, ikkinchisi qudratli qiladi.
Odob rahbarni aql va axloq egasi bo‘lishga, vijdonli, or-nomusli, sof ko’ngilli, subutli bo‘lishga da’vat etadi.
Imon arabcha so‘z bo‘lib, lug’aviy ma’nosi - ishonchdir. Imonli ki- shini, xususan rahbarni yoki tadbirkorni qisqacha shunday tavsiflash mum- kin:
e’tiqodli, ya’ni o‘z fikr va qarashlariga mahkam, sobitqadamlik bilan
ishonish va o‘zgalarni ham o‘zidek hisoblab, ularning lafziga samimiyat bilanishonishdir. Ye’tiqod jur’atni, mardlikni, fidoiylikni taqozo etadi;
maslakli, ya’ni o‘ziga xos aqidalari bilan boshqalardan ajralib turuvchi ijtimoiy, siyosiy, ilmiy, g’oyaviy va diniy yo‘l sohibi;
taqvodor, ya’ni birovning haqiga xiyonat qilmaydigan;
sharm-hayoli, ya’ni har qanday nojo’ya xatti-harakatlardan o‘zini tiya oladigan;