Abbasiler döneminde belirgin özelliklerini başkent Bağdat’ta gösteriyordu. Bu dönemde halk sosyal açıdan havas ve avam şeklinde iki büyük sınıfa ayrılmıştı. Havas sınıfı başta halife ve yakınları olmak üzere başlangıçta mevali ve özellikle İranlı ailelerden, daha sonraları da Türklerden oluşan yöneticiler, diğer eşraf ve ileri gelenlerde ibaretti. Avam sınıfı ise farklı etnik gruplara mensuptu; bunlar başta çeşitli sanat ve ticaret erbabı, tarım işyerinde çalışanlar olmak üzere muhtelif meslek ve iş kollarında faaliyette bulunuyordu. Bunlardan ulema, edibler, fukaha ve bazı sanat ve ticaret erbabı gibi özel bir sınıf oluşturanlar, havassa yakın olanlar, onların himaye ve desteğini sağlayanlar bulunuyordu.
