Tədqiqat metodları. Tədqiqat işində təsviri, müqayisəli-tarixi və müqayisəli-tutuşdurma metodlarından istifadə edilmişdir. Əsərdə yer alan onomastik vahidlər, onların mənşəyi, semantik dəyişməsi və müasir vəziyyəti başqa kitab və qaynaqlar əsasında tutuşdurularaq elmi biçimə salınmışdır.
Müdafiəyə çıxarılan əsas müddəalar:
1. Orta yüzilliklərdə klassik fars lüğətlərinin Hindistanda yayılması həmin bölgədə ictimai-mədəni və ədəbi prosesin inkişafı ilə birbaşa bağlıdır.
2. Məhəmməd Hüseyn Təbrizinin “Bürhani-qate” lüğəti fars leksikoqrafiyasının yeni mərhələsinin ilk və ən sanballı nümunəsidir.
3. Tədqiq olunan əsərdə fars lüğətçilik ənənəsi ilk dəfə adi sözlük səviyyəsindən daha geniş əhatə çevrəsinə yüksəlir və məzmun zənginliyi ilə seçilir.
4. “Bürhani-qate” əsəri fars leksikoqrafiyasında ensiklopedik sözlüyə keçidin başlanğıcıdır. M.H.Təbrizinin bu gün də əhəmiyyətini qoruyub saxlayan bu əsərinin fars lüğətçiliyinin sonrakı inkişafında müstəsna yeri və çəkisi vardır.
5. “Bürhani-qate” fars leksikoqrafiyası tarixində fars, qismən də Azərbaycan onomastik vahidlərinin geniş və rəngarəng şəkildə təmsil olunduğu ilk izahlı lüğət nümunəsidir.
6. “Bürhani-qate”də yer alan antroponimlərin böyük bir qismi mənşə etibari ilə müqəddəs varlıqlarla bağlıdır.
Dostları ilə paylaş: |