Məhərrəmin yeni şeirləri

SEVİRƏM SƏNİ

Ay mənim qəlbimin sevgi xanası,

O gül camalını sevirəm sənin.

Üç əziz balamın əziz anası,

Arzu-amalını sevirəm sənin.
Amandı gözümdən kənara getmə,

Bu sevən könlümü vir-viran etmə.

Sən mənim gülümsən, yad yerdə bitmə,

Dodaqda balını sevirəm sənin.

Dərin tanıyırsan Məhərrəmini,

Onun atəşiylə odlu dəmini.

Azalt bu dünyada bir az qəmini,

O huş-kamalını sevirəm sənin.

YANMAZSAN
Nədəndi yadlara doğmalaşmağın,

Özcə vətəninlə, elə yanmırsan.

Nədəndi özündən uzaqlaşdığın,

Can deyən dodağa, dilə yanmırsan.

Nədir o qəlbini talayan üzən,

Yerə təslim olur göylərdə süzən.

Vəfalı yerinə vəfasız gəzən,

Gözlərdən tökülən selə yanmırsan.

Heçə döndərirsən o gənclik çağı,

Özünü bilmirsən dünya qonağı.

Musiqi gəzirsən ögey, bayağı,

Sazımda bəm ilə zilə yanmırsan.

Hələ xod gedirsən öz kefindəsən,

Boş olan xülyanın öz səfindəsən.

Həvəssiz həvəsin həvəsindəsən,

Laləyə, nərgizə, gülə yanmırsan.

Vaxt olar gələrsən mənim sözümə,

Baxa da bilməzsən dim-dik gözümə.

Məhərrəməm, tab etməzsən dözümə,

Cəfakeş, qabarlı ələ yanmırsan

BİLDİYİM

Sənə güvənirdim, insan bilirdim,

A can söylədiyim, a xan bildiyim.

Dediyin yalanı necə sinirdim,

Əllərim ətəynə yaxan bildiyim.
İşarəni tez anladım sözündən,

Məkirini başa düşdüm üzündən.

Mən almadım baxışından,gözündən,

Qəlbini qəlbimə sıxan bildiyim.

Sənə qızınmışdım, soyuqsan demə,

Bütöv anlayırdım, oyuqsan demə.

Gözlər o göz deyil, qıyıqsan demə,

Süzülüb qəlbimə axan bildiyim.

Görkəmin mələkdi, daxilin iblis,

Oldun ürəyimdə pislərdən də pis.

Naqis əməlindən deyilsən səlis,

Ruh kimi bədəndən çıxan bildiyim.
Sonda sıfır çıxdı əhdin, ilqarın,

Budurmu vəfanla namusun, arın.

Aşıq Məhərrəm tək bir sənətkarın,

Başa yox, ayağına baxan bildiyim.