Məhərrəmin yeni şeirləri

FƏLAKƏTDİR,FƏLAKƏT
Йюнцн тяняззцля, сонун сонлуьа,

Учурумун фялакятдир, фялакят.

Билирям бахмырсан мааш, донлуьа,

Имзан, голун хяъалятдир, хяъалят.

Гылынъ кими дураммырсан гынында,

Хяйанят вар дамарында, ганында.

Эцнащын чох Aллащ-бяндя йанында,

Сон эцнлярин зялалятдир, зялалят.

Наданлыьын мянлийини тапдайыб,

Ня щяйа билирсян, ня дя ки, айыб.

Мящяррямям, юз башындан будайыб,

Сюйлядийин ъящалятдир, ъящалят.

ÖYRƏNƏ BİLLƏM
Ня алим, ня ариф, олмайана бах,

Мян сяннян де няйи юйряня биллям?!

Ялдя бярякятин, щалаллыьын йох,

Мян сяндян де няйи юйряня биллям?!

Мян синдан üстцндя дюйцлмцшцйям,

Щаггын кялмясийля юйцлмцшцйям.

Тякъя намящрямдян яйилмишийям,

Мян сяндян де няйи юйряня биллям?!

Бюйцк алимлярдян савадланмышам,

Елми тяърцбядян инадланмышам.

Устад Азафлыдан ганадланмышам,

Мян сяндян де няйи юйряня биллям?!

Йол мяним, из мяним, сцкан мянимди,

Азярбайъан адлы мякан мянимди.

Сяррафын сечдийи дцкан мянимди,

Мян сяндян де няйи юйряня биллям?!

Китаблар охудум щей галаг-галаг,

Сцбутсуз сющбяти етмядим ъалаг.

Алим ня юйрянсин сяндян, ай улаг,

Мян сяндян де няйи юйряня биллям?!

Бейним вар ки, натигликдя дилим вар,

Гартал кими асиманда зилим вар.

Шери, дастаны йазан ялим вар,

Мян сяндян де няйи юйряня биллям?!
Ар билмирям юйрянмяйи, билмяйи,

Рява билдим дцз мятлябя эялмяйи.

Мяналы давраныб, гялбян эцлмяйи,

Мян сяндян де няйи юйряня биллям?!

Мящяррям Щцсейнли юйцнмяк билмяз,

Достун гарасына дейинмяк билмяз.

Йадын ъындырыны эейинмяк билмяз,

Мян сяндян де няйи юйряня биллям?!

КИМИ

(Aшыглыг йох, мцтрцблцк едянlərя)
Щяр шейи бошлайыб, саза сырышыб,

Зинакар мцдирин баггалы кими.

Дейирляр ки, башдан йекя данышыб,

Тойуьун, ъцъянин чаггалы кими.

Ядасы сыьмайыр евя-ешийя,

Manat пусгусунда бянзяр пишийя.

Арвад сайаг юзцн чякян кишийя,

Бахырам наз-назы щоггалы кими.

Гялйан нохталыгда, папаг башында,

Эуйа Горгудлашыб отуз йашында.

Ятирлi йаз эязир, сазаг гышында,

Наданын бошбоьаз, наггалы кими.

Яли саза, дили сюзя уйушмур,

Билмядийини бир кимсядян сорушмур.

Тярк ейляйиб бу мейдандан сцрцшмцр,

Сынмыр ядасындан даггалы кими.

Йары-йарымчыгды, о да дцз дейил,

Беш-цч шеiр билир, о да сюз дейил.

Дахили кюмцрдц, йанан кюз дейил,

Сыхылыр, аьлайыр тоггалы кими.

Сяси, зянэуляси хоруз сясидир,

Йолу, эедишаты йад няфясидир.

Ашыг Мящяррямин дцз кялмясидир,

Эюзцмдя эюрцнцр нохталы кими.

NƏ VAR
Verib peysərinə deyilən sözü,

Elə boş-boşuna dinməyə nə var.

Yaxşını görəndə bərəlib gözü,

İçində alışıb-sönməyə nə var.

Savaba batıban könül yapmayan,

Itirdiyin axtarmayan tapmayan.

Köhlənini eşq yolunda çapmayan,

Özgənin tərkinə minməyə nə var.

İnsan olub üstünlüyü olmayan,

Saz götürüb Məhərrəmtək çalmayan,

Ustad deyib, yada salıb dolmayan,

Özünü şah ustad bilməyə nə var.

DEYİL
Kişiyəm söyləyib övlad əkənin,

Kişiliyi yoxsa, kişi ha deyil.

Çanaxnan qızıllı saray tikənin,

Sözü tikan, oxsa, kişi ha deyil.

Ciblərini yadlar üçün yem edən,

Dost qohuma süfrəsini kəm edən,

Pisikləri beyinində cəm edən,

Anqıran ulaxsa, kişi ha deyil.

Ağılında adamlığı bilinən,

İstehzaynan kamalına gülünən.

Yer üzündə siyahıdan silinən,

Ölülərdən çoxsa, kişi ha deyil.

Kişi gərək Məhərrəmi tez ansın,

Bu dünyada kişi kimi dolansın.

Haqq söyləyib, haqq işinə calansın,

Cızığından çıxsa, kişi ha deyil.

A ZALIM OĞLU
Ünvanıma daş atırsan, boş gedir,

Daxilin dəhşətdi, a zalım oğlu.

Yüklənibsən, elə bil ki, toş gedir,

Xislətin vəhşətdi, a zalım oğlu.

Niyə həqiqəti tərsə yozursan,

Yazılanı oxumamış pozursan.

Anladım ki, bədxahlığa hazırsan,

Etdiyin qələtdi , a zalım oğlu.

Viranə sevirsən, bağ istəmirsən,

Qaranı sevirsən, ağ istəmirsən.

Kimsəni özündən sağ istəmirsən

Qazancın nəhlətdi, a zalım oğlu.

Arif məclisində dilin laldı, lal,

Barı heç olmasa bir nəsihət al.

Ya zurna, ya qaval götürübən çal,

Səndə yad alətdi , a zalım oğlu.

Qoz boyda ağıl yox şir bədənində,

Hər şeyi görürsən öz gödənində.

Əgər allah olsan, olmaram bəndə,

Vurduğun millətdi, a zalım oğlu.

Azaflı ustadım, adım Məhərrəm,

Vəsfini eyləyir əlimdə qələm.

Saz ilə qoşayam, bir tuti diləm,

İşin xəcalətdi, a zalım oqlu.

XOŞLUQLA
Mələk donundadı məkirli iblis,

Çıxmır içimizdən, çıxmır xoşluqla.

Səxada, süfrədə müflisdi, müflis,

Baxmır kimsəsizə, baxmır xoşluqla.

Deyiləni, görünəni görəmmir,

Sinəsini xoş işlərə gərəmmir.

Özü də yiyəmmir, yada da vermir,

Çaxmır şimşək kimi, çaxmır xoşluqla.

Düzəltmir etdiyi səhvi, qələti,

Aşıq Məhərrəmi anmayır qəti.

Saya da salmayır şeir-sənəti,

Canını odlara yaxmır xoşluqla.

ANALAR
Yaranan günündən oğula,qıza,

Xoş günlər, xoş anlar dilər analar.

Könülləri bənzər büllur bəyaza,

Övladın qədrini bilər analar.

Vətənə layiqli oğul verəndə,

Tanrıya ən əziz sayılır bəndə.

Bala zəhmətinin barın dərəndə,

Qəh-qəhlə sevinib gülər analar.

Xudam, anaları sevincdən ağlat,

Hər şərin, şeytanın yolunu bağlat.

Müqəddəs, ləkəsiz adını saxlat,

Məhərrəm qədrini bilər, analar.

GƏRƏK
Nadanı, namərdi,zır oğlu zırı,

Hoşlayıb, toşlayıb otarmaq gərək.

İyrənci, nəyvəndi bilməynən diri,

Nifrət quyusunda batırmaq gərək.

Çoxalıb dayazla, əqidədən küt,

Bax onlar sayılır diri gözlü büt.

Bundan vəfalıdı qapındakı it,

Onu öz qapında yatırmaq gərək.

Bol ola bilərmi arsızın dərdi,

Onlar sevə bilməz mərd oğlu mərdi.

Məhərrəm Hüseynli, dərdin əzbərdi,

Onu möhnətlərdən qurtarmaq gərək.