DEYİRLƏR
Qul olub quduran, yolunu çaşan,
Atır öz başına daşı deyirlər.
Çöldə çaqqallara, itə yaraşan,
Bəyənmir yağ, balı,aşı deyirlər.
Kimliyini anlayan döy, qanan döy,
Bir kimsənin acısına yanan döy.
Sayılmazdı, sayılanı sanan döy,
Nə olsun insandı, naşı deyirlər.
Haqq kəlamın rəva bilmir özünə,
Heç inanmır Məhərrəmin düzünə.
Bu səbəbdən söyən artıb üzünə,
Dünyanın çəp gözü, çaşı deyirlər.
OLSAYDI
Sən də mənim kimi alovlanardın,
Eşq adlı qəlbində qorun olsaydı.
Sehrinə düşərək cilovlanardın,
Oduma odlanan yarın olsaydı.
Dolanıb gəzmirsən Məcnun sayağı,
Özü-öz könlünə çəkilən yağı.
Həyatı mənasız, özü lağlağı,
Evlər uçurardın zorun olsaydı.
Məhərrəmin qəlbində var vəfası,
Üz ağardıb alın təri, cəfası.
Nə bilirsən nədi gözəl səfası,
Yanmaz idim düz ilqarın olsaydı.
Dostları ilə paylaş: | 
