O VAXTI
Boşlayanda xəyanəti, pisliyi,
Mən deyənə gələcəksən o vaxtı.
Atan zaman xislətindən tərsliyi,
Öz-özünü biləcəksən o vaxtı.
Unsan odur , onu oba-el deyir,
Xoş əməlnən sorağını dil deyir.
Dodaq qaçır, saz diliylə zil deyir,
Bu səbəbdən güləcəksən o vaxtı.
Məhərrəməm, müdriklikdi qocalıq,
Bir qismətdi o tanrıdan ucalıq.
Ağıl ilə qocalmaqdı qocalıq,
Sirri haqla böləcəksən o vaxtı.
VAR İDİ
Mənim gəncliyimin erkən çağında,
Şirin-şəkər uşaqlığım var idi.
Atamın, anamın sağı-solunda,
Dəcəlliyim, şıltaqlığım var idi.
Dinləmişəm aşıqların səsini,
Bəyənmişəm həm zilini, pəsini.
Gizlədə bilməyib eşq həvəsini,
Sazlı-sözlü qonaqlığım var idi.
Aludəydim ozanların sözünə,
Meyl eylədim şeriyyatın yüzünə.
Dədə Azaflının dönüm gözünə,
İstək dolu qoçaqlığım var idi.
Qara telim ustadım tək ağ oldu,
Əkbər, İmran ayrılığı dağ oldu.
Fikirlərim ruhum kimi sağ oldu,
Subaylığım, sultanlığım var idi.
Məhərrəməməm, qurulmuşam təməldən,
Çox uzağam pis niyyətdən, əməldən.
Telli sazı verərəmmi mən əldən,
Gur nəfəsim, odlu çağım var idi.
Dostları ilə paylaş: | 
