Bismillâhir rahmânir rahîm.
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ ﴿١﴾
(1)Kul eûzu bi rabbil felak.
(1)De ki: Sığınırım ben, karanlığı yarıp sabahı ortaya çıkaran Rabbime.
مِن شَرِّ مَا خَلَقَ ﴿٢﴾
(2)Min şerri mâ halak.
(2)Yarattığı şeylerin şerrinden.
وَ مِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ﴿٣﴾
(3)Ve min şerri gâsikın izâ vekab.
(3)Ve karanlığı çöktüğü zaman gecenin şerrinden.
وَ مِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ ﴿٤﴾
(4)Ve min şerrin neffâsâti fîl ukadi.
(4)Ve düğümlere üfleyen (büyücü)lerin şerrinden!
وَ مِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ﴿٥﴾
(5)Ve min şerri hâsidin izâ hased.
(5)Ve hased ettiği zaman hasedcinin şerrinden.
Sözlük
kul : de
eûzu : ben sığınırım
bi rabbi : Rabbine
el felakı : felâk
min şerri : kötülüklerinden, şerrinden
mâ halaka : yarattığı şeyler, yarattıkları
ve min şerri : ve şerrinden
gâsikın : gecenin karanlığı
izâ vakabe : çöktüğü zaman
ve min şerri : ve şerrinden
en neffâsâti : nefes edenler, üfleyenler
fî el ukadi : düğümlere
ve min şerri : ve şerrinden
hâsidin : haset eden
izâ hasede : haset ettiği zaman
Dostları ilə paylaş: |