Məqalə və MÜsahiBƏLƏR

Mövcud problemlər ziyalıların yaradıcılığına təsir göstərir­mi?

- Şübhəsiz ki, göstərir. Əgər əsl elm psevdoelmlə qarışıq salı­nır­sa, imtiyazlar eyniləşirsə, bu çox pis haldır. Yəni zəhmət çəkib, bir mo­no­qrafiya yazmış adamla yanaşı heç bir zəhmət çəkməyən və intellektcə o səviyyədə olmayan bir adam da monoqrafiya buraxır və elmi dərəcə alırsa, yaxud da sənət sahəsində belə hadisə baş verirsə, bu, böyük mənəvi zərbədir. İkincisi, bu həm də maddi ziyan demək­dir. Çünki say artıqca dövlətin onların hamısını yüksək dərəcədə təmin etmək imkanları məhdudlaşır. Həqiqi böyük alimləri, böyük sənət sahiblərini seçmək mümkün olsa, çox az sayda titullu adam qalar və dövlətin də onların maddi təminatını yüksəltməyə imkan çox olar. İndi belə deyək, elm, sənət adamlarının hərəsinin bir vəzifəsi var, hardasa çalışırlar. Azərbaycanda elmi-tədqiqat institutları, akademii­ya­lar var. Avropada bunlar yoxdur. Alimlər ya universitetlərdə ya da şir­kətlərdə çalışmalıdır. Yəni universitetdə çalışan alim təkcə elmlə məşğul olmur. Onun vaxtının böyük qismi dərs deməyə gedir. Böyük alim üçün sərbəstlik olmalıdır. Onun maddi təminatı elə olmalıdır ki, sifarişli bir işi və ya vəzifə borcunu yerinə yetirmək məcburiyyətində qalmasın. Dövlət qayğısı bunda təzahür etməlidir ki, gənc istedadlı şəxs bazar iqtisadiyyatı yolu ilə qazanc əldə etməyə sövq olunmazdan əvvəl onun perspektivini əvvəlcədən görsün və onu əlavə qayğılardan azad edib, ancaq yaradıcılıqla, elmlə, sənətlə məşğul olmasına imkan yaradılsın. Bu çox vacib məsələdir. Və bununla bağlı mənim təşəb­bü­süm­lə Azərbaycan Universitetinin bazasında bir istedad klubu yarat­mı­şıq. Qeyd edim ki, bu tək universitet nəzdində deyil, bütün ölkə miq­yaslı klubdur. Bütün sahələrdən olan gəncləri biz ora cəlb etmək, onların qayğılarını, problemlərini öyrənmək və imkan daxilində dəs­tək vermək istəyirik. Bu istiqamətdə ümid edirəm ki, dövlətimiz daha geniş miqyasda fəaliyyət göstərməyə kömək edəcək.

•