Trimingham, a.g.e., s.60-62.
[180] Kul Sadi, a.g.e., s.22.
[181] Aksun, a.g.e., VI, 427-428.
[182] Koner, a.g.e., s.XVI-XVII.
[183] Müjgan Cumbur, “Mevlânâ'nın İlk Mütercimi Gülşehri, ” Mevlânâ Yirmi Altı Bilim Adamının Mevlânâ Üzerine Araştırmaları, haz. Feyzi Halıcı, s.31, ss.31 35.
[184] en-Nedvî, İslâm Önderleri, I, 514.
[185] Sofi Huri, “Garb Tefekkür Âleminde İslâmiyetin Tesiri ve Hz. Mevlânâ”, Türk Yurdu, Mevlânâ Özel Sayısı, 1964, s.62.
[186] Schimmel, “Mevlânâ Hindistan'da”, s.76.
[187] K. A. Nizami, “Hindistan”, DİA., XVIII, 86, ss.85-92
[188] Yeniterzi, a.g.e., s.97-101.
[189] Schimmel, “Mevlânâ Hindistan'da”, s.78; Güllüce, a.g.t., s.84.
[190] Çelebioğlu, “XIII-XV. Yüzyıl Mesnevîlerinde Mevlânâ Tesiri”, Eski Türk Edebiyatı Araştırmaları, s.36vd, ss.29-53.
[191] Gölpınarlı, Mevlânâ'dan Sonra Mevlevîlik, s.406-407; Ekrem Işın, “Mevlevîlik”, Dünden Bugüne İstanbul Ansiklopedisi, KB. ve Tarih Vakfı Ortak Yayını, İstanbul 1993-1995, V, 424, ss.422-430.
[192] Amil Çelebioğlu, “Hz. Mevlânâ'ye İzafe Edilen Bir Gazelin Şerhi”, Eski Türk Edebiyatı Araştırmaları, s.519, ss.519-524.
[193] Çelebioğlu, “XIII-XV. Yüzyıl Mesnevîlerinde Mevlânâ Tesiri”, s.53.
[194] Banarlı, Tarih ve Tasavvuf Sohbetleri, s.219
[195] Mevlânâ, Mesnevî, I, 1-18. Bu kısım, Abdullah Öztemiz Hacıtahiroğlu tarafından, Mesnevî'nin kendi vezni ile manzûm olarak yaptığı tercümesinden alınmıştır. Bkz., Abdullah Öztemiz Hacıtahiroğlu, Mesnevî Mevlânâ Kendi Vezni İle Manzum Tercüme, Ötüken Yay., İstanbul 1972, s.31-32.
[196] Koner, a.g.e., s.1
[197] Ayverdi, “Mesnevî Terbiyesi ve İnsanlık Alemi”, s.37-38.
Dostları ilə paylaş: |
