| * * *
O gecə hökm elədi,qətlinə fərman, Xocalı!
Səni yandırdı o dost söylədiyin yan,Xocalı!
O quru yanda hanı,bir quru vicdan,Xocalı?!
Sakinin gördü o gün evində zindan,Xocalı!
Yaralısan,yaralı yarana qurban,Xocalı!
Düşmənin nəfsi iti,yurddaşa yurd oldu haram,
Qarabağın qara bağrında açılmış bu yaram,
İstərəm,tez sağala,bu yaranı eşqlə saram,
Mən vətəndaş Vətənin hər daşına baş qoyaram,
Gül sinən üstə başım qoyammadım,can,Xocalı!
Xalqımın öz obasında yeni yurd tikməyini,
Yurdumun gözlərinin sevinc suyu tökməyini.
Qaniçən cəlladı öz günahına bükməyini
Düşmənin inləyərək torpaq altda çökməyini,
Görməsəm,vermərəm heç vaxt,onu bil,can,Xocalı!
* * *
Ulu Tanrı,qadir Tanrı,
Açılıbdır sənə əlim.
Nədir günahı millətin?
Bu qədər dərd, bu qədər ah,
Dəlib yurdun sinəsini,
Neçə Ana gözü yaşlı,
Əli qanlı, canlı-canlı,
Dəfn edib öz körpəsinin,
Qığıltısın ürəyində.
Gətirdikcə göz önünə,
Heyrət donur göz önündə.
Xoca yurdu Xocalıda,
Günün üzünün döndüyü,
Ulduzun birdən söndüyü,
O gecəyə rəhmim gəlir.
Vəhşiləşmiş insanfason,
Yırtıcıdan qurtarmaqçün,
Körpəsini atıb qaçan,
Bir Ana qəlbinin o an,
Siləmmərəm çalışsam da,
Çığırtısın ürəyimdən.
Ulu Tanrı,adilsən sən,
Dostları ilə paylaş: |
