Microsoft Word al adab oqshom ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
90
o'qishar va johiliyat zamonida-gi ishlarini eslashar edilar. Ammo kimki Alloh taoloning 
amrini noto'g'ri qilishga taklif qilsa, jahllari chiqib ko'zlarining kosasi aylanib ketardi". 
567. Abu Hurayra (r.a.)dan rivoyat qilindi, u kishi aytdilar: "Bir chiroyli va husndor kishi 
Nabiy muhtaram (s.a.v.) huzurlariga keldi. U kishi: "Men husnjamolni yaxshi ko'raman 
va Alloh taolo xohishimga muvofiq menga bergan chiroyini o'zingiz ko'rib turibsiz. 
Bironta odam mana shu oyog'imdagi kovushimning ipicha ham husnda mendan ustun 
bo'lishini istamayman. Endi shu odat kibr hisoblanadimi?" - dedi. Shunda Rasululloh 
(s.a.v.): "Yo'q, bu kibr emas, haq so'zni tan olmaydigan va odamlarni tahqirlab, o'zini 
ulardan ustun hisoblovchi bunday ki-shini mutakabbir deb aytiladi", dedilar". 
568. Amr ibn Shu'ayb o'z bobolaridan, u kishi Rasuli amin (s.a.v.)dan rivoyat qildilar: 
"Rasululloh (s.a.v.): "Mutakabbir kishilar qiyomat kuni suratlari odamlar shaklida bo'lsa 
ham, xorlikdan kishilarni oyog'i ostida ezilib mayda chumoli hajmida bo'lib 
mahshargohga boradilar. Mazallat va xorlik butun vujud-larini o'rab olgan holda 
do'zaxdagi bo'lis deb ataladigan qamoqxonaga sudrab olib boriladi. Ustlarida lovillab 
olov yonib turadi. Tashnalikdan noligan vaqtlaringda do'zaxdagilarning badanidan oqqan 
qon yiringlar, iflos narsalardan ichiriladi", dedilar". 
252-bob. Zulm qilgan kishidan o'ch olish va g'olib kelish haqida 
569. Hz. Oyisha (r.a.)dan rivoyat qilindi. Rasululloh (s.a.v.) bu zotga: "Bor, seni 
malomat qilgan kundoshlaringdan o'chingni ol!" - deb o'chlarini olishga ruxsat bergan 
edilar'. 
570. Hz. Oyisha (r.a.) aytdilar: "Rasululloh (s.a.v.) nyung ayollari (kundoshlarim) 
Rasululloh (s.a.v.)ning qgazlari hz. Fotimai Zahroni o'zlari tomonidan vakil qgalib, u zot 
huzurlariga yubordilar. Fotima (r.a.) kelib Rasululloh (s.a.v.) huzurlariga kirish uchun 
ruxsat so'uradilar. Shu paytda Rasululloh (s.a.v.) mening lungim, pastki kiyim va 
chodirimga o'ralib, men bilan birga o'tirgan edilar. Rasululloh (s.a.v.)ning ruxsatlarizdan 
keyin Fotima kirib: "Xotanlaringiz faqat Oyishani demay, balki barcha ayollaringizga ham 
bir xilda qaramog'ingizni so'rab meni yuborishdi", dedilar. Hz.Fotimaga javoban 
Rasululloh (s.a.v.): "Ey, qizcham! Men sevgan kishini sen ham sevasanmi?"- deb 
so'radilar. Hz. Fotima: "Siz sevgan kishini men albatta sevaman", degan edilar, 
Rasululloh (s.a.v.): "Unday bo'lsa sen bunga (Oyishaga) muhabbat qo'ygin", dedilar. 
Shu bilan hz. Fotima Rasululloh (s.a.v.) huzurlarizdan chiqib ayollar oldiga bordilar va 
voqeani bayon qjlganlarida, ular: "Siz bizning ko'nglimizdagi maq sadni Rasululloh 
(s.a.v.)ga akiqroq tushuntira olmabsiz, yana qaytib boring!" - deyishdi. Hz. Fotima: 
"Men Alloh nomi bilan ont ichib aytamanki, bundan keyin Oyisha to'grilarida Rasululloh 
(s.a.v.)ga aslo gapirmayman", dedilar. Shundan keyin ular hz. Zaynab bint Jahsh 
(r.a.)ni yubordilar. Zaynab ham Rasululloh (s.a.-v.)ning ruxsatlari bilan huzuri oliylariga 
kirib, ayollarining iltimoslarini bildirdilar, meni yomonlab koyidilar va mazzamat qildilar. 
Shunda Zaynabga javob qaytarishim uchun menga ijozat bersalar, degan umid bilan 
Rasululloh (s.a.v.) ga qarayverdim. Oxiri u kishidan o'ch olishimga Rasululloh qarshi 
emaslikla-rini bilib olganimdan keyin shu qadar qattiq ta'na qiddimki, hatto so'zlatmay 
qo'ydim va g'alaba qozondim. Shunda Rasululloh (s.a.v.) tabassum qilib: "Ha, bu 
Oyisha, albatga, Abu Bakr Siddiqning qizlarida", deb qo'ydilar". 
Mazkur hadisga bog'liq voqea shunday bo'lgan edi: Rasulullloh (s.a.v.) hz. Oyisha 

---

Al-adab al-mufrad. Imom Ismoil al-Buxoriy