1217-hadis. Sulaymon ibn Jobir Hujaymiy (r.a.) aytdilar: "Men Rasululloh (s.a.v.)ning
oldilariga kelganimda, ul zot burdaga o'ralib olgan edilar, uning etaklari oyoqlarigacha
tushib turardi. Men: "Ey, Allohning Rasuli, menga nasihat qiling", dedim. Ul zot:
"Allohdan qo'rq, hech bir yaxshilikni arzimas sanama, suvsagan bir odamning idishini
chelagingdagi suv bilan to'latib berish yoki birodaringga ochiq chehra bilan gapirish bilan
bo'lsa-da yaxshilik qil. Ustki kiyiming (izor)ini uzun kiyishdan saqlan, chunki u Alloh
yoqgirmaydigan ishlardandir. Bir kishi sendan biron kamchilik topib, tanbih bersa, sen
uning ay-bini topib tanbih berma! Qo'y uni! Uning fikri o'zi-ga (zarariga)dir, savobi
senga bo'ladi. Hech narsani so'kma", deya nasihat qildilar". Jobir (r.a.) aytdilar:
"Shundan keyin men hech bir insonni ham, hayvonni ham so'kmadim".
1218-hadis 546-bobdagi 1185-hadisning takrori, faqat bunda Abu Hurayra (r.a.) men Hasanni ko'rganimda ko'zlarim jiq yoshga to'ladi", deb boshlagan.
