Microsoft Word al adab oqshom ziyouz com doc

81-bob. Chala tug’ilib o’lgan bola haqida 
 
152. Sahl ibn Hanzaliya (r.a.) hech bola ko’rmagan edilar. U kishi: "Alloh taolo menga 
Islom dinida chala tugilsa ham birorta farzand bersa-yu, men farzand dogiga sabr etib 

---

Al-adab al-mufrad. Imom Ismoil al-Buxoriy 
 
 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
28
shunga Allohdan bo’ladigan savobni umid qilsam, bu men uchun butun dunyodan va 
undagi hamma narsalardan ham yaxshiroq bo’lar edi", degan edilar. 
 
153. Abdulloh ibn Mas'ud (r.a.) aytdilar: "Rasululloh (s.a.v.) sahobiylaridan: 
"Qaysilaringizga o’z molidan ko’ra varasalarining moli yaxshiro? ko’rinadi?" - deb so’radi-
lar. Sahobiylar: "Yo Rasululloh! Hammamizga ham uz moli merosxo’rlarining molidan 
yaxshiroqsir", deyishdi. Shunda Rasululloh (s.a.v.): "Bilib qo’yinglarki, varasalaringizga 
tegishli mol o’z molingizdan ko’ra yaxshiroq ko’rinadi. O’zingizdan ilgari yuborgan mol- 
bu sizning molingiz. Ammo o’zingizdan keyin orqangizda qolgan mol esa, bu albatta 
varasalar molidir", dedilar". 
 
Kishi hayotida molidan yaxshi ishlarga sarf qilsa, uni o’zidan ilgari yuborgan bo’lib, 
manfaati o’zigadir, ammo molparastlik tufayli uni yigab, o’zidan keyin qoldirsa, u 
varasalar moli hisoblanadi, Shuning uchun Rasululloh (s.a.v.) u mol kishiga yaxshi 
ko’rinadi, dedilar. Endi varasalar insofli bo’lib, otadan qolgan molni yaxshi ishlarga 
sarflasalar, albatga, savobdir, buning ajr-mukofotani Alloh beradi. Ammo ular betafviq 
bo’lib, ota molini yomon ishlarga sarflaydigan bo’lsalar, ma'azolloh, bu albatga gunohdir. 
 
154. Abdulloh ibn Mas'ud (r.a.) aytdilar: Rasululloh (s.a.v.) sahobiylardan: "Sizlar raqub 
deb kimni aytasizlar?" - deb so’radilar. Sahobiylar: "Bizlar raqub deb o’zidan bola 
tug’ilmaydigan kishini aytamiz", - deyishdi. Rasululloh (s.a.v.): "Bunday emas, raqub 
o’zidan ilgari birorta bolasini (qabrga) uzatmagan kishidir", - dedilar. 
 
Raqub lugatda ikki ma'noda: biri raqobatdan, ya'ni kuzatish, saqlash va kutib turish, 
ikkinchisi bolasi tugmavdigan kishi ma'nosida, ya'ni bolalari o’laverib, yangi tug’ilgan 
bolasini ham avvalgalari qatori o’lib qolishidan qurqib, kuzatib turadi. Birinchisi bolash 
yo’qiligidan qayg’urib, Alloh taolodan bola so’rab iltijo qilgani uchun savob kutsa, 
ikkinchisi o’zidan keyin bolalari qolib, uning haqida qiladigan duolari va xayr-ehsonlarini 
kutadi. 
 
155. Abdulloh ibn Mas'ud (r.a.)dan rivoyat qilindi: "Rasululloh (s.a.v.): "Sizlar pahlavon 
deb kimni hisoblaysizlar?" - deb sahobiylardan so’radilar. Ular: "Biz kurashda hech 
kimdan yiqilmaydigan kishini pahlavon deb bilamiz", deyishdi. Rasululloh (s.a.v.): 
"Unday emas, balki jahli chiqqan vaqtida ham o’zini tiya oladigan kishini pahlavon 
deyiladi", dedilar".