Microsoft Word bankir ziyouz com doc
Yüklə 0,96 Mb. Pdf görüntüsü
|
| www.ziyouz.com kutubxonasi
119 Palmer ichida klub joylashgan eski bino vestibyuliga kirib keldi va liftning kashtasimon temir panjarasi oldiga kelib to‘xtadi. Bunday eski uy allaqachon buzib tashlanishi kerak edi. O’ttizinchi yillarda uning o‘rnida to‘ybop tortga o‘xshagan didsiz naqshli, granitdan tiklangan hapqat bir inshoot yoki quruq temir-beton quticha yuzaga kelgan bo‘lardi. Keyingi besh yil davomida esa bu yerda zamonaviy shisha akvarium-uy barpo etishlari mumkin edi, deb mushohada yuritardi Palmer, erinchoqlik bilan pastga sho‘ng‘iyotgan lift shovqiniga quloq solgancha; butun bino, aftidan, klubga kirardi, boshqacha bo‘lishi mumkin emasdi. Faqat klub a’zolarining urinib-chiranishlari tufayligina bu uy taraqqiyotning qaqshatqich hujumlariga qarshi turib bera olardi. Hozir ham o‘z umrini yashab bo‘lgan davrda o‘ziga xos bir yodgorlikka aylangandi. Daqqiyunusdan qolgan qulf bilan birmuncha olishuvdan keyin kamida yetmishni urib qo‘ygan liftchi chol nihoyat lift eshigini ochdi va Palmer xonachaga kirdi. — Klubga, iltimos. Palmer liftchining oppoq ko‘rkam soqoliga razm soldi. Eshik yopildi va lift qandaydir jangir-jungur va qulq-qulq qilgan ovozlarga jo‘r bo‘lib tepaga ko‘tarila boshladi. Palmer qoshini chimirdi: nahotki, bu bino shu qadar eski bo‘lsaki, undagi lift hali ham suv bosqoni bilan ishlasa? — Qulqullayotgan nima? — so‘radi u liftchi choldan. Chol asta burilib, unga qulog‘ini tutdi: — Kechirasiz, bir nima dedingizmi? — Yo‘q, hech nima. Ular tantanavor sukut saqlab asta ko‘tarilib borar edilar, go‘yo lojada filarmoniya joylashgan-u, ular lift shovqinini emas, simfonik kuy tinglayotganday. O’n ikkinchi qavatda liftchi liftni vaqtidan oldin to‘xtatdi, keyin ular kerakli holatdan tepaga o‘tib ketishdi va chol bir qancha shunaqangi murakkab va shovqinli urinishlar qilishiga to‘g‘ri keldiki, butun kabina silkinib ketib, Palmerning hatto biroz kayfi ham uchdi. — Mijozlar o‘zlarining kelganlarini metrdotelga xabar qiladilar, — g‘udrandi liftchi chol nihoyat lift eshigini ocharkan. Metrdotel joyida yo‘q edi va Palmer baland .stolda turgan qo‘ng‘iroqchani chaldi. U bong ovoziday bo‘g‘iq va cho‘ziq sado berdi. Vaqt o‘tib borardi. Palmer u yoq-bu yoqqa qaradi. Ha, hozir bunaqa qilib qurishmaydi. Shiftlarning balandligi kamida o‘n besh fut kelardi. Devorlari mum surtib yaltiratilgan dub baget qoplamasi va usti yashil shishasimon yuqorigi qismi kulrang tusda. Devor yoniga qo‘yilgan o‘rindiqlar oq dubdan yasalgan bo‘lib, yon suyanchiqlari g‘oyat zalvorli. Suyanchig‘i va o‘tirg‘ich qismlariga qora charm qoplangan. Palmer o‘rindiqlardan birini ko‘tarib ko‘rdi: u manavi yerda ellik funt kelardi. Qiziq, bu buyumlar qachon yasalgan bo‘lsa? Yarim asr oldinmi yo yetmish yilmi? Bundaylarga o‘xshaganini yasattirish uchun hozirgi narxlarda odamning aqli bovar qilmaydi. Darvoqe, bunday o‘rindiqlar sinmaydi ham, shu bois ular hech qachon ta’mir ham talab etmaydi. — Ser? U o‘girilib qaradi va och ko‘krang shim va qora sarg‘ish pidjakdagi yoshi katta kishini ko‘rdi. — Vude Palmer. Mister Lumis huzuriga. — Ha, mister Palmer. Mister Lumis sizga muntazirlar. Bu yoqqa marhamat etsinlar. Palmer xiyla ensiz va haddan tashqari uzun yo‘lakdan unga ergashdi: deyarli uyning yarmini yurib o‘tishga to‘g‘ri keldi, nihoyat ular ichiga taxminan yigirmatacha dumaloq stol terib qo‘yilgan keng tanobiy xona eshigi oldida paydo bo‘lishdi. Kun yorug‘i bu yerga ko‘chaga ochiluvchi ko‘tarma derazalardan tushar edi. Bir vaqtlar derazalardan daryo manzarasi ko‘rinib turardi, ammo hozir ko‘chaning narigi tomonida oyna va alyumindan tiklangan ko‘p qavatli binolar bo‘y cho‘zib, daryoni deyarli butunlay to‘sib qo‘ygandi. Uning bostirib kelganini bu yerda qanchalik yoqtirmay qarshi olishlarini tasavvur qilib, Palmer bilinar-bilinmas jilmayib qo‘ydi. Palmer tanobiyning to‘riga, boshqalardan sal narida turgan bir dumaloq stol oldiga borib to‘xtadi va stolda o‘tirgan qotmagina keksa odamga odob bilan ta’zim qildi. — Mister Lumismisiz? |