www.ziyouz.com kutubxonasi
10
Namoz tugagach, duolar qilish mustahabdir. Imom va jamoat duolarida jamoatni eslashlari kerak,
ya’ni imom va har bir namozxon jamoat haqiga duo qilishlari lozim. Faqat o‘zlari uchun duo qilish
ziqnalik, xasislik, baxillikdir.
Imom birinchi saf oldida va o‘rtasida turadi.
Payg‘ambarimiz (s.a.v.) marhamat etadilar: «Imomga ergashgan kishi, ortidan eng yaqin joy
olmoq uchun g‘ayrat qiladi, agar ortida joy bo‘lmasa, o‘ng tomondan joy olishga harakat qiladi,
yo‘qsa, chap tarafida turadi».
Oldingi safda bo‘sh joylar bo‘lib, orqada yangidan saf tortish makruhdir. Saflar tig‘iz, tekis, to‘g‘ri
bo‘lishi kerak. Jamoatni bezovta qilib oldinga o‘tish aslo to‘g‘ri emas. Masjid ichida birovni
ranjitmaslikka juda ham ehtiyot va e’tiborli bo‘lish kerak.
Saf tekis bo‘lishi uchun jamoat bir-biriga yordam berishi zarur. Chiroyli tartibda, tekis, tig‘iz, to‘g‘ri
saf namoz qabul bo‘lishining shartlaridan biridir.
Ey, farzand!
Imomga ergashgach, biror harakatni imomdan oldin qilmaslik, ruku va sajdaga imomdan avval
engashmaslik kerak.
Abu Hurayradan (r.a.) rivoyat etilgan hadisga ko‘ra Payg‘ambarimiz (s.a.v.) marhamat qiladilar:
«Ayollar bilan emizikli go‘daklarni behuzur bo‘lishini o‘ylamasaydim, o‘rnimga vakil bir imom tayin
etar, tong va xufton namozlarini vaqtida o‘qimasdan, qazo qiluvchilarni ta’qib etar (izlab topar), ularni
uylariga o‘t qo‘yib o‘rinlarida qoldirmasdim».
Namoz ixlos bilan o‘qilishi lozim. Namozxon Allohdan boshqa narsani o‘ylamasligi kerak.
Payg‘ambarimiz (s.a.v.) marhamat etadilar:
«Namozlaringizni ixlos bilan o‘qinggiz. Chunki doim siz bilan birga bo‘luvchi farishtalar qilgan
barcha ishlaringizni, ayniqsa, namoz va boshqa ibodatlaringizni olib Alloh huzuriga yetkazadilar.
Bularning yo‘lini birinchi qat osmon farishtalari to‘sib, yolg‘onchilarning ibodatlarini o‘tkazmaydilar.
Ikkinchi osmon farishtalari namoz o‘qiyotib, dunyo ishlaridan ko‘ngil uzmaganlarning namozlarini
(navbatdagi osmon qatiga) o‘tkazmaydilar. Uchinchi qavat osmon malaklari ibodati bilan
g‘ururlanuvchilarning namozlarini o‘tkazmaydilar. To‘rtinchi qavat ko‘k farishtalari kibrli kishilarning
ibodatlarini o‘tkazmaydilar. Beshinchi qavat osmon farishtalari hasadchilarning namozlarini
(navbatdagi osmon qatiga) o'tkazmaydilar. Oltinchi qavat osmon farishtalari qalblari shafqat-
marhamatdan mahrum zolimlar ibodatini o‘tkazmaydilar. Yettinchi qavat osmon malaklari dunyoni
oxiratdan ko‘proq sevgan va dinini dunyoga almashganlarning ibodatlarini ijobiy qatiga yetishiga
mone’lik qiladilar. Shu tariqa qilingan ibodatning qabul maqomiga borishiga to‘siq bo‘lib, pastga
qaytishiga va sohibining yuziga urilishiga sabab bo‘ladilar».
Bu xabarni eshitgan sahobalar xo‘ngrab yig‘lab yubordilar va Rasulullohdan (s.a.v.) xushxabar
kutishganini aytdilar. Buni eshitgan Payg‘ambarimiz (s.a.v.) Muoz ibn Jabal (r.a.) hazratlariga qarab
marhamat qildilar:
«Ey, Muoz! Ayblarni yashir, birovning aybini yuziga solma. Farzlardan boshqa qilgan barcha
ibodat va yaxshiliklaringni birovga aytma, maxfiy qolishiga harakat qil. Dunyo ishlarini oxirat
ishlaridan afzal etma. Hech kimni kamsitib, ko‘ngliga ozor berma. Barcha insonlarni yaxshi ko‘rishga
harakat qil. Bunday qilmaganlarni jahannam azob tabaqalari bilan kutmoqda!»
Ey, farzand!
Kechaning yarmi o‘tgach, ibodat qilish uchun uyg‘onmoq kerak. Ertaga sirotdan o‘tishda oyog’ing
tagini yaxshi ko‘rishing shunga bog’liq.
Masjidda dunyoviy so‘zlarni aytmaslik kerak. Bu haqda Payg‘ambarimiz (s.a.v.) shunday deydilar:
«Masjidda dunyoviy so‘zlar aytganning og‘zidan badbo‘y hid chiqadi. Bundan bezovta bo‘lgan
farishtalar Allohga niyoz etadilar:
«Yo Robbiy! Falon bandangning og‘zi masjidda yarashmagan so‘z aytgani uchun sasimoqda. Biz
bu yomon hiddan rohatsiz bo‘lyapmiz».
Alloh shunday marhamat etadi: