Microsoft Word ey farzand ziyouz com doc

NE’MATLAR UCHUN SHUKR ETISH 
Ey, farzand!
Alloh bergan ne’matlar uchun Allohga ko‘pdan ko‘p shukr etish kerak. Ko‘rnamaklik qilmaslik 
lozim. 
Muso (a.s.) Allohga iltijo qildi: 
«Allohim! Odamlarga qo‘l, oyoq, ko‘z, quloq kabi ne’matlar berdingki, sanagan bilan tugamaydi. 
Inson bularning qay birining shukrini o‘rniga qo‘ya olishi mumkin? Bu mashaqqatli bir narsa, qiyin 
ish». 
«Alloh shunday marhamat etdi: 
«Ey, Muso! Qulim bergan ne’matlarimni o‘zidan emas, Mendan ekanini bilsa, bergan 
ne’matlarimning shukrini o‘rniga qo‘ygan bo‘ladi. Bandamning vazifasi kecha-kunduz Meni eslamoq, 
yod etib, zikr qilmoqdir. Xotiridan chiqarmaslikka, Meni unutmaslikka tinimsiz harakat etmoqdir». 
Muso (a.s.) bu so‘zni eshitishlari bilan darhol sajdaga bordilar va dedilar: 
«Allohim! Sening barcha so‘zing Haq va haqiqatdir!» 
 
 
 
 

---

Ey, farzand. Abu Homid G’azzoliy 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
26
HAYIT KUNLARINING FAZILATI 
Ey, farzand!
Iyd kunlari oila a’zolariga, bolalarga, yaqinlarga, mo‘min-musulmonga yaxshi muomalada bo‘lish, 
ularning ko‘ngillarini olib, sevintirish kerak. Iloji bo‘lsa, hadya berishni unutmaslik lozim. Rasululloh 
(s.a.v.) janobimiz marhamat etadilar: 
«Iyd kunlari faqir, miskin, nochor, yetimlarga sadaqalar berib, hol so‘raganlarga Ka’bai 
Muazzamaki ming marta tavof etganchalik savob beriladi». 
Ey, farzand!
Olimlar, oriflar va yaxshi kishilar suhbatida bo‘l. Kishining kimligi u bo‘lgan joyga, kimlarning 
orasida ekaniga bog‘liq. 
Hazrati Payg‘ambarimiz (s.a.v.) marhamat etadilar: 
«Olimlar va solihlar majlisiga borguvchining bosgan har odimiga qabul bo‘lgan bir haj savobi 
yoziladi. Chunki olimlar va solihlar Allohning do‘stlaridir». 
Bu savob Allohning Ka’basini tavof etish bilan teng qiymatga ega. 
Hayit kunlarida xafa, musibatli va g‘amgin kishilarni ziyorat etib, ko‘ngillarini quvonchlarga 
to‘ldirish lozim. Imkoni bo‘lsa, hadyalar berib kambag‘allarga xursandchilik baxsh etish zarur. 
Bundaylarni Alloh g‘am-qayg‘udan qutqaradi, sevintiradi. 
Hazrati Muso (a.s.) Allohdan so‘radi: 
«Allohim! Ikki xafa, g‘amgin kishining ko‘nglini olganga qanday ajr berasan? Zulmga uchragan 
kishi Sening roziliging sabr qilsa, ajri qanday bo‘ladi?» 
Alloh marhamat etdi: 
«Qiyomat kuni qo‘rqqanidan emin etib, o‘sha qulimga omonlik beraman. Bu Mening shafqat va 
marhamatimdir». 
Alloh Musoga (a.s.) marhamat etdi: 
«Ey, Muso! Senga nechun payg‘ambarlik ato etganimning, bevosita so‘zlashganimning va mursal 
payg‘ambarlar qatoridan joy berganimning sababini bilasanmi?» 
Muso (a.s.): 
«Yo‘q, bilmayman», dedilar. 
Alloh marhamat etdi: 
«Ey, Muso! Suruvni haydab, boqib yurganingda bir qo‘y suruvdan ajrab qochdi. Ortidan shu qadar 
yugurdingki, qo‘y ham charchadi, sen ham. Oxir, uni tutib, g‘azablanish o‘rniga uni erkalab-suyding, 
yaxshi ko‘rding, mehr-shafqat ko‘rsatding. Men ham o‘sha g‘olib, bepoyon shafqating tufayli senga 
payg‘ambarlik berdim!»