Microsoft Word goc rapor 20 haziran 2011. doc
Yüklə 5,98 Mb.
|
|
Tablo 116: Konutun Eşya Donanımı (İnternet Bağlantılı Bilgisayar)
Zorla yerinden edilme sürecine ilişkin bu araştırmanın ortaya koyduğu dağılım sonucuna göre, gerçekleşen nüfusun yer değiştirme hareketine katılanların oturduğu konutların % 4.2’sinde internet bağlantısı olmayan bilgisayar vardır. Araştırmanın bu konuda ortaya koyduğu dağılıma ilişkin sonuçlar Tablo 117’de gösterilmektedir. Tablo 117: Konutun Eşya Donanımı (İnternet Bağlantısı Olmayan Bilgisayar)
Zorla yerinden edilme sürecine ilişkin bu araştırmanın ortaya koyduğu dağılım sonucuna göre, gerçekleşen nüfusun yer değiştirme hareketine katılanların oturduğu konutların % 6.4’ünde dikiş makinesi vardır. Araştırmanın bu dağılımına ilişkin sonuçlar Tablo 118’de gösterilmektedir.
Tablo 118: Konutun Eşya Donanımı (Dikiş Makinesi) Zorla yerinden edilme sürecine ilişkin bu araştırmanın ortaya koyduğu dağılım sonucuna göre, gerçekleşen nüfusun yer değiştirme hareketine katılanların oturduğu konutların % 9.4’ünde şofben vardır. Araştırmanın bu konuya ilişkin dağılım sonuçları Tablo 119’da gösterilmiştir. Tablo 119: Konutun Eşya Donanımı (Şofben)
Zorla yerinden edilme sürecine ilişkin bu araştırmanın ortaya koyduğu dağılım sonucuna göre, gerçekleşen nüfusun yer değiştirme hareketine katılanların oturduğu konutların % 15.1’inde ev telefonu vardır. Araştırmanın bu konuda ortaya koyduğu dağılıma ilişkin sonuçlar Tablo 120’de gösterilmiştir. Tablo 120: Konutun Eşya Donanımı (Ev Telefonu)
Zorla yerinden edilme sürecine ilişkin bu araştırmanın ortaya koyduğu dağılım sonucuna göre, gerçekleşen nüfusun yer değiştirme hareketine katılanların oturduğu konutların % 79.6’sında cep telefonu vardır.Araştırmanın bu konuya ilişkin dağılım sonuçları Tablo 121’de gösterilmektdir. Tablo 121: Konutun Eşya Donanımı (Cep Telefonu)
Zorla yerinden edilme süreci sonrasında oturulan konutun eşya donanımı kategorik olarak incelendiğinde; Adana ilinde zorunlu göç sürecinin katılımcılarının/mağdurlarının oturduğu konutların % 69.11’inde cep telefonu, Diyarbakır ilinde % 71.43’ünde, Mersin ilinde % 77.86’sında, İstanbul ilinde % 87.13’ünde, Van ilinde % 81.93’ünde, Batman ilinde % 87.60’ında oturduğu konutlarda cep telefonu vardır. Zorla yerinden edilme süreci sonrası, bu sürecin mağdurlarının yeni yerleşim alanlarında oturdukları konutların eşya donanımı değerlendirildiğinde buzdolabı, televizyon, uydu anten, ocak gibi eşya donanımının olduğu ancak bilgisayar, internet bağlantısı gibi donanım açısından yetersiz olduğu görülmektedir. Zorla yerinden edilme sürecinin mağdurlarının yeni yerleşim alanlarında oturdukları konutun eşya donanımı içerisinde nicelik olarak “video/video kamera”, “DVD/VCD”, “radyo”, “teyp”, “klima”, “internet ve bilgisayar”, “dikiş makinesi”, “şofben”, “ev telefonu” önemli bir değere sahip olmadığı için karşılaştırmalı değerlendirmeye alınmamıştır. Konutun eşya donanımı ortalama kent yoksulu ailenin eşya donanımı ile benzerlik göstermektedir. Ekonomik Sosyal ve Kültürel Haklar Komitesi yeterli konut hakkının, “kişiye başını sokacak bir çatı sağlayan barınakla özdeşleştiren veya barınağı sadece bir mal olarak gören, dar ve sınırlı bir anlamda yorumlanmaması gerektiğine işaret etmektedir. “(…) Aksine; güvenli, barış içinde ve insanlık onuruna sahip olarak bir yerde yaşama hakkı olarak görülmesi gerekmektedir. Bu en az iki nedenden ötürü uygundur. İlkin, konut hakkı diğer insan haklarına ve Sözleşmenin üzerine kurulduğu temel ilkelere bütünüyle bağlıdır. Sözleşmedeki hakların temeli olduğu söylenen “insanlık ailesinin bütün üyelerinin doğuştan sahip oldukları insanlık onuru”, “konut” teriminin diğer başka pek çok önemli düşüncenin, özellikle de konut hakkının gelir düzeyi veya ekonomik kaynaklara erişim düzeyine bakılmaksızın herkes için güvence altına alınması gerektiğinin, dikkate alınarak yorumlanmasını gerektirmektedir.” Komite ayrıca yeterli konut hakkını, “(..) yeterli mahremiyet, yeterli mekan, yeterli güvenlik; yeterli ısıtma, aydınlatma ve havalandırma, su, atık su ve katı atık yönetimi gibi temel altyapı hizmetleri açısından yeterli ve erişilebilir konum, ve bütün bunların uygun fiyatla edinilebilmesi” olarak tanımlamaktadır. Zorla yerinden edilenlerin (zorunlu göç mağdurlarının) ekonomik, sosyal ve kültürel hakları araştırmasının konut, konutun çevre-altyapısı, konut donanımı ve eşya donanımı konusunda ortaya koyduğu genel dağılım özellikleri ve bu özelliklerin yeni yerleşim alanlarına dayalı olarak karşılaştırmalı olarak incelenmesi; “Barış içinde insanlık onuruna sahip olarak yaşama hakkı maddesinin ihlal edildiğini, Zorla yerinden edilme süreci sonrasında konut edinme ve kiralamada zorla yerinden edilenlerin uğradığı ayrımcılık, dışlanma, istenmeme gibi nedenlerle sözleşmenin güvence altına aldığı konut edinme hakkının ihlal edildiğini, Zorla yerinden edilme süreci sonrasında oturulan konutların sözleşmede güvence altına alınan mahremiyet, yeterli mekan,yeterli güvenlik, ısıtma, aydınlatma, havalandırma, su, atık su, katı atık yönetimi ve bütün bunların uygun fiyatlarla edinilebilmesi ile Türkiye’deki zorla yerinden edilmişlerin mevcut durumunun çeliştiğini ortaya koymaktadır. Bu konuda zorla yerinden edilme sürecinin mağdurlarının uğradığı hak kayıplarının öncelikle giderilebilmesi için toplumsal, siyasal uzlaşma ortamı oluşturulmalı, yerleşim, yaşama hakkı güvence altına alınarak, zorla yerinden edilme sürecinin mağdurlarının ihlal edilen hakları telafi edilmeli, yeterli konut hakkına ulaşabilmeleri için uygun fırsatlar yaratılmalıdır. 4.1.2. YETERLİ BESLENME HAKKI Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklar Sözleşmesinin Yaşama Standardı Hakkını düzenleyen 11. Madde “Bu Sözleşmeye Taraf Devletler, açlıktan kurtulmanın herkes için temel bir hak olduğunu kabul ederek, kendi başlarına ve uluslararası işbirliği yoluyla, özel programlar da dahil aşağıdakiler için gerekli olan tedbirleri alır” demektedir. Yeterli Beslenme Hakkının tanımı Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklar Komitesinin 12 nolu Genel Yorumunda tanımlanmıştır. Buna göre yeterli beslenme hakkı aşağıdaki gibi tanımlanmıştır: “(…) tek başına veya topluluk içinde her erkek, kadın ve çocuğun fiziki ve ekonomik açıdan yeterli besine her zaman için erişimi söz konusuysa veya bunları satın alması için gerekli olan araçlara sahip olması söz konusuysa gerçekleşir. Bu nedenle, yeterli beslenme hakkı, bunu asgari düzeyde kalori, protein ve diğer spesifik gıda paketiyle eşit gören dar veya sınırlandırılmış bir anlamda yorumlanmamalıdır. Yeterli beslenme hakkı giderek artan bir biçimde gerçekleştirilmelidir. Ancak, Sözleşmenin 11. Maddesinin 2. Paragrafında belirtildiği üzere, Devletlerin, doğal veya diğer felaketler zamanlarında bile, açlığı azaltmak ve ortadan kaldırmak için gerekli tedbirleri almaya yönelik esas yükümlülükleri vardır.” (Ekonomik Sosyal ve kültürel Haklar Komitesi Genel Yorum 12, 20. Oturum, 1999) Zorla yerinden edilme sürecinin mağdurlarının yeni yerleşim alanlarında Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklar Sözleşmesinin Yaşama Standardı Hakkını düzenleyen 11. Maddesi ve Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklar Komitesinin 12 Nolu Genel Yorumunda yapılan tanımlamaya bağlı olarak, ekmek ihtiyaçlarını karşılama biçimi, evlerinde düzenli (üç öğün) yemek pişirilme durumu, çocuklarını yeterli besleyebilme durumları, süt ve süt ürünleri, tavuk ve tavuk ürünleri, mevsimine göre taze sebze- meyve tüketebilmeleri, et ve et ürünlerini tüketebilmeleri ve bir haftalık dönemde en çok tükettikleri ürünlerin dağılımları incelenmiştir. Bu incelemeler, anlatımlar, her anlatıma ilişkin dağılım tabloları ve araştırma yapılan ile göre karşılaştırmalı inceleme sonuçları olarak aşağıda sunulmuştur. Bu bölümün sonunda da “yeterli beslenme hakkına ilişkin ihlaller “ ve bu ihlalleri telafi edici, önleyici ve koruyucu mekanizmalara ilişkin öneriler sunulmuştur. Zorla yerinden edilme sürecine ilişkin bu araştırmanın ortaya koyduğu dağılım sonucuna göre, göç yeni yerleşim alanında bu sürecin mağdurlarının % 79.96’sı ekmeklerini kendileri pişirmektedirler. Araştırmanın bu konuya ilişkin ortaya koyduğu dağılım sonuçları Tablo 122’de gösterilmiştir. Tablo 122: Göç Sonrası Ekmek İhtiyacının Karşılanma Dağılımı
Zorla yerinden edilme süreci sonrası yeni yerleşim alanında sürdürülen yaşamın çözümlenmesine dönük olarak hanenin beslenme eğilimleri/olanakları incelenmiştir. Bu incelemenin sonuçlarına göre; Adana ilinde zorla yerinden edilme sürecinin mağdurlarının % 90.24’ü Diyarbakır ilinde % 76.37’si, Mersin ilinde % 77.86’sı, İstanbul ilinde % 16.83’ü, Van ilinde % 94.54’ü, Batman ilinde % 93.02’si ekmek ihtiyacını kendisi pişirerek karşılamaktadır.
Zorla yerinden edilme sürecine ilişkin bu araştırmanın ortaya koyduğu dağılım sonucuna göre, göç sonrasında yeni yerleşim alanında görüşülenlerin % 16.3’i çocuklarının yeterli beslenebildiğini, % 83.7’si yeterli beslenemediğini düşünmektedir. Araştırmanın bu konuya ilişkin ortaya koyduğu dağılım sonuçları Tablo 124’de gösterilmiştir.
Zorla yerinden edilme sürecinin mağdurlarının yeni yerleşim alanlarında çocuklarının yeterli beslenmesine ilişkin durumları incelendiğinde; Adana ilinde zorunlu göç sürecinin katılımcılarının/mağdurlarının % 78.86’sı, Diyarbakır ilinde % 85.11’i, Mersin ilinde % 77.14’ü, İstanbul ilinde % 77.22’si, Van ilinde % 74.37’si, Batman ilinde % 79.46’sı çocuklarının yeterli beslenemediğini düşünmektedirler.
53.19’u bulabildiği oranda, % 22.22’si ara sıra tüketebilmektedir. Süt ve süt ürünlerini düzenli tüketenlerin oranı ise sadece % 4.44’tür. Araştırmanın bu konuya ilişkin ortaya koyduğu dağılıma ilişkin sonuçlar Tablo 125’da gösterilmiştir.
Tablo 125: Görüşülenlerin Göç Sonrası Süt ve Süt Ürünlerini Düzenli Tüketme Dağılımı Zorla yerinden edilme sürecinin mağdurlarının yeni yerleşim alanlarında bu durumu incelendiğinde; Adana ilinde zorunlu göç sürecinin katılımcılarının/mağdurlarının % 10.57’si düzenli olarak süt ve süt ürünlerini tükettiği, Diyarbakır ilinde % 5.50’si, Mersin ilinde % 4.64’ü, İstanbul ilinde % 2.97’isi, Van ilinde % 3.78’i, Batman ilinde % 2.32’si düzenli olarak süt ve süt ürünleri tüketmektedir.
12.96’sının hiç tüketemediği sonucu gözlenmektedir. Araştırmanın bu konuya ilişkin ortaya koyduğu dağılımın sonuçları Tablo 126’de gösterilmiştir. Tablo 126: Görüşülenlerin Göç Sonrası Tavuk ve Tavuk Ürünlerini Düzenli Tüketme Dağılımı
Zorla yerinden edilme sürecine ilişkin bu araştırmanın ortaya koyduğu dağılım sonucuna göre, göç sonrasında yeni yerleşim alanında görüşülenlerin mevsimine göre sebze ve meyve tüketme eğilimleri incelendiğinde, % 5.06’sının düzenli, % 28.29’unun ara sıra, % 53.95’inin buldukça tüketebildiği, % 12.69’unun hiç tüketemediği sonucu gözlenmektedir. Araştırmanın bu konuya ilişkin ortaya koyduğu dağılıma ilişkin sonuçlar Tablo 127’de gösterilmiştir.
Bu eğilim araştırma yapılan illere göre karşılaştırmalı olarak incelendiğinde; Adana ilinde zorunlu göç sürecinin katılımcılarının/mağdurlarının % 3.25’i mevsimine göre düzenli olarak sebze-meyve tükettiği, Diyarbakır ilinde % 9.39’u, Mersin ilinde % 5,0’i, İstanbul ilinde % 10.89’u, Van ilinde % 2.94’ü, Batman ilinde % 2.71’i düzenli olarak mevsimine göre sebze-meyve tüketmektedir.
31.98’inin ise hiç tüketemediği sonucu gözlenmektedir. Araştırmanın bu dağılımına ilişkin sonuçlar Tablo 128’da gösterilmiştir. Tablo 128: Görüşülenlerin Göç Sonrası Mevsimine Göre Et ve Et Ürünlerinin Düzenli Tüketme Dağılımı Yüklə 5,98 Mb. Dostları ilə paylaş:
|