5- Muhammed el-Bâkır b. Ali Zeyne’l-Âbidîn 3 Safer 57/16 Aralık 676’da Medine’de dünyaya gelen ve İmâmiyye
tarafından beşinci imam olarak kabul edilen Muhammed b. Ali, babası gibi
siyasetten tamamen uzak kalmış ve kendisini ilme vakfetmiştir. Babasının
ölümü üzerine, sükûnet politikası izleyerek, Emevîler’e karşı isyan etmek
istikametindeki arzu ve düşüncelere karşı çıktığı gibi, dolaylı olarak da destek
vermemiştir. Bu sebeple kardeşi Zeyd b. Ali’nin imâmet ve isyanla ilgili
düşüncelerini tasvip etmemiş, ona bu konuda uyarılarda bulunmuştur. Şiî
rivayetlerde Muhammed Bâkır, mezhebin dini ve hukuki öğretilerinin
başlatıcısı ve oğlu Cafer Sâdık’la birlikte İmâmiyye Şîası’nın kurucusu olarak
görülmektedir. Aynı kaynaklar Bâkır’ın, Ebû Hanîfe ile yaptığı tartışmalarda
onu müşkil durumda bıraktığını kaydetmelerine karşın; Hanefî kaynaklar,
Ebû Hanîfe’nin Bâkır’ın öğrencilerinden birisi olduğunu, onun da Ebû Hanife
hakkında bir hayli iltifatkâr sözler söylediğini kaydederler. Tarihçilerin
çoğunluğuna göre, 114/732 yılında Medine’de 57 yaşında iken vefat eden
Bâkır, Bakî kabristanına defnedilmiştir.
