Microsoft Word +Islam Mezhepler Tarihi Yayin Nushasi MehmetAliBuyukkara +++
Yüklə 1,92 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
Ahmedîliğin Temel Görüşleri Ahmedîlik klasik anlamda tam bir mezhep hüviyeti taşımamaktadır; çünkü İslâm dininin doğrudan doğruya itikatla ilgili konularına giren meseleleri hakkında değil, kıyamet ve ahir zaman rivayetleri ile ilgili ikincil derecedeki birtakım hususlar üzerinde durmaktadır. Hareketin temel görüşleri, Mirza Gulam Ahmed'in mesihlik, mehdilik, nebilik gibi iddiaları çevresinde şekillenmiştir. Ancak bu noktadaki iddiaların ve görüşlerin, kendi bağlıları 198 arasında bile oldukça az taban bulduğunu belirtmek gerekir. Hareketin Kâdiyân kolu, Gulam Ahmed’in nebilik iddiasını öne çıkartmakta ve buna inanmayanları kafir olarak görmektedir. Buna karşın Lahor kolu Gulam’ın nebiliği iddiasına karşı çıkar. Onlara göre Gulam Ahmed, yalnızca bir müceddid ve bir velidir; dolayısıyla ona inanmamak küfrü gerektirmez. (Fığlalı, 2004, s. 207) Gulam Ahmed’in kendisini mecâzî anlamda bir nebi ve resul olarak tanımlamasına karşın, yeni bir şeriat getirmediğini belirtmesi, Ahmedîliğin inanç ve ibadete ilişkin görüşlerinin İslâm dini ekseninde şekillenmesi sonucunu doğurmuştur. Gerçekten de imana ilişkin görüşleri Sünni mezheplerin yaklaşımıyla paraleldir. Buna göre iman Allah’a, peygamberlerine ve onun Allah’tan getirdiklerine inanıp, dil ile ikrar, kalp ile tasdik etmek ve hayırlı işler yapmaktan ibarettir. Gulam Ahmed, iman esaslarını amentü altında toplayarak “Allah’a, meleklerine, kitaplarına, resullerine ve ölümden sonra dirilmeye inanma” şeklinde tarif etmektedir. Ona göre dinin ana prensibi, kelime-i tevhid’de gizlidir (Fığlalı, 1986, s. 170–1). Ahmedîlik, İslâm'ın ibadet ve muamelat konularında tamamen Hanefi mezhebinin yaklaşımını benimsemektedir. Lahor kolu, fıkıh alanında ictihad kapısının sürekli açık olduğu yönündeki akılcı yaklaşımın temsilcisi olmuştur. Ahmedîliğin, Sünnî mezheplerle en önemli ayrılık konularından birisini cihad konusundaki düşünceleri oluşturmaktadır. Buna göre silahla cihad devri geçmiştir. İslâm'ın yayılması için cihad, kalem ve dua ile yapılmalıdır. Bu konudaki tutumları, İngilizlerin önemli ölçüde işlerine yaramış, bağımsızlık mücadelesi veren Müslümanların ise zararına olmuştur. (Fığlalı, 2004, s. 208) Yüklə 1,92 Mb. Dostları ilə paylaş:
|