Arşa İstivâ: Mâtürîdî’ye göre nassta Allah'a atfedilen arşa istiva, gitmek
(zehâb), oturmak (kuûd), gelmek (mecî’), yakın olmak (kurb) gibi kavramlar,
Allah'ın yaratıklara benzemesini nefyeden anlamlar içerir. Nurdan veya
mahiyeti bilinmeyen bir şeyden ibaret olan arşa istivâ, Allah'ın yüksek bir
mekânda bulunmasını değil; ululuk, yücelik ve hükümranlığını ifade eder.
Bir yerde ve yönde bulunmak değişmeyi gerektiren yaratıklara özgü bir
özelliktir. Allah değişime mâruz kalan sonlu bir varlık değildir. Ezelde
nasılsa her zaman öyledir. Allah her yerde hâzır ve nâzır da değildir. Bu
anlamı içeren naslar zahirî mânada anlaşılamaz, mâkul bir yoruma tâbi
tutulur. Mâtürîdiyye'nin çoğunluğu bu görüşü benimser.
