Microsoft Word +Islam Mezhepler Tarihi Yayin Nushasi MehmetAliBuyukkara +++

Ulûhiyet inancı: Nusayrîliğe göre aşkın ve içkin nitelikte bir Tanrı vardır ve 
O birdir; O’nun eşi, benzeri, ortağı yoktur. Ancak O saf haliyle bilinemez ve 
anlaşılamaz. Bu bakımdan O bilinmek ve anlaşılmak üzere “nâsûtî” (beşerî) 
kalıba girerek tecelli etmiştir. Hz. Ali’nin ilahlığı bu anlamdadır. Nitekim 
Tanrı daha önce altı kez beşer olarak tezahür etmiş, yedincisi, Hz. 
Muhammed döneminde Hz. Ali'de gerçekleşmiştir. "Yedi devir" olarak da 
tanımlanan bu devirler Âdem, Nûh, Yakûb, Musa, Süleyman, İsa ve Hz. 
Muhammed dönemleri olup bu dönemlerde sırasıyla Hâbil, Şît, Yûsuf, Yûşa, 
Âsef, Bâtıra (Petrus) ve Ali isimleriyle hulûl söz konusu olmuştur.  
Bu çerçevede Ali, "zâhirde imam, bâtında ilah"tır. Onun şehit edilmesiyle 
birlikte nâsûtî kalıptan çıkmasından sonra yerleştiği mekanla ilgili olarak ise 
farklı görüşler ortaya çıkmıştır. Haydariye’ye göre Ali göktedir. Gök bir 
sembol olup "mânâ"nın bulunduğu yerdir. Ali, Muhammed'i temsil eden 
güneş üzerinde oturmaktadır. Kilâzîler'e göre ise ay Ali'nin makamı olup 
güneş Muhammed, gök Selmân'dır (Fığlalı, s. 183-184).  
Melek inancı: Kendilerine has kozmogoni (âlemin yaratılışı) anlayışına sahip 
olan fırkaya göre, Allah'ın, sayısı bilinemeyecek çoklukta melekleri vardır. 
Arş’ın üstü, alemlerin Rabbi'dir. Arş’ı taşıyanlar da sekiz kutsal melektir. 
Melekler parlak, yeşil ipekli elbiseler giyen nurani varlıklardır. Ayrıca beş 
yetim, vaktiyle melek olan ve her biri bir gök mertebesini temsil eden 
şahsiyetlerdir; meselâ Zuhal yıldızı melek olarak Mikail'dir ve bunun 
yeryüzündeki karşılığı beş yetimden ilki olan Mikdâd b. Esved'dir. Hz. 

---

 
 
155
Ali'nin çocukları Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin gerçekte birer temiz melekten 
başka bir şey değildir.  
Vahiy inancı: Saf uluhiyetin tarifi ve özelliklerinin bilinmesi imkansız 
olduğundan, Tanrı’nın ilk sudûru "isim" olarak ortaya çıkmış, "mânâ" bunun 
ötesinde kalmış, peygamberler bunu dile getiren "nâtık" kimseler kabul 
edilmiştir. Tanrı peygamberlere seslenerek onlara yazılı mesajlarını 
bildirmiştir. Bu bağlamda Nusayrîler, Davud'a Zebur'un, Musa'ya Tevrat'ın, 
İsa'ya İncil'in ve Hz. Muhammed'e Kur'an'ın verildiğini kabul ederler.