Alisher Navoiy.
Favoyid ul-kibar
www.ziyouz.com kutubxonasi
33
Har qachonkim turubon boda ichib,
Jur’asin xonabarandoz aylab.
Javr uchun ahli vafokim ayirib,
Barchasidin meni mumtoz aylab.
Turfaroq bukim, aning keynicha-o‘q,
Jonu ko‘nglum qushi parvoz aylab.
Ne gunah ko‘zga nazardinki, qazo
To ochib ani nazarboz aylab.
Garchi
holimni Navoiy yoshurub,
Ishq anga ashkni g‘ammoz aylab.
63
Bizni zor etti bu ra’no mutrib,
Nag‘ma birla tarabafzo mutrib.
Nechakim nag‘ma chekib Dovudday,
Damda andoqki, Masiho mutrib.
Zuhra to nag‘masarodur andoq,
Bo‘lmadi davrda paydo mutrib.
Bo‘lsa xurshid atovu Zuhra ano,
Tug‘magay sen kebi zebo mutrib.
Seni to ko‘rdum, icharda mayi nob,
Tilamas xotirim illo mutrib.
Ey
xush ulkim, ani bu bazmda may
Qilmadi bexudu shaydo mutrib.
Buylakim, bo‘ldi Navoiy uryon,
May bu nav’ etti ani yo mutrib.
64
Bordi ko‘nglum hushi ishqing o‘tidin axgar topib,
Bir gado yanglig‘ki, o‘lgay, qiymati gavhar topib.
Sabzai xatting
erur shirin labing atrofida,
Xayli to‘tikim hujum aylabturur, shakkar topib.
Ul pariy uchti ko‘zumdin, ko‘nglum aylar orzu
Kim, aning sari havo qilg‘ay, o‘qidin par topib.
Boshima qush oshyonidur, dog‘i ostimda tog‘,
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Dostları ilə paylaş: